Fractal

Ποίηση: “Η Σατραπεία ή Η επιστροφή του Δημαράτου”

Του Χρήστου Τσαγκάρη // *
 

 

 

που να βρω την ψυχή μου το τετράφυλλο δάκρυ!»

Οδυσσέας Ελύτης, «Άξιον Εστί»

 

f10

 

Θυσίασα ώρες να μακαρίζω

τα απογεύματα σας στο μάρμαρο του θεάτρου.

Θα σας τα είπαν οι πρέσβεις μου… Σίγουρα θα τους θυμάστε…!

Τους διώξατε. Γεύτηκαν τα πηγάδια της γης σας. Την άβυσσο της γλώσσας σας,

Τώρα όμως ήρθα ο ίδιος. Δεν στέλνω κανέναν υποτελή του χεριού σας.

Γύρισα με την αχλή της μεγάλης σατραπείας. Τα λάβαρα της άγνωστης γης

Με το φανταχτερά τυπικά. Τα άμετρα λόγια. Τη νύχτα που σκεπάζει τις ερήμους.

Τη νύχτα που στήνει ελεπόλεις στο παλάτι. Γύρισα με το δικαίωμα μου πολίτης

 

Άκουσα πολλές σας ηθικολογίες. Η σατραπεία δεν χωρά στην αγορά.

Εκείνη όμως με ξανάφερε στην αγορά. Περιποιήθηκε τις πληγές μου.

Ανασύνταξε το αίμα μου. Έδωσε χώρες στους στοχασμούς μου.

 

Στο δράμα – λέτε – μπαίνεις είτε από τα δεξιά είτε από τα αριστερά.

Ανάλογα με το ποιος είσαι και από πού έρχεσαι.

Σπανιότερα μπορείς να περάσεις από το κέντρο.

Ή να εμφανιστείς ξεπερνώντας τη νεφοσκεπή των λογισμών.

 

Η Σατραπεία – λέτε – δεν χωρά πουθενά. Η πάροδος στενή. Άξενη η πόλη.

Που να περάσεις με τις λαλούσες κελεμπίες και τα ιπτάμενα πλόιμα;…

Και οι υπερόπτες επιτελείς; Θα βουλιάξουν στα ξύλινα νερά της σκηνής…

 

Και όμως κάτι αγγέλλουν αυτοί οι επιτελείς. Κάθε μέρα σας μελετούσαν.

Αυτοί ζωντάνευαν την προσμονή του δήμου όταν θέριευαν οι στάχτες.

Στο δράμα μπαίνεις όπως είσαι. Αν δεν χωράς, μπαίνεις από παντού.

 

 

* Ο Χρήστος Τσαγκάρης ζει στον Πειραιά. Από το φθινόπωρο θα είναι φοιτητής. Μιλά Αγγλικά, Γαλλικά και ασχολείται με τη ζωγραφική και τη λογοτεχνία. Διακρίθηκε σε πολλούς λογοτεχνικούς διαγωνισμούς ενώ κείμενα του φιλοξενούνται σε λογοτεχνικά περιοδικά και ενίοτε σε ραδιοφωνικές παραγωγές.

 

 

Ετικέτες:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top