Ακόμα και οι ιππότες φοβούνται καμιά φορά!
Γράφει η Ασημίνα Ξηρογιάννη //
Τζένη Κουτσοδημητροπούλου «Ζητείται ιππότης», εκδ. Μεταίχμιο
Οι ιππότες ανήκουν στα παραμύθια, αλλά συχνά κυκλοφορούν και σε παιδικά πάρτι. Είναι δυναμικοί πολλοί, αλλά έχουν και αυτοί την «αχίλλειο πτέρνα» τους, τα τρωτά τους σημεία. Ακόμα και αυτοί υποκύπτουν σε κάποιον φόβο, ακόμα και αυτοί δεν ξέρουν πώς να διαχειριστούν τους φόβους τους. Και στέκονται αμήχανοι ή συμπεριφέρονται αλλόκοτα απέναντι στους άλλους.
Ο ιππότης Αντώνιος και ο Ιππότης Ιάκωβος παίζουν όμορφα και όταν μαθαίνει ο ένας για τον φόβο του άλλου, αντιλαμβάνεται ότι καλώς ή κακώς όλοι οι άνθρωποι στη ζωή κάτι φοβούνται! Το θέμα είναι ότι κάτι διδασκόμαστε από τους φόβους μας!
Ο Αντώνιος ονειρεύεται να γίνει ιππότης, να φορά πανοπλία και περικεφαλαία. Έχει μια μεγάλη αγάπη, την ταραντούλα του, τον Μαυρίκιο. Αλλά τα βράδια δεν αντέχει το σκοτάδι, γι αυτό έχει έναν φακό που τον αναβοσβήνει για ασφάλεια. Ο Ιάκωβος πάλι φοβάται τις ταραντούλες και στο μυαλό του μοιάζει αφύσικο ο Αντώνιος να έχει φίλη του μια ταραντούλα. Με παιχνιδιάρικο και τρυφερό συνάμα τρόπο η συγγραφέας θίγει το θέμα της παιδικής φοβίας. Σε μερικά παιδιά διαρκεί μέχρι να μεγαλώσουν. Σε άλλα εξαφανίζεται όταν συνειδητοποιούν κάποια πράγματα και εξελίσσεται η ψυχολογία τους.
Πώς αντιμετωπίζονται οι παιδικές φοβίες; Η μαμά του Αντώνιου το συζητά μαζί του και είναι ήρεμη και γλυκιά. Επίσης, ενθαρρυντική! Η ενθάρρυνση και συχνά το χιούμορ είναι στοιχεία – κλειδιά, που συμβάλλουν στο να ξεπερνιούνται οι δύσκολες καταστάσεις.
Επίσης, ο ρόλος της Φαντασίας και το συμβολικό παιχνίδι μπορεί να αποδεικνύονται σωτήρια συχνά αναφορικά με την αντιμετώπιση προβλημάτων, το ξεκλείδωμα του εαυτού του μικρού παιδιού, αλλά και την ανάπτυξη της κοινωνικότητας και της ενσυναίσθησης!
Διαβάζοντας και μόνα τους τέτοια βιβλία τα παιδιά, βιβλία που είναι γραμμένα με άμεσο και κατανοητό τρόπο και σε απλή γλώσσα, μπαίνουν σταδιακά στην σημαντική διαδικασία της αυτογνωσίας και μαθαίνουν να διαχειρίζονται τα θέματα που προκύπτουν κάθε φορά μέσα τους, αλλά και στο οικείο τους περιβάλλον.
Τζένη Κουτσοδημητροπούλου
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
ΑΝΑΓΝΩΣΕΙΣ ΜΕ 500+ ΛΕΞΕΙΣ: Ο θάνατος ποτέ δεν βάζει τέλος
23/04/2024, 9:51 μμ -
Παρακείμενα: «Ωδή στην ηρωική παράδοση και ταυτόχρονα καταδίκη»
23/04/2024, 9:50 μμ -
Ο ‘δράκος’ κοιτούσε τη λίμνη
23/04/2024, 9:48 μμ -
Η αλχημιστική φαντασία της Μπουραζοπούλου
23/04/2024, 9:47 μμ -
Ο Δημήτρης Νόλλας συνεχίζει
23/04/2024, 9:45 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
Το αρχέγονο καλούπι
Γράφει ο Γιάννης Παπαγιάννης // Πέτρος Φούρναρης: «Οι Γρίλιες», Εκδόσεις Βακχικόν Διαβάζοντας τα διηγήματα της συλλογής, μου ήρθε στη μνήμη η ιδιαίτερη περίπτωση του Αντόνιο Πόρτσια, του ανθρώπου που σε όλη του τη ζωή έγραφε το ίδιο βιβλίο
Περισσότερα -
✩ “Περλιμπλίν και Μπελίσα”, το αριστούργημα τού Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα στο Θέατρο Πορεία .
Γράφει ο Κωνσταντίνος Μπούρας // “Περλιμπλίν και Μπελίσα”, το αριστούργημα τού Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα στο Θέατρο Πορεία . Επιτέλους, υψηλή ποίηση, μέλος/μουσική, κίνηση, όψις φαντασμαγορική, ηχοτοπίο σειρηναϊκό. Κουραστήκαμε από τις δήθεν μεταμοντερνιές και δεχόμαστε ως δρόσον αναψυκτικήν, ως
Περισσότερα -
Τρία ποιήματα
Της Ελένης Μανιωράκη // * ΓΕΡΟΝΤΙΚΟΣ ΑΝΤΙΛΟΓΟΣ -Θα το σπάσω του τηλέφωνου το στόμα, δεν γελά, δεν ανασαίνει, δε φιλά, λίγα χρόνια που μου μείνανε ακόμα θέλω λόγια από χείλη αληθινά -Δεν τα θέλω
Περισσότερα -
Διήγημα: “Ο Λευτέρης”
Της Αγγελικής Κουντουράκη // Ο Λευτέρης « Οι μνήμες των άλλων μας έδιναν μια θέση στον κόσμο.» Annie Ernaux -Σήκω Λευτέρη, ξεκινάμε σε δέκα λεπτά. Η φωνή του Σταύρου δεν άφηνε περιθώρια να
Περισσότερα -
Ποίημα: “Ο Ασημένιος Άντρας”
Γράφει η Παρασκευή Παπία // * Ο Ασημένιος Άντρας Κάθε φορά που πέφτει Η συγκέντρωσή του στο αίμα μου Βγαίνω έξω κρυφά τη νύχτα Ξεκρεμάω το φεγγάρι απ’ το στερέωμα Το βάζω πλάι
Περισσότερα -
Διήγημα: “Δεκαπέντε λεπτά νωρίτερα”
Γράφει ο Αχιλλέας Σωτηρέλλος // Δεκαπέντε λεπτά νωρίτερα * Άνοιξα την πόρτα και βγήκα στο πεζοδρόμιο, ένιωθα το αίμα μου δηλητηριασμένο από τη νικοτίνη, το κεφάλι μου να σφυροκοπείται από την αϋπνία και το αλκοόλ.
Περισσότερα -
✔ Γεωργία Συλλαίου: «Από όλη αυτή τη διαδικασία, βγήκα πιο ταπεινή»
Συνέντευξη στην Ελένη Γκίκα // «Η απαρχή ήταν τα γεγονότα. Η κακοποίηση, ο φόνος και οι συνέπειες. Από εκεί και πέρα, προχώρησα στους χαρακτήρες και την πλοκή. Έπρεπε να καταλάβω και κατόπιν να καταγράψω το πώς η κάθε ηρωίδα
Περισσότερα
