Fractal
Home / FRACT-ALL / Ποίηση: “Βροχή παιδί”
03/02/2016, 2:37 μμ

Ποίηση: “Βροχή παιδί”

Γράφει ο Χρήστος Μαγκλάσης (Κνάκαλος) // *

 

f2β

 

Μια βροχή κι οι ήχοι τη

με στέλνουν

στου τζαμιού το θάμπος

όπου καθρεφτίζομαι παιδί,

πολύ παιδί.

Παρόν και παρελθόν

σε όσμωση.

 

Εγώ παιδί,

σε ξένο σπίτι,

η γυναίκα μου

μια άγνωστη,

(δεν την θυμάμαι απ΄το σχολείο),

μεγάλα παιδιά με αποκαλούν μπαμπά

(πως είναι δυνατόν…),

αφού εγώ είμαι παιδί.

 

Πιο μικρό παιδί, πιο μεγάλος ο φόβος.

 

Σύγκρυο απ’ την σύγχυση

κι ετοιμάζομαι να φωνάξω μαμά.

Μα πως, αφού στο εικονοστάσι της ψυχής

μπροστά μπροστά τους έχω,

να λένε χαμογελαστά

το πετρωμένο αντίο.

 

Μια αστραπή σκίζει την σκοτούρα,

τραντάζεται ο γυάλινος θόλος

και ξάφνου, το μέσα λούκι

ξεκαθαρίζει απ’ το απρόσμενο ανακάτεμα.

 

Κυρίαρχο το παρόν

κι η ανάμνηση κατακάθεται στον πάτο.

 

Γερνάω απότομα,

φεύγει το παιδί,

και πριν χαθεί στου νου την πόρτα,

εισβάλλουν αδυσώπητες οι ανάγκες.

 

Ξέρεις τι λυσσάρες είναι οι ανάγκες ;

έρχονται σαν συναγερμός

και παριστάνουν την φλόγα

στο εσωτερικό καντήλι…

……………………………………………………………..

Και κάνουν τους ανθρώπους απάνθρωπους.

 

 

* Ο Χρήστος Μαγκλάσης (Κνάκαλος) είναι συνταξιούχος, Υποστράτηγος ε.α. με γνωστικές ανησυχίες, που ξεδίψασε σε πανεπιστημιακές σχολές της Αθήνας. Ασχολείται με την συγγραφή (λογοτεχνικά κείμενα, ποίηση, μελέτες ), έχοντας πληθώρα δημοσιεύσεων και με το blogging με ενδιαφέροντα λαογραφικά, ιστορικά, γλωσσολογικά, λογοτεχνικά.

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top