Fractal
Home / Το εργαστήρι του συγγραφέα / Η Χρύσα Σπυροπούλου στο Εργαστήρι του Συγγραφέα
29/04/2015, 1:41 μμ

Η Χρύσα Σπυροπούλου στο Εργαστήρι του Συγγραφέα

 

spyropoulou

 

Γράφοντας “Το μυστήριο της Κωνσταντινούπολης”

Όλα τα πράγματα, ό,τι κάνουμε, είναι τυχαία; Και έρχεται η τύχη να καθοδηγήσει υπογείως το υποσυνείδητο; Πιθανόν κάτι τέτοιο να συνέβη στην περίπτωση της γραφής των δύο τελευταίων μου μυθιστορημάτων μυστηρίου που απευθύνονται στους νεαρούς αναγνώστες όλων…. των ηλικιών.

Άρχισα να γράφω το Αναζητώντας το χρυσόμαλλο δέρας, Καστανιώτης 2013, μια περιπέτεια που διαδραματίζεται στην πόλη Όρντου της Μαύρης Θάλασσας, όταν επέστρεψα από αυτήν την πόλη από την οποία κατάγεται η οικογένειά μου, όπου ήμουν προσκαλεσμένη σε φεστιβάλ λογοτεχνίας με θέμα την «Ανταλλαγή των πληθυσμών το 1923». Οι εικόνες και τα συναισθήματα συγκρούονταν και επιχειρούσαν να λάβουν μορφή, που τελικά συνέβαλαν στη δημιουργία της ιστορίας η οποία ένωσε το παρόν με το παρελθόν και πρόβαλε τις αξίες και την παράδοση των χαμένων πατρίδων, αναδεικνύοντας ωστόσο τους φιλικούς δεσμούς που είχαν αναπτυχθεί ανάμεσα στους λαούς, τους Έλληνες, τους Τούρκους, τους Αρμενίους.

978-960-03-5879-7bΈνα άλλο ταξίδι, πιο πρόσφατο, στην μητρόπολη της καθ’ ημάς Ανατολής, την Κωνσταντινούπολη, με ώθησε να γράψω Το μυστήριο της Κωνσταντινούπολης, Καστανιώτης 2015. Μια περιπέτεια, με τους ίδιους ήρωες, την Λίζα τον Άρη και τον σκύλο τους, την Ήρα, η οποία αυτήν τη φορά διαδραματίζεται στις λεωφόρους, στους λόφους, στα στενά δρομάκια, στους αρχαιολογικούς χώρους και στα εμπορικά κέντρα της Βασιλεύουσας. Τα παιδιά, μαζί τους φίλους τους τούς Τούρκους, αναζητούν στα μνημεία της πόλης τις σελίδες ενός παλιού τετραδίου συνταγών, που ανήκαν σε έναν γνωστό σεφ κάποιου σουλτάνου. Αναζητώντας τις συνταγές, εισχωρούν στην ατμόσφαιρα της πόλης, γνωρίζουν μικρές και μεγάλες στιγμές από το παρελθόν της, όπως και τα γεγονότα του μαύρου Σεπτεμβρίου του 1955, τις διώξεις που υπέστησαν οι Έλληνες και άλλες μειονότητες , «τις πιο σημαντικές μέρες ντροπής που έζησε αυτή η πόλη», όπως έγραψε ο Τούρκος συγγραφέας Αχμέτ Ουμίτ.

Και προσπάθησα να αποδώσω το μυστήριο που αποπνέει αυτή η πόλη με τις διαφορετικές πολιτιστικές και ιστορικές διαστρωματώσεις της, από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα, με τις ποικίλες εκφράσεις που συναντώνται σ’ αυτήν, τις δυτικές και τις ανατολίτικες, με την ιδιαίτερη γεωγραφική θέση της, και να συνδέσω αυτό το μυστήριο με ένα άλλο, εκείνο που κρύβεται πίσω από τις χαμένες συνταγές που έρχονταν από το μακρινό παρελθόν. Η Αγιά Σοφιά, το Τοπ Καπί, η Κλειστή Αγορά, η Βασιλική Κινστέρνα, το Οικουμενικό Πατριαρχείο, η Μεγάλη του Γένους Σχολή, το Ιωακείμειο Παρθεναγωγείο, το Σισμανόγλειο πολιτιστικό κέντρο, οι ορθόδοξες και καθολικές εκκλησίες, τα νεκροταφεία, ελληνικά και αρμενικά, ο Πύργος του Λεάνδρου, είναι μερικά από τα μέρη που επισκέπτονται τα παιδιά, τα οποία παραδίδουν μαθήματα συμφιλίωσης και αποδοχής του διαφορετικού, χωρίς να παραβλέπουν το παρελθόν με όλες τις πίκρες που αυτό συγκρατεί. Προχωρούν με καθαρό μυαλό, αποφεύγοντας τις ψυχοφθόρες ακραίες θέσεις, που μόνο κακό μπορεί να προξενήσουν. Οι ήρωες γίνονται, όμως, και οδηγοί, ξεναγοί, σε σπουδαία σημεία του τόπου.

Λόγω της καταγωγής μου, επέλεξα να γράψω για πράγματα και για τόπους που με συγκινούν, με διάθεση να ενωθούν τα αντίθετα, να φέρω κοντά στον σύγχρονο νέο έναν ολόκληρο κόσμο που άφησαν πίσω οι πρόγονοί μας, αυτοί που εξαναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τον τόπο τους τις πρώτες δεκαετίες του 20ου αιώνα και όχι μόνο. Και νιώθω ότι ακόμα δεν έχω τελειώσει μ’ αυτήν την πλευρά μου, γιατί μένει κάτι ακόμα που πονάει πιο πολύ, μια πόλη ορόσημο στην ιστορία του τόπου, η Σμύρνη. Ίσως να μου δοθεί η ευκαιρία να μιλήσω μέσω μιας ακόμα ιστορίας και γι’ αυτήν, αν και φοβάμαι μήπως το συναίσθημα εμποδίσει την ανάπτυξη των κατάλληλων αποστάσεων που χρειάζονται για την γραφή.

 

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες: , , ,
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top