Fractal

Ποίηση: «Η ατελέστερη μορφή»

του Χρίστου Δεμηρόπουλου // *

 

Poetryy

 

1
Συμμετρία

Θα είσαι ήρεμος σ’ εκείνο το μέρος
που ακόμα αναβλύζουν πηγές
και τα κλαδιά σπάζουν
από τον αέρα και το βάρος τους.

Θα νιώθεις άνθρωπος της γης
όταν θα αυτοσχεδιάζεις
με φυσικά υλικά
και δε θα χρειάζεται να επιλέγεις
μέσα από πολλά κορμιά
τη συντροφιά σου.

Θα είσαι ήρεμος
όταν πια δε θα σε καταδιώκει η μέρα.

Τα πρωινά δεν θα είναι πια περίπλοκα.
Όλα θα έχουν τη δική τους
Συμμετρία

 

2
Άναρχος καταστροφέας

Μία πρόβλεψη απομένει
για τη διάρκεια του έρωτα
για να μείνει αξέχαστη
η εμπνευσμένη αυτή θάλασσα
με τη γαλήνη
και την ταραχή της.

Κάποιες φορές βαρκάκι
με επιβάτες δυο ψυχές
σε θαλασσοταραχή
και άλλοτε παράξενος ήχος
στα κεραμίδια σπιτιού
που χωρά τελικά μόνο έναν.

Εκεί πολύ κοντά
ανάμεσά τους
και ο άναρχος καταστροφέας
το εγώ
ορίζει τι απομένει….

 

* Από την ποιητική συλλογή «Η ΑΤΕΛΕΣΤΕΡΗ ΜΟΡΦΗ» του Χρίστου Δεμηρόπουλου

 

Ετικέτες:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top