Ποίηση: “Ο φύλακας μιλά για τον κόσμο…”
Του Χρήστου Τσαγκάρη // *
“πάντων δὲ θεῶν τῶν ἀστυνόμων,
ὑπάτων, χθονίων, τῶν τε θυραίων τῶν τ᾽ ἀγοραίων,
βωμοὶ δώροισ‹ι› φλέγονται·
ἄλλη δ᾽ ἄλλοθεν οὐρανομήκης λαμπὰς ἀνίσχει”
(Αισχύλου, Αγαμέμνων)
Τι περιμένω τόσα χρόνια στη στέγη; Τίποτα περισσότερο από μία σκιά.
Τίποτα περισσότερο από αυτούς που μάχονται για τα σύννεφα.
Και είναι άλλο το να πολεμάς για τα σύννεφα και άλλο να μιλάς τις γλώσσες του καπνού,
Να κάνεις τα σύννεφα μάτια σου και τον ουρανό μέτωπο σου.
Βλέπεις από ψηλά και έτσι ξεκαθαρίζεις τα μεγάλα.
Και όμως αυτό δεν αρκεί, όταν έχεις έναν κόσμο από λεπτά μπλεγμένα κορδόνια.
Και το καθένα φέρνει μια άλλη κίνηση, μα κανείς δεν ορκίζεται στη μηχανική των σχοινιών.
Και είναι άλλο πράγμα να μελετάς τη μηχανική των σχοινιών
και άλλο να βλέπεις τους κόμπους για χέρι.
Βλέπεις τα αστέρια αυστηρά δομημένα σε κόσμους.
Είναι η γεωμετρία της φαντασίας σου.
Εξίσου σωστή με οποιαδήποτε άλλη ερμηνεία.
Η φωτιά δεν είναι σίγουρα μια γραμμή με αέρα και χώμα σε ορισμένη αναλογία.
Ούτε ένα σμάρι σημαδάκια που διατρέχουν ωκεανούς σκίζοντας στο τέλος τον χάρτη.
Το μικρό που βαθαίνει γυρίζοντας στους ίδιους κύκλους είναι ένα καλό καταφύγιο.
Δεν σώζεις όμως το πλοίο εμβαθύνοντας στην αρχή της αρρώστιας.
Το μικρό είναι ένα ελπιδοφόρο καταφύγιο. Τίποτα παραπάνω.
Στη σκεπή του ανακτόρου–που το ανάκτορο ομοιάζει το χώμα μπροστά στο ύψος,
Στέκεσαι ανάμεσα στα κόκκαλα. Τόσο που να πιάνεις τη σκόνη και τις ψυχές.
Παντού ανάβουν φωτιές. Οι φλόγες που φαίνονται και οι φλόγες που υπάρχουν.
Η πόλη ένα σμάρι δάδες πλέοντας στο πέλαγος της νύχτας.
Τις βλέπεις καθώς τρέχεις ασάλευτος.
Η πόλη μια φυλακή. Καίει τα καράβια της για να λιώσει τις αλυσίδες που τη ζώνουν.
Το σίδερο μένει, τα ξύλα φεύγουν.
Το κάστρο, ένας πύργος από άμμο περπατά στη λάσπη.
Στολισμένο με σημαίες θυμίζει αδέξιο ανεμόπτερο. Δεν θα πετάξει.
Κάπου εκεί αρχίζεις να σκέφτεσαι τον κόσμο.
Κάπου εκεί βάζεις μια αρχή στα σχοινιά έχοντας κατά νου το κινούμενο χέρι.
* Ο Χρήστος Τσαγκάρης ζει στον Πειραιά. Από το φθινόπωρο θα είναι φοιτητής. Μιλά Αγγλικά, Γαλλικά και ασχολείται με τη ζωγραφική και τη λογοτεχνία. Διακρίθηκε σε πολλούς λογοτεχνικούς διαγωνισμούς ενώ κείμενα του φιλοξενούνται σε λογοτεχνικά περιοδικά και ενίοτε σε ραδιοφωνικές παραγωγες.
Ετικέτες: Ποίηση
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
Ποίημα: “Κοσμικόν Ωόν”
09/04/2024, 7:25 μμ -
Ποίημα: “Αντίδωρα”
09/04/2024, 7:24 μμ -
Ποίημα: “Γάζα”
09/04/2024, 7:23 μμ -
Τρία ποιήματα
09/04/2024, 7:22 μμ -
Αφήγημα: “Εμένα μου αρέσουν…”
09/04/2024, 7:20 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
Ποίημα: “Ταξίδι στην Λισαβόνα”
Της Ιόλης Πέππου // Ταξίδι στην Λισαβόνα Τις ιστορίες, τις ιστορίες, να κοιτάξουμε να σώσουμε τις ιστορίες! Των ανθρώπων με τα γαρύφαλλα στο στήθος και τα καθαρά βλέμματα, Τις ιστορίες τους… τα γιατί δεν
Περισσότερα -
Βιωματικές αφηγήσεις
Γράφει η Μαρία Λιάκου // Τζανίν Ντι Τζιοβάνι «Το πρωί που ήρθαν να μας πάρουν. Ανταποκρίσεις από τον πόλεμο στη Συρία» μτφρ: Μαριάννα Ρουμελιώτη εκδ. Δώμα – 2018 -σελ. 320 Στην πεζογραφία εκτός από το παραδοσιακό ιστορικό μυθιστόρημα
Περισσότερα -
Οία, Σαντορίνη, 1950
Στο χθες, στο σήμερα, στο αύριο…. το πάντα μαγικό τοπίο στην Οία, Σαντορίνη, 1950 Φωτό: Βούλα Παπαϊωάννου.Φωτ/κο αρχείο Μουσείο Μπενάκη
Περισσότερα -
Μάγισσες γόμες
Γράφει ο Κώστας Μάγος // * «Μάγισσες γόμες» Συγγραφέας: Βασίλης Κουτσιαρής ,Εικονογράφος:Αιμιλία Κονταίου,Μίνωας, 2015 Οι «Μάγισσες γόμες» το νέο βιβλίο του Βασίλη Κουτσιαρή, που κυκλοφόρησε πρόσφατα με εξαιρετική εικονογράφηση από την Αιμιλία Κονταίου, είναι ένα ξεχωριστό βιβλίο. Ξεχωριστό
Περισσότερα -
✩ «Υπερβολές» Μια παράσταση των Γιάννη Καλαβριανού, Μαριάννας Κάλμπαρη, Βασίλη Μαυρογεωργίου, σε περιοδεία!
Γράφει ο Παύλος Λεμοντζής // Πρόλογος Προκειμένου να δοθεί στο έργο καλλιτεχνική εκφραστικότητα, οι συγγραφείς προσπαθούν να χρησιμοποιήσουν μια ποικιλία από τα πιο συνηθισμένα μεταξύ των οποίων είναι μεταφορές, συγκρίσεις, επιθέματα και υπερβολές. Επί του παρόντος, η
Περισσότερα -
Εκτόπιση και υπερορία: Το καφκικό πεπρωμένο των λαών των Βαλκανίων 61ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης – Διαγωνιστικό «Γνωρίστε τους γείτονες»
Γράφει ο Ελευθέριος Μακεδόνας // Αυτοκόλλητο [Nalepnica] (2020) – Georgi M. Unkovski (Βόρεια Μακεδονία) Ο Ντέγιαν περιμένει εδώ και πολλή ώρα, σε μία μακριά ουρά κάποιας υπηρεσίας τού Υπουργείου Συγκοινωνιών, να ανανεώσει την άδεια κυκλοφορίας τού αυτοκινήτου
Περισσότερα -
Διήγημα: “Αν θα μπορούσα τον κόσμο να άλλαζα!”
της Ιουλίας Ιωάννου// * Ναι, αν θα μπορούσα τον κόσμο να άλλαζα, ένα είναι σίγουρο, θα ξαναέβαφα γαλάζια τη θάλασσα, όπως λέει και το γνωστό τραγούδι! Δεν είναι τυχαίο το γαλάζιο του ουρανού μας, το
Περισσότερα
