Ποίηση: “Πήρα τον λόγο…”
Του Χρήστου Μαγκλάση (Κνάκαλου) //
Μού ‘πες σειρά σου τώρα
και μού ‘δωσες τον λόγο.
Να πω στην κοινωνία
προς τα που να πάμε.
Κοίταξα τα πρόσωπα
κι ένοιωσα τόσο λίγος, σαν
σκέφτηκα, ότι πρέπει να
τους εξασφαλίσω τροφή.
Έριξα το βλέμμα πέρα,
κάτω,
ψηλά.
Κάτι ξύπνησε, μέσα μου.
Αναζήτησα
έναν θεό για τα δύσκολα,
κι έναν εχθρό, γιατί η ρουτίνα
γεννάει ζιζάνια.
Κι έτσι πορευτήκαμε
μ’ ένα αφήγημα κι ένα όραμα,
πολεμώντας,
οργανώνοντας,
σκάβοντας,
κλέβοντας,
παλεύοντας
μ’ έναν φόβο στο προσκέφαλο.
Δόξα τω θεώ,
εχθροί δεν μας έλειψαν ποτέ,
κι έτσι μπορέσαμε ν’ αδελφωθούμε.
Ας είν’ ελαφρύ το χώμα,
που σκεπάζει τις μανάδες μας,
πάνω στο δικό τους παραμύθι
γίναμε άντρες και ηγέτες.
* Ο Χρήστος Μαγκλάσης είναι συνταξιούχος, Υποστράτηγος ε.α. με γνωστικές ανησυχίες, που ξεδίψασε σε πανεπιστημιακές σχολές της Αθήνας. Ασχολείται με την συγγραφή (λογοτεχνικά κείμενα, ποίηση, μελέτες ), έχοντας πληθώρα δημοσιεύσεων και με το blogging με ενδιαφέροντα λαογραφικά, ιστορικά, γλωσσολογικά, λογοτεχνικά.
Εικόνα success pyramid
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
Ποίημα: “άγνοια”
23/04/2024, 7:47 μμ -
Δύο ποιήματα
23/04/2024, 7:46 μμ -
-
Διήγημα: “Αυτόπτης μάρτυρας”
23/04/2024, 7:43 μμ -
Διήγημα: “Νεράντζια θανάτου”.
23/04/2024, 7:41 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
Αστικό μυθιστόρημα με βαθιά ιστορικά αποτυπώματα
Γράφει η Μαρία Φραγκιαδάκη // * Καρολίνας Μέρμηγκα, «Ο Έλληνας γιατρός», εκδόσεις Μελάνι, 2016 Καρπός ιδιαίτερης επιμέλειας, αγάπης και σκληρής δουλειάς είναι το εξαιρετικής αρχιτεκτονικής και αφηγηματικής δύναμης μυθιστόρημα της Καρολίνας Μέρμηγκα «Ο Έλληνας γιατρός», το οποίο ανατρέχει
Περισσότερα -
Διήγημα: “Στο πάτωμα, μωρή σκύλα;”
της Άννας Αντωνίου // * «Και τώρα που παίρνει να βραδιάζει», λέει ο Νέστορας στο φίλο του τον Άλκη, «πάμε στου Νικήτα για ουζάκι;» «Ρώτησες το Χριστινάκι σου;» κάνει εκείνος και γελάει δυνατά. «Η δικιά μου η Ζωίτσα όλο
Περισσότερα -
Η πρόσληψη του παρελθόντος μέσα από τα έργα Τέχνης – Θεωρητικό πλαίσιο για την κατανόηση της Τέχνης
Γράφει ο Νίκος Αθανασόπουλος // * Ως Πρελούδιο… «Έτσι λοιπόν πρόκειται να είμαι επιθετικός και δε φοβάμαι να το παραδεχτώ. Θα γίνω επιθετικός όχι για να υπερασπίσω τον εαυτό μου αλλά για να προασπίσω με τα λόγια τη μουσική
Περισσότερα -
Διήγημα Fractal: “Παραλία ‘Ο παράδεισος΄”
Του Θεοχάρη Παπαδόπουλου // * Μέσα στο ψυγείο του δωματίου μου παγωμένο από το σούπερ-ουάου κλιματιστικό εκεί που κοιμάμαι κι ονειρεύομαι οπτασίες με τα πόδια ανοιχτά, χτυπάει το τηλέφωνο. -Γιώργο; -Γεια σου Κώστα. -Τι έγινε και
Περισσότερα -
Τα ζωντανά και τα άψυχα
Από τον Κωνσταντίνο Μπούρα // * Δημήτρης Αλεξίου, “Φωτογραφία ξωμάχου ή Τα μάγια”, Εκδόσεις Ελληνική Παιδεία, Αθήνα 2020, σελ. 35. Μετανεωτερική ονειροφαντασιά στα χνάρια της δημοτικής παράδοσης, έρρυθμος λόγος με φολιδωτές επαναλήψεις έλικος τινός τεινούσης προς το Φάος
Περισσότερα -
Διήγημα Fractal: “Με βλέπεις”. Της Αιµιλίας Θεοδωρίδη
Της Αιµιλίας Θεοδωρίδη // Όταν η άµµος είναι φωτιά και χρειάζεται να τρέξεις από την καυτή λάβα µέσα στο νερό, τα κύματα σε σαγηνεύουν. Σε παίρνουν από το χέρι και σε οδηγούν στην απεραντοσύνη τους. Νιώθεις τον
Περισσότερα -
Άστεγος σημαίνει να έχεις για στέγη σου τον ουρανό και τ’ άστρα, το σύμπαν! Άστεγος είναι κι ο Θεός!
Γράφει η Μαρία Βρέντζου // «Ο άνθρωπος που έκαψε την Ελλάδα» του Βαγγέλη Ραπτόπουλου, εκδόσεις Κέδρος 2018, σελ. 344 Σ’ αυτό το τελευταίο μυθιστόρημα τού Βαγγέλη Ραπτόπουλου, ο κεντρικός ήρωας Δημήτρης Αποστολάκης ή αλλιώς Μίμης, διαθέτει ταυτόχρονα ένα
Περισσότερα