Ο θηλυκός κι αρσενικός εαυτός μας
Γράφει η Κατερίνα Αγγελάκη – Ρουκ //
«Κραυγές, Ζώσες», της Χριστίνας Κόλλια, εκδ. Ιωλκός
Η ποίηση της Χριστίνας Κόλλια έχει μια ουσιαστική μοναδικότητα. Αποφεύγω τη λέξη «πρωτοτυπία» που τελευταία χρησιμοποιείται για να περιγράψει κάτι επιφανειακά εντυπωσιακό. Αντίθετα η τεχνική της Χριστίνας Κόλλια μοιάζει με μια επιστημονική μέθοδο που θα υιοθετούσε κάποιος που θέλει να πλησιάσει όσο γίνεται κοντά στην αλήθεια, μιαν απάντηση τις ερωτήσεις που τον κατέχουν πραγματικά.
Ένα άλλο αξιοσημείωτο στοιχείο στην ποιητική συλλογή , «Κραυγές Ζώσες», είναι το θάρρος. Γιατί θέλει μεγάλο θάρρος για να μπορέσεις να χρησιμοποιήσεις την επανάληψη που είναι ο φόβος και ο τρόμος των ποιητών.
Αλήθεια, τι χειρότερο από το να πεις για ένα ποιητή ότι επαναλαμβάνεται; Όμως, εδώ, γίνεται αμέσως φανερό ότι η επανάληψη δεν είναι αδυναμία, αλλά μέθοδος, αφού συστηματικά, μέσα από τη γλώσσα, έστω και με μια μόνο λέξη διαφορά, αποτυπώνεται το χνάρι της ιστορίας, της προκατάληψης, της φοβίας πάνω σ’ προκατακλυσμιαίο θέμα ολόκληρης της κοινωνίας. Και το θέμα αυτό, όπως και στην ποίηση, της Χριστίνας, είναι ουσιαστικά υπαρξιακό, είναι ο άντρας και η γυναίκα, τα δυο αντίθετα, δηλαδή, που αναπαράγουν τη ζωή.
Τα ποιήματα εδώ δεν έχουν τίτλους, όπως και οι άνθρωποι δεν έχουν όνομα πριν τους γνωρίσεις. Είναι στην πλειοψηφία τους σύντομα όπως και οι φευγαλέες εντυπώσεις της ζωής, αλλά και όπως η κατάληξη της βαθιάς σκέψης.
Το βιβλίο είναι χωρισμένο σε δυο μέρη: «Κραυγή σε τέμπο θηλυκό» και «Κραυγή σε τέμπο αρσενικό». Υπάρχει κι ένα τρίτο μέρος: «Κραυγή σε τέμπο δυαδικό» που κρατάει μόνο μια σελίδα. Το «μαζί» είναι, φαίνεται, η πιο σύντομη εμπειρία της ζωής μας.
Αρχίζουμε τη ζωή μας από τον τόπο που γεννηθήκαμε, με την ίδια ψυχική αγωνία και τα δυο γένη (ίδιοι στίχοι), αλλά στο τέλος η γυναίκα λέει: «Σε μια γειτονιά της Αθήνας/γεννήθηκα» και ο άντρας: «Σε μια πολεμίστρα της Σπάρτης».
«Ανάγκη» λέει την αγάπη η γυναίκα, «Επιβεβαίωση» τη λέει ο άντρας.
Τα διλήμματα του άντρα είναι τα Ναι και τα Όχι και της γυναίκας τα Πρέπει και τα Θέλω.
Ο άντρας στηρίζει τη δύναμη στην Προσωπικότητά του και η γυναίκα στην Ομορφιά της.
«Αλήθειες κλεμμένες» εισπράττει η γυναίκα, «Αλήθειες φθαρμένες» ο άντρας.
Το σκοτάδι ο άντρας το «αναζητάει», η γυναίκα το «κυοφορεί».
Το φως ο άντρας το «αναγεννά», η γυναίκα το «τίκτει».
Και βέβαια, το κορμί του άντρα πάντα «αφρισμένο» και της γυναίκας «διψασμένο».
Όταν, όμως, πρόκειται για φίλους και για εχθρούς, οι εμπειρίες των δυο φύλων είναι ίδιες, χωρίς ούτε λέξη να είναι διαφορετική.
Χριστίνα Κόλλια
Παραλλαγές, διευκρινίσεις, ψυχολογικές αναλύσεις, φιλοσοφικές θεωρίες, όλα στο ποιητικό αυτό εγχειρίδιο, της Χριστίνας Κόλλια, κρέμονται από μια λέξη. Το ίδιο συμβαίνει και στη ζωή μας, αλλά σπάνια συνειδητοποιούμε πως η εξέλιξή της μπορεί να είχε επηρεαστεί, ακόμη και να είχε εξαρτηθεί από μια λέξη.
Οι φωτογραφίες του Βασίλη Γιαννακόπουλου και της Μαργαρίτας Ράντεβα, εικονογραφούν με ένταση την τραγικότητα. Τα σιωπηλά μηνύματα των λέξεων.
Κλείνοντας το βιβλίο σίγουρα έχουμε καταλάβει κάτι περισσότερο και ουσιαστικότερο για τον θηλυκό ή τον αρσενικό εαυτό μας.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
ΑΝΑΓΝΩΣΕΙΣ ΜΕ 500+ ΛΕΞΕΙΣ: Ένα νέο λογοτεχνικό «τοπίο»;
16/04/2024, 9:09 μμ -
Παρακείμενα: «Το παρήγορο συναίσθημα της εσωτερικής έκλαμψης»
16/04/2024, 9:08 μμ -
Η δύναμη του πεπρωμένου
16/04/2024, 9:06 μμ -
Παραμύθια από ζάχαρη, μέλι και ποίηση
16/04/2024, 9:05 μμ -
Ψυχολογικά περάσματα προς τη βιολογική ολοκλήρωση
16/04/2024, 9:00 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
Ποιήση:”Kόπον όμορφον βαρύ λογίζω”
Της Ασημίνας Λαμπράκου // * Kόπον όμορφον βαρύ λογίζω όμορφος κόπος βαρύς στον Δημήτρη Σινάκο Υπάρχει η ανάγκη ενός σημείου συναρμογής για ν’ ανήκεις κάπου, έτσι Πέρσυ; Λέει ένας: στέρνα και γίνομαι
Περισσότερα -
Χρονοταξιδιώτης
Γράφει η Χρύσα Νικολάκη // Μανώλης Αλυγιζάκης «Στη δίνη του Χρηματιστηρίου», εκδ. Όστρια Το μυθιστόρημα του Μανώλη Αλυγιζάκη «Στη δίνη του Χρηματιστηρίου» ισορροπεί ανάμεσα στον κλασικισμό και στο ρομαντισμό, κρατώντας σε υψηλό βαθμό το πλατωνικό τρίπτυχο του ωραίου,
Περισσότερα -
Τρεις σύγχρονες Ελληνίδες ποιήτριες *
Γράφει η Ελένη Χωρεάνθη // Ελένη Γκίκα – Ευτυχία-Αλεξάνδρα Λουκίδου – Χρυσούλα Σπυρέλη Τρεις Δεκαετίες Εισαγωγή Τα τελευταία, κυρίως χρόνια, παρατηρείται «άνθηση» της γυναικείας ποίησης. Οι σύγχρονες Ελληνίδες ποιήτριες, ως επί το πλείστον, είναι εργαζόμενες γυναίκες που
Περισσότερα -
Διήγημα: “Εβδομαδιαία κασετίνα χαπιών”
Γράφει η Ιωάννα Σαμαρά // * Εβδομαδιαία κασετίνα χαπιών Είναι ογδόντα τεσσάρων χρόνων. Φέρει εμφυτευμένο βηματοδότη. Παίρνει φάρμακα πολλά, χάπια, κυρίως: για την καρδιά, για την πίεση, για τη χοληστερίνη, για το στομάχι, αντιπηκτικά
Περισσότερα -
Ποίημα: “Λες”
Γράφει η Τσαμπίκα Χατζηνικόλα // Οι λέξεις δημιουργήθηκαν για να μπορούν να πουν, στους άλλους, όσα ζούμε. “Kρεβάτι” λες και εννοείς τα δυο κορμιά μας ενωμένα˙ “στοργή”, το βλέμμα σου όταν χωρίζουμε, τα κρυφαγγίγματά μας όταν
Περισσότερα -
Μικροδιήγημα: “Κατά μήκος της εθνικής οδού”
Του Αλεξάνδρου Βαναργιώτη // Καμένα Βούρλα Κάθισα κοντά του, ήξερα ότι τον αγχώνει η πολυκοσμία. Μη δίνεις σημασία, του ψιθύρισα. Σε χαρές και λύπες πάντα μαζεύονται. Σκέψου κάτι άσχετο. Εσύ μου το δίδαξες αυτό, τότε που χόρευα στη ντισκοτέκ
Περισσότερα -
Ψαράς, λίμνη Κάρλα
Henry David Thoreau: Πολλοί άνθρωποι πηγαίνουν για ψάρεμα όλη τους τη ζωή, χωρίς να ξέρουν ότι δεν είναι τα ψάρια αυτό που ψάχνουν. Ψαράς στη λίμνη Κάρλα δεκ.1950 φωτo.Δημήτρης Λέτσιος.
Περισσότερα
