Fractal

Ποίημα: “Ξεπλένοντας τη ζωή από τις στάχτες του χτες”

Της Ζωής Δικταίου // *

 

 

Φωτογραφία : Βασίλης Δουκάκης

 

“Ξεπλένοντας τη ζωή από τις στάχτες του χτες” 

 

Νυχτώνει, ανασαίνω την άνοιξη

λαίμαργα, κάτω από σκονισμένα φτερά

η ψυχή σφίγγεται περισσότερο

άλλοτε βουβά στη σιωπή

κι άλλοτε στη μάχη με το χάος του νου.

Γέμισαν λεμονανθούς τα κλαδιά

το άρωμα ερεθίζει τις αισθήσεις

όπως τότε, τρομακτικά ήρεμη

εγωιστικά μόνη

αναγνωρίζοντας τη φυσική ευθύνη

στη συνάντηση με την αλήθεια

απελευθερωμένη από ψευδαισθήσεις

και από την ύλη, τώρα πια.

Πόσο λίγο τελικά

μας εξουσιάζει ο χρόνος στην ωριμότητα

όταν πλάνες γεννιούνται

απ’ τις σκοτεινές δαντέλες της αβύσσου

και χορεύει στους φανοστάτες η βροχή

ώρες που αγγίζει η νύχτα ειρηνικά την πόλη

στιγμές που την ακολουθείς

εκλεκτικά στη μεγάλη πλατεία

ξεπλένοντας τη ζωή από τις στάχτες του χτες

έξω από την επίπλαστη εικόνα του κόσμου,

ερήμην όλων

θα πετρώσει και αυτή η ευκαιρία.

Έρχομαι με μια κρυφή μεθυστική χαρά

να ξεδιψάσω, άλλη μια φορά στα χέρια σου

όταν αγιάζουν οι μνήμες το ξημέρωμα

ίριδες ικέτιδες στις άκριες του δρόμου

μαζί με τις κρυμμένες ενοχές

θερισμένες ανίκητες σκέψεις

πίσω απ’ τα βλέφαρα.

Αύριο… η Αγάπη

δεν θα είναι κάτι που συμβαίνει στους άλλους

Αύριο… η Αγάπη

ένα χελιδόνι στο μπαλκόνι μας.

 

 

Αύριο… εν ονόματι της Αγάπης

 

 

* H Ζωή Δικταίου γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Κρήτη, στον παραμυθένιο τόπο της Δίκτης, της Σελένας. Το Τζερμιάδο είναι το χωριό της. Εκεί έμαθε και τα πρώτα γράμματα. Δεν έγινε δασκάλα όπως ονειρευόταν όταν ήταν παιδί. Το σύμπαν, είχε άλλα σχέδια ανοίγοντας  την πόρτα στην Τουριστική Εκπαίδευση. Ζει στην Κέρκυρα. Είναι παντρεμένη και τιμούν τη ζωή της δύο παιδιά. Καταθέτει πάντα με σεβασμό την ευγνωμοσύνη της στο φως και στο ταξίδι του, αυτό που δικαιώνει την αιωνιότητα και δικαιώνεται ταπεινά στη σιωπή, χωρίς θόρυβο, στο καθαρό βλέμμα και στο δάκρυ. Εργάζεται από το 1984 στις Επαγγελματικές Σχολές του Υπουργείου Τουρισμού. Συμμετείχε στη νεότητα της, σε λογοτεχνικούς διαγωνισμούς και είναι αλήθεια, έλαβε αρκετές διακρίσεις. Το πρώτο βιβλίο της από τις εκδόσεις Έψιλον, αφορά στην παιδική λογοτεχνία και έχει τίτλο « Ιστορίες για φεγγάρια ». Δισκογραφικά έχει συνεργαστεί με το Γιάννη Νικολάου και το Νίκο Ανδρουλάκη. Το δεύτερο βιβλίο της από τις εκδόσεις Φίλντισι, είναι μυθιστόρημα και τιτλοφορείται «Αύριο, νυχτώνει φθινόπωρο». Πιστεύει στην αγάπη.  Τη γοητεύουν όλα τα κιτρινισμένα χαρτάκια της θύμησης όπως και τα ξεφτισμένα αποκόμματα από τις δαντέλες του παλιού καιρού. Της αρέσει η βροχή. Προτιμά τη μωβ ομπρέλα, μα έχει πάντα και μια κόκκινη για να μπορεί να πληγώνει τις άφεγγες νύχτες το σκοτάδι.

 

Ετικέτες:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top