Fractal

Ποίημα: “Επιθυμίες”

Της Χρυσάνθης Καραούλη // *

 

wish

 

ΕΠΙΘΥΜΙΕΣ

Ένα αετόπουλο κοιτώ με της ψυχής το βλέμμα
είναι τα μάτια μου φτωχά δε φτάνουν τη θωριά του
μην τάχα να ‘ναι όνειρο, μην τάχα να ‘ναι ψέμα
άλλο δεν είναι σαν κι αυτό, σαν το παράστημά του.

Τα χέρια του είναι θάλασσες, σπίθες πετούν τα μάτια
κρατά τα βλέφαρα κλειστά σαν πιάνει το τραγούδι
και μαρτυράει τα μυστικά, που κρύβει στα κιτάπια
με την κιθάρα συντροφιά και με το νυχτοπούλι.

Μια φυσαρμόνικα αγαπά και της φιλά τα χείλη
η ζήλια μου κεντάει το νου σαν χάνεται μαζί της
θαρρώ πως είναι η πιο πιστή, η πιο καλή του φίλη
σαν την αγγίζει σπαρταρά το μουσικό κορμί της.

Ποθώ μια νότα να γινώ να γεύομαι το χάδι
τα μαγικά ακροδάχτυλα εμένα να αγγίζουν
να του κρατάω συντροφιά απ’ την αυγή ως το βράδυ
και στης αφής του τoν παλμό τα μέλη να λυγίζουν.

26-5-15

 

* Η Χρυσάνθη Β Καραούλη γεννήθηκε στα Τρίκαλα Θεσσαλίας. Σπούδασε οικονομικές επιστήμες στο καποδιστριακό πανεπιστήμιο Αθηνών. Γράφει από μικρή ηλικία ποιήματα, παραμύθια και διηγήματα. Το παραπάνω ποίημα αποτελεί μέρος ανέκδοτης συλλογής.

 

 

Ετικέτες:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top