Fractal
Home / Βιβλιοκριτικές / Ζήτημα ζωής και θανάτου [για παιδιά]
28/09/2016, 12:23 μμ

Ζήτημα ζωής και θανάτου [για παιδιά]

Γράφει η Ασημίνα Ξηρογιάννη //

 

zwi-thanatos«Η ζωή και ο θάνατος» των Μπριζίτ Λαμπέ και Μισέλ Πυές, Μετάφραση: Βίτω Αγγελοπούλου, Εικονογράφηση: Ζακ Αζάμ, Εκδ. Άγκυρα, 39 σελ.

 

Από τη σειρά  «Γεύση από φιλοσοφία» των εκδόσεων Άγκυρα ένα ιδιαίτερο βιβλίο, γραμμένο απλά, άμεσα και με χιούμορ. Ελκυστικό για τα παιδιά, ενεργοποιεί τη σκέψη τους φέρνοντάς τους παραδείγματα από την καθημερινή ζωή. Η ελεύθερη απόδοση είναι της Βιτώς Αγγελοπούλου. Ζουν τ’ αστέρια και οι βράχοι; Πώς δημιουργήθηκε ο κόσμος, ποιός είναι ο κύκλος της ζωής και ποιό το νόημά του. Με μικρές αφηγήσεις  και  όμορφες παραβολές, οι συγγραφείς Μπριζίτ Λαμπέ και Μισέλ Πυές προσπαθούν να δώσουν απαντήσεις σε ερωτήματα που απασχολούν τους μικρούς φίλους και ενδεχομένως να υπογραμμίσουν το νόημα των πραγμάτων. Το βότσαλο δεν πεθαίνει επειδή μένει πάντα το ίδιο. Εμείς πεθαίνουμε, επειδή ζούμε. Ακόμα, η ζωή ενός ανθρώπου δεν είναι μόνο η ζωή του σώματος που κουβαλάει. Είναι και κάτι άλλο. Είναι και πολλά άλλα μαζί. Ο άνθρωπος έχει την ικανότητα να σκέφτεται, να θαυμάζει, να εκφέρει λόγο, να διαβάζει, να αισθάνεται, να φοβάται, να χορεύει, να ζωγραφίζει. Εκτός από το σώμα ο άνθρωπος διαθέτει και αυτό που λέμε ψυχή και πρέπει αυτή να καλλιεργείται και ο άνθρωπος να γίνεται καλύτερος. Η ζωή του ανθρώπου δεν μοιάζει με τη ζωή των ζώων. Ο άνθρωπος διαθέτει  βούληση, την ελευθερία να αποφασίζει ο ίδιος για τη ζωή του, να διαλέγει το δρόμο του, να δομεί ο ίδιος την προσωπικότητά του.

Το βιβλίο δεν διστάζει να μιλήσει για θάνατο και τη θέση του στην ανθρώπινη ζωή. Γιατί ο θάνατος αποτελεί μέρος της ανθρώπινης ζωής, είναι ο τελευταίος της σταθμός. Μερικές φορές αδίκως έρχεται πολύ νωρίς και αναπάντεχα βέβαια. Και τότε αναζητά κανείς τις απαντήσεις που δεν είναι πάντα εύκολο να δοθούν. Αλλά πάλι τί θα γινόταν, πώς θα ήταν η ζωή αν δεν πέθαινε κανείς; Eίναι φυσικό ακόμα και για ένα μικρό παιδί να αναρωτιέται τι υπάρχει μετά θάνατον. Είναι φυσικό να φοβόμαστε  μην πεθάνουν άνθρωποι που αγαπάμε. Ο θάνατος μπορεί να είναι διδακτικός καμιά φορά. Εντείνει τις προσπάθειες για μια πιο ποιοτική ζωή.

Ένα βιβλίο που αξίζει να διαβαστεί από παιδιά που φοιτούν στην τετάρτη δημοτικού και πάνω, επειδή ερεθίζει τη σκέψη, φωτίζει το πνεύμα, δημιουργεί τις προϋποθέσεις για γόνιμο διάλογο με τους μικρούς μαθητές, θέτει νέα ερωτήματα. Με αφορμή αυτό ο γονιός ή το δάσκαλος μπορούν να εξηγήσουν στο παιδί την έννοια της φιλοσοφίας, λέγοντάς του ότι ενδιαφέρεται να μελετήσει και να σκεφτεί πάνω στο πως περισσότερο από το τί.

 

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες: , , ,
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top