Σαν δύο παραμύθια από τα παλιά…
Γράφει ο Μιχάλης Α. Μελετίου // *
Παρουσίαση των παραμυθιών του κυρίου Κωνσταντίνου Σκηνιώτη: “Η πριγκίπισσα Υακίνθη και ο γλάρος Οδυσσέας” και “Η Υακίνθη και τα πέντε σπουργίτια πλανητοφύλακες” των Εκδόσεων ΑΩ (2015).
Όταν ακούς τη λέξη παραμύθι, αυτομάτως το μυαλό ταξιδεύει στα χρόνια της νιότης. Η νιότη, είναι πάντοτε (ή θα έπρεπε να είναι) συνυφασμένη με την ανεμελιά, τα όνειρα, την αθωότητα, την αναζήτηση της περιπέτειας. Κάθε καλό παραμύθι πρέπει να καταφέρει να συγκεράσει όλα αυτά τα στοιχεία μέσα σε ένα φανταστικό ή λιγότερο φανταστικό αφηγηματικό μανδύα. Οι μέρες μας όμως, χαρακτηρίζονται μεταξύ άλλων, από μια πρωτοφανή τάση για ευκολία, για αμφισημία και για την μαζική παραγωγή κατώτερης ποιότητας προϊόντων. Το βαθύτερο αίτιο του ξεπεσμού (και ίσως μόνον οι σοβαροί ποιητές να το κατανοήσουν) είναι η ρακένδυτη περιφερόμενη μας ψυχή που φυτοζωεί άνευ συναισθήματος που πηγάζει από μια αυθεντική ρομαντική διάθεση. Σήμερα, δυστυχώς στερούμαστε οικτρά τον ρομαντισμό…
Έτσι, τα περισσότερα «παραμύθια» που ξεπηδούν με τόση αβάστακτη ευκολία μέσα από τα τυπογραφεία πάμπολλων εκδοτικών οίκων του σήμερα, δεν προσφέρουν ουσιαστικά τίποτε άλλο εκτός από μια στυφή γεύση στα όμματα και στις καρδιές όσων μεγάλωσαν παρέα με αξιόλογα αναγνώσματα. Τα δύο παραμύθια του κυρίου Κωνσταντίνου Σκηνιώτη που απευθύνονται σε μεγάλους και σε μικρούς αναγνώστες, αποτελούν οπωσδήποτε μια ευχάριστη έκπληξη. Η πριγκίπισσα Υακίνθη και ο γλάρος Οδυσσέας και Η Υακίνθη και τα πέντε σπουργίτια πλανητοφύλακες των Εκδόσεων ΑΩ (2015) είναι δύο δείγματα σύγχρονης «παραμυθοποιίας» που σέβονται τους άτυπα θεσπισμένους κανόνες της αφήγησης του είδους.
Ο συγγραφέας, που τον γνωρίσαμε όλοι ως ποιητή (βραβεύτηκε μάλιστα δις για το έργο του) όντας ο ίδιος άνθρωπος με πολλά και συνεχιζόμενα παθήματα αλλά και με ευαισθησίες, μας καταθέτει πρωτίστως την τιμιότητά του. Μεταχειρίζεται τις ιστορίες του ως ντελικάτα και εύθραυστα γυάλινα κειμήλια συναισθηματικής αξίας μεταφέροντάς μας μηνύματα έρωτα, ταξιδιού, πόθου, αγώνα, ανθρωπιάς. Και όλα, εκφρασμένα σε μια άρτια ελληνική γλώσσα (αφού ο ίδιος είναι λογοτέχνης) και ρομαντισμό (αφού ο ίδιος είναι ποιητής).
Κωνσταντίνος Σκηνιώτης
Η πρώτη ιστορία, μας περιγράφει την αγάπη του Οδυσσέα και της Υακίνθης∙ ενός φτωχού παλικαριού και της κόρης του άρχοντα του κάστρου. Τόσος ήταν ο έρωτας του Οδυσσέα για τη νέα, που κατάφερε να μεταμορφωθεί σε γλάρο για να φτάσει μέχρι το παράθυρο του δωματίου της Υακίνθης. Τελικά, η αγάπη των δύο νέων, μαλακώνει και πείθει τον σκληρό άρχοντα να αποδεχτεί την ένωσή τους και να απορρίψει τα αιτήματα του πλούσιου έμπορα που είχε προξενέψει ο ίδιος για την κόρη του.
Η δεύτερη ιστορία, μας παρουσιάζει την αναπάντεχη συνάντηση και το γεύμα που είχε η Υακίνθη με πέντε μικρά σπουργιτάκια. Κατά τη διάρκεια του γεύματος που τους παρέθεσε (με πέντε διαφορετικά είδη ψωμιού των οποίων οι συνταγές παραθέτονται στο τέλος του βιβλίου!), ξετυλίγεται μπροστά μας ένα συμβολικό παραμύθι για το καλό, την προσφορά, την αγάπη και τον σεβασμό προς την διαφορετικότητα του άλλου. Κάθε σπουργίτι συμβολίζει και μια αγαθή δύναμη. Όλα μαζί, είναι οι ακούραστοι πλανητοφύλακες. Το σύνθημα του αρχηγού τους, του Φουνξ, είναι: όλοι διαφορετικοί, όλοι ίσοι, όλοι αδέλφια! Τι πιο ωραίο μήνυμα, αλήθεια, μπορούμε να αποζητήσουμε;
* O Μιχάλης Α. Μελετίου είναι βιολόγος και συγγραφέας.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
ΑΝΑΓΝΩΣΕΙΣ ΜΕ 500+ ΛΕΞΕΙΣ: Ένα νέο λογοτεχνικό «τοπίο»;
16/04/2024, 9:09 μμ -
Παρακείμενα: «Το παρήγορο συναίσθημα της εσωτερικής έκλαμψης»
16/04/2024, 9:08 μμ -
Η δύναμη του πεπρωμένου
16/04/2024, 9:06 μμ -
Παραμύθια από ζάχαρη, μέλι και ποίηση
16/04/2024, 9:05 μμ -
Ψυχολογικά περάσματα προς τη βιολογική ολοκλήρωση
16/04/2024, 9:00 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
“παραλλαγής (έτι) πολλοί”. Ανέκδοτο ποίημα του Κώστα Θ. Ριζάκη
Γράφει ο Κώστας Θ. Ριζάκης // παραλλαγής (έτι) πολλοί οι «άλλοι»· π’ ουδέν βοηθήσαν ως εβεβαίωσεν δα η αρχή, ότι λιγάκι αργότερα εάν καλώς τώρα σκεφθείς κι άιντε δειλά-δειλά το τι ολονέν χορταίναμε σούρτα καν φέρτα αγάπης
Περισσότερα -
9 Φεβρουαρίου – Φιόντορ Ντοστογιέφσκι
Eπιμέλεια: Δήμητρα Ντζαδήμα // Ο Φιόντορ Ντοστογιέφσκι, που “έφυγε” σαν σήμερα το 1881, ήταν Ρώσος συγγραφέας, κορυφαία μορφή της παγκόσμιας λογοτεχνίας. Υπηρέτησε στο στρατό για ένα μικρό χρονικό διάστημα αλλά τον εγκατέλειψε γρήγορα για να αφοσιωθεί στη
Περισσότερα -
Για ένα προοδευτικό εκπαιδευτικό αφήγημα
Του Νίκου Τσούλια // Η παιδεία και ο πολιτισμός μας είναι το δυναμικό πεδίο για την αναγέννηση και για την πρόοδο της πατρίδας μας. Δεν είναι θέμα κάποιας απλής πολιτικής προτεραιότητας ή μιας συνηθισμένης κοινοτοπίας – είναι ζωτικό
Περισσότερα -
Ποίηση: “Στη δύση του νου ταξίδια στο μέλλον του κόσμου”
Της Ζωής Δικταίου // * Παρηγορημένη από την απόφαση σκόρπισε το σύννεφο των ματιών της στον άνεμο καστανά μάτια γεμάτα κανέλα και μέλι ξανθές φυλλωσιές, σπασμένες σκέψεις , το φως στον μακρινό ορίζοντα χρυσό της αθωότητας παιχνίδια της
Περισσότερα -
✔ Λίλα Κίσσα – Φραγκομίχαλου: «Η πλούσια ελληνική μυθολογία, οι τοπικοί παραδοσιακοί μύθοι, ακόμα και οι απλές αλλόκοτες ιστορίες που μας έλεγαν οι γιαγιάδες μας στα χωριά τι είναι, αν όχι Φανταστικό;»
Συνέντευξη: Μάριον & Βερίνα Χωρεάνθη // Η Λίλα Κίσσα-Φραγκομίχαλου αποφοίτησε από τη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών με πτυχίο Γαλλικής Φιλολογίας. Συγγραφέας και εικονογράφος του φανταστικού, δημιούργησε το 2011 τον “ονειρόκοσμο” Angel Eyes, συνδυάζοντας τις κλίσεις της.
Περισσότερα -
Παλίμψηστο εποχής
Γράφει ο Άγγελος Πετρουλάκης // Ελένη Κεκροπούλου: «Αναστασία, η Ρωμιά Σουλτάνα» εκδόσεις «Ωκεανός» Ένα ιστορικό μυθιστόρημα – ποταμός. Ένα ιστορικό μυθιστόρημα που ο τίτλος του δεν αποκαλύπτει το βασικότερο από τα χαρακτηριστικά του: Το πόσο συναρπαστική μπορεί να
Περισσότερα -
Διήγημα Fractal: “Tυφλόμυγα”
της Τζίνας Ψάρρη // Ένα σμάρι σύννεφα απ’ το νότο, δίνει στη θάλασσα το χρώμα του μελανιού και προμηνύει το τέλος του καλοκαιριού. Μια δειλή ηλιαχτίδα ξεπηδάει απ’ το σύννεφο, παρασύροντας λίγα μόρια σκόνης να χορέψουν μπροστά στα
Περισσότερα
