Fractal

Ποίηση: “Ψάχνω να με βρω”

Της Χρυσάνθης Καραούλη // *

 

ForgiveYourself

 

Ψάχνω να με βρω

στο οικείο του εφήμερου

στις στιγμές που ονειρεύτηκα

σ’ ουρανούς που ξοδεύτηκα.

Λάφυρό μου ένα σύννεφο, μια σκιά ακολουθώ

της ψυχής το ανεκπλήρωτο

κακοτράχαλο πέρασμα, που οδηγεί σε γκρεμό.

Κοιτάζω στον καθρέφτη… μια άγνωστη εικόνα

θεέ μου πως άλλαξα, δεν είμαι εγώ.

Με ψάχνω στα μάτια σου, που μέσα τους στάλαξα

το νάμα, το δάκρυ μου, ότι είχα ιερό.

Γυρεύω την Άνοιξη, μου δίνεις Φθινόπωρο

τη δύση να πιω.

Βραδιάζει, φοβάμαι, σβηστό το φεγγάρι

σκοτάδι η λήθη, σκοτάδι πυκνό.

Πιστά σ’ ακολούθησα

κάθε σου λέξη, κάθε σου χτύπο

ξοπίσω κι εγώ.

Επώδυνη γέννα, αγάπη σε βάφτισα

ελπίδα, ζωή!

Στης καρδιάς μου το σάλπισμα

εκεί σε συνάντησα, αλήθεια αγνή.

Ξημέρωσαν θάλασσες, καραβάκι και σάλπαρες

για ταξίδια ρηχά

μα εγώ παρασύρθηκα, σε νερά πιο βαθιά

ναυαγός των ονείρων μου, οι ανάσες μου πνίγηκαν

σε λιμάνι αδιάβατο, σε σκαρί ακυβέρνητο

σε έναν άγριο βυθό.

Υποσχέσεις στον άνεμο… άμμος, τέφρα και σκόρπισαν

στου καινούριου την έλευση, σε ανάγκες απύθμενες

σε έναν άγνωστο, κόκκινο, ωκεανό.

 

 

 * Η Χρυσάνθη Β Καραούλη γεννήθηκε στα Τρίκαλα Θεσσαλίας. Σπούδασε οικονομικές επιστήμες στο καποδιστριακό πανεπιστήμιο Αθηνών. Γράφει από μικρή ηλικία ποιήματα, παραμύθια και διηγήματα. Το παραπάνω ποίημα είναι από την ανέκδοτη συλλογή «Αδόκιμοι Χρόνοι».

 

 

Ετικέτες:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top