Fractal

Ποίηση: “Κόρη της θλίψης”

Της Χρυσάνθης Καραούλη // *

 

f5

 

Μένα με γέννησε η Θλίψη μια νύχτα που ‘βρεχε πολύ

σ’ ένα φτωχόσπιτο, μονάχη, έσταζε δάκρυα η σκεπή

πατέρας μου ήταν ο Πόνος μα είχε φύγει μακριά

δουλευταράς… για να σκοτώνει, κάθε ευαίσθητη καρδιά.

 

Βουβό το κλάμα μου-φοβόμουν- στης μάνας μου την αγκαλιά

πικρό το γάλα της θυμάμαι, στο στήθος μια λαβωματιά

την έκαιγε και την πονούσε έτρεχε αίμα απ’ την πληγή

ψιθυριστά μοιρολογούσε: «Είσαι του Πόνου το παιδί»

 

Τρεις μοίρες ήρθαν με τα δώρα μέσα στον άγριο χαλασμό

έξω ο βοριάς λυσσομανούσε: «που ‘ναι κυρά μου το μωρό;»

Τη μια την έλεγαν Αλήθεια και μ’ άγγιξε με ζεστασιά

η άλλη ήταν η Αγάπη είχε τ’ αγγέλου τη μιλιά.

 

Με κοίταξε βαθιά στα μάτια κι έφτασε μέχρι την ψυχή

κι όσο κι αν πέρασαν τα χρόνια μέσα μου πάντα κατοικεί.

Η τρίτη μου ‘δωσε ένα ρόδο, ήταν το χρώμα πορφυρό

δυο λόγια είπε κι εχάθη … «Γεννήθηκα για να πονώ»

 

25-11-14

* Η Χρυσάνθη Β Καραούλη γεννήθηκε στα Τρίκαλα Θεσσαλίας. Σπούδασε οικονομικές επιστήμες στο καποδιστριακό πανεπιστήμιο Αθηνών. Γράφει από μικρή ηλικία ποιήματα, παραμύθια και διηγήματα. Το παραπάνω ποίημα αποτελεί μέρος ανέκδοτης συλλογής.

 

Ετικέτες:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top