Fractal

Χριστίνα Τασκασαπίδου: “Σας συμβαίνει όταν αγαπάτε να το ξεχνάτε κάποιες φορές;”

Συνέντευξη στην Πωλίνα Γουρδέα //

 

«Πόσο αγαπώ ν’ αγαπώ. Σας συμβαίνει όταν αγαπάτε να το ξεχνάτε κάποιες φορές;»

Η παραπάνω φράση ανήκει στην ηθοποιό Χριστίνα Τασκασαπίδου η οποία υπογράφει το κείμενο και τη σκηνοθεσία της παράστασης Ψάρι που παίζεται στο Booze Cooperativa. Στη συνέντευξη αυτή η νεαρή δημιουργός μας μιλά για την παράσταση και την ηρωίδα της Αΐνα. Ένα πλάσμα που κινείται, όπως το ψάρι, σ’ έναν δικό του κόσμο μεταξύ ονείρου και πραγματικότητας. Το έργο μας μιλά για την πολυσύνθετη σχέση μάνας – κόρης, τη μοναξιά και την αγάπη. Η Τασκασαπίδου στην πρώτη της αυτή σκηνοθετική απόπειρα μας εκπλήσσει με την πρωτοτυπία και την αστείρευτη ζωντάνια της. Παρόλο που το θέμα της είναι αρκετά δύσκολο να το προσεγγίσει κανείς, η ίδια κατορθώνει με την αυθεντική της ερμηνεία ν’ αποδώσει τον μετεωρισμό μεταξύ κοριτσιού και γυναίκας. Το Ψάρι λοιπόν διαγράφει τη δική του απρόβλεπτη μοίρα και αποκαλύπτει την ουσιαστικότερη αρετή της δημιουργού του, την ικανότητα της ανταπόκρισης με τον θεατή.

xr2

 

-Σκηνοθετείς και παίζεις στο Ψάρι. Το κείμενο είναι δικό σου. Πώς σου προέκυψε αυτή η συγκυρία;

Ας ξεκινήσουμε με το κείμενο. Και το κείμενο και η σκηνοθεσία προέκυψαν. Μια φίλη μου και ηθοποιός, η Μάνια Παπαδημητρίου, είναι η αιτία που έγραψα αυτό το έργο. Όταν τη γνώρισα μου είπε ότι μοιάζω με μια ηθοποιό που είναι στην ηλικία της μητέρας μου και μου τόνισε ότι θα έπρεπε να παίξω μαζί της τη σχέση μάνας – κόρης. Γυρνώντας στο σπίτι σκέφτηκα ποιο έργο θα μπορούσε να είναι αυτό. Έτσι αποφάσισα να γράψω εγώ ένα έργο που να έχει θέμα τη σχέση μάνας – κόρης. Κι έτσι ξεκίνησε το ταξίδι με το Ψάρι.

 

-Στο Ψάρι ο θεατής έρχεται αντιμέτωπος με αυτή την πολύ δύσκολη σχέση μάνας – κόρης. Πόσο συνειδητό ήταν αυτό για σένα;

Το να γράψω γι’ αυτή τη σχέση ήταν εξαρχής το ζητούμενο. Στην πορεία προέκυψαν και βιωματικά στοιχεία μέσα από τα οποία γεννήθηκε το έργο.

 

-Είναι η πρώτη παράσταση που σκηνοθετείς. Θεωρείς ότι ο ηθοποιός μπορεί να γίνει ένας καλός σκηνοθέτης και γιατί;

Είναι η πρώτη μου σκηνοθετική δουλειά και προέκυψε γιατί δεν θεωρώ τον εαυτό μου σκηνοθέτη. Αν μπορούσα να το αποφύγω θα το είχα κάνει. Ένας καλός ηθοποιός μπορεί να γίνει καλός σκηνοθέτης. Ως ηθοποιός θα έχει την εμπειρία της σκηνής που είναι πολύ σημαντικό για την πορεία της σκηνοθεσίας. Όμως είναι κάτι τελείως διαφορετικό το να σκηνοθετείς από το να παίζεις.

 

-Ο τίτλος της παράστασης έχει συμβολική σημασία;

Ναι, ο τίτλος της παράστασης έχει συμβολική έννοια. Συμβολίζει την ψυχή του ανθρώπου. Όπως ένα ψάρι με την παραμικρή κίνηση του νερού αλλάζει κατεύθυνση, με την ίδια ευθραυστότητα η ψυχή του ανθρώπου μπορεί να σπάσει ή να λυγίσει ή και το αντίθετο. Αυτή τη συμβολικότητα είχε ο τίτλος.

 

-Στο Ψάρι χρησιμοποιείς οπτικοακουστικά μέσα. Ντύνεις την παράσταση με διαφόρων ειδών μουσικές και video. Στόχος σου ήταν ο πειραματισμός με άλλα μέσα πέραν της θεατρικής σκηνής;

Υπήρχε λόγος που μπήκαν τα οπτικοακουστικά μέσα γιατί η δράση των ηθοποιών ενσωματώνεται με την εικόνα και τον ήχο. Όπως το ψάρι με το στοιχείο του νερού.

xr1

 

Ποιο θεωρείς ότι είναι το κεντρικό θέμα του έργου;

Σαφέστατα η έννοια της αγάπης είναι το κύριο μήνυμα της παράστασης. Είναι ένα θέμα που αφορά όλο τον κόσμο ως κινητήριος δύναμη. Μέσα από το φίλτρο της αγάπης πηγάζουν κι άλλα νοήματα όπως η ζωή, ο θάνατος, το όνειρο κ.λπ.

 

-Η πορεία προς την ενηλικίωση της ηρωίδας σου περνάει μέσα από τη σχέση με τη μητέρα της. Θεωρείς ότι την υπερβαίνει; Καταφέρνει να λυτρωθεί από τη μαμά της;

Είναι ένα ανοιχτό θέμα για τον θεατή. Όλοι κουβαλάμε τη μάνα μας και η μάνα από την άλλη κουβαλάει πάντα το παιδί της. Είναι μια σχέση ζωής και θανάτου. Την μητέρα της η Αΐνα την κουβαλάει και τη φτιάχνει όπως η ίδια έχει ανάγκη στο σήμερα της ζωής της για να λυτρωθεί, αφού στην πραγματικότητα δεν ζει. Αυτό είναι και το ουσιαστικό στοιχείο του έργου.

 

-Ποιον ρόλο θα ήθελες να υποδυθείς στη σκηνή;

Αυτή τη στιγμή που μιλάμε θα ήθελα να παίξω την Γκρούσε από τον Κύκλο με την Κιμωλία του Μπρεχτ.

 

-Ποιο θεωρείς το βασικότερο προσόν ενός ηθοποιού;

Ένα από τα βασικότερα προσόντα θεωρώ ότι είναι η συναισθηματική νοημοσύνη. Όμως ένας ηθοποιός πρέπει να έχει πάρα πολλά προσόντα, αφού είναι μια πολυσύνθετη δουλειά.

 

Ως καλλιτέχνης ποια η σχέση σου με την εποχή που διανύουμε;

Δυσκολεύομαι όπως όλοι, αλλά προσπαθώ να είμαι θετική γιατί μόνο έτσι μπορώ να καλυτερεύσω τη ζωή μου. Πώς αλλιώς; Πιστεύω πως σε αντίξοες συνθήκες ο καλλιτέχνης μ’ έναν παράξενο τρόπο ευδοκιμεί.

 

-Ποια είναι η ψυχική κατάσταση της ηρωίδας σου; Τι το συγκεκριμένο έχει;

Η Αΐνα είναι ένα ον μοναχικό, εντελώς απομονωμένο από την πραγματικότητα και ζει μέσα σ’ ένα δικό της κόσμο, όπως το ψάρι στο νερό.

 

-Σε τι κοινό θέλεις ν’ απευθύνεσαι;

Σε κοινό που έχει έντονη την ανάγκη της παρατήρησης της ζωής, που ψάχνεται διαρκώς για ν’ ανακαλύψει καινούρια στοιχεία του φαινομένου της ζωής. Σε κοινό λοιπόν, που θέλει ν’ ανακαλύπτει συνεχώς κάτι καινούριο.

 

-Πες μας έναν στίχο ή μια φράση που θυμάσαι πάντα.

Από το Ψάρι αυτό που μου έχει αποτυπωθεί είναι:

Πόσο αγαπώ ν’ αγαπώ. Σας συμβαίνει όταν αγαπάτε να το ξεχνάτε κάποιες φορές;

 

xr3

 

«Ψάρι»

Το Ψάρι, η παράσταση που τόσο αγαπήθηκε από κοινό και δημοσιογράφους, επιστρέφει στη σκηνή του Booze Cooperativa.

Ύστερα από δική σας ζήτηση, το ψάρι επανέρχεται για 12 ακόμη παραστάσεις με εναρκτήρια ημέρα την Παρασκευή 8 Απριλίου 2016.

Με το παραμικρό άγγιγμα του νερού το ψάρι κινείται, η ψυχή αλλάζει, αλλάζει κατεύθυνση, αντιδρά σαν τον καθρέφτη της στιγμής. Το ψάρι είναι ένα σύμβολο, το σύμβολο της ψυχής, η δυνατότητα της ζωής, η δυναμική της επικοινωνίας, αντιστρέψτε τις λέξεις όπως επιθυμείτε. Το έργο αρχίζει με τους ηθοποιούς να μπαίνουν στη σκηνή απαγγέλλοντας στα ρωσικά και μετά στα ελληνικά ένα κείμενο από το διήγημα «Η μητέρα μου και η μουσική» της Μαρίνα Τσβετάγιεβα. Η ψυχή σαν ψάρι: μια λεπτή, υπερευαίσθητη μεμβράνη, το τύμπανο της ζωής, εκεί που ακούμπησε το αυτί του ο Ντοστογιέφσκι. Εικόνες από κοπάδια ψαριών κολυμπούν γύρω από τους ηθοποιούς. Ο μηχανισμός της ζωής είναι παντοδύναμος και ταυτόχρονα αδιάφορος για τα ανθρώπινα αισθήματα.

Η ψυχή μετράει. Και αναμετριέται με την αγάπη.

 

Λίγα λόγια για το έργο

Το «Ψάρι» μιλάει για την Αγάπη, το Θάνατο, τη Ζωή, το Όνειρο, μέσα από τη σχέση μητέρας – κόρης. Διαδραματίζεται στο μυαλό της ηρωίδας Αΐνας η οποία, αν και ζει στον κόσμο των ζωντανών, φαντάζει σα να κατοικεί στον κόσμο των νεκρών. Μοιάζει πολύ με την κουρασμένη Ευρυδίκη που περιμένει κάποιον Ορφέα να την τραβήξει στο φως. Κανείς και τίποτα δεν εμπνέει την Αΐνα. Ο καλύτερος φίλος της είναι η μοναξιά. Μετακινείται μόνη από τόπο σε τόπο, νιώθοντας κουρασμένη και έχοντας ως μοναδική θαλπωρή τα όνειρα. Κάθε βράδυ είναι για εκείνη μια ευκαιρία να συναντηθεί με το φάντασμα της νεκρής μητέρας της. Κάθε τέτοια συνάντηση την απαλλάσσει πρόσκαιρα από το φόβο της απώλειας και της δείχνει τη δύναμη της αγάπης, το μεγαλείο της οποίας αγνοεί η Αΐνα αφού δεν τη γνώρισε ποτέ…

 

Tαυτότητα της παράστασης

  • Κείμενο -Σκηνοθεσία : Χριστίνα Τασκασαπίδου
  • Σκηνικά: Γκον Μπρόγκον
  • Φωτισμοί: Βασίλης Μυλωνόπουλος
  • Video: Greenstudioscinema
  • Φωτογραφίες: Αρσένης Μίαρης
  • Παίζουν (με αλφαβητική σειρά): Ορέστης Ζακυνθινός, Χριστίνα Τασκασαπίδου, Φωτεινή Τεντολούρη
  • Διάρκεια παράστασης: 60 λεπτά (χωρίς διάλειμμα)
  • Προβολή-Επικοινωνία: Νατάσα Παππά

 

Πληροφορίες Παράστασης:

  • Ημέρες και ώρες παραστάσεων- Κάθε Παρασκευή και Σάββατο στις 21.00 (εκτός της Μ.Εβδομάδας)
  •  Ημερομηνίες Παραστάσεων- 8, 9, 15, 16, 23, 24 Απριλίου & 6, 7, 13, 14, 20, 21 Μαΐου
  •  Τιμές εισιτηρίων Κανονικό: 8 € | Μειωμένο (φοιτητικό- ανέργων): 5 €
  • Τηλέφωνο κρατήσεων 6909161709
  • Τόπος Booze Terminal-Stage Κολοκοτρώνη 57, Αθήνα (πλησίον σταθμού μετρό/ηλεκτρικού «Μοναστηράκι»)

 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top