Fractal

Ποίηση: “Ψόφα σα ποντίκι στο νερό”

Του Ξενοφώντα Μακρόπουλου // *

 

f3

 

 

Όλα τα καράβια που σέβονται τον εαυτό τους έχουν γάτες και ποντίκια

και οι γάτες ταξιδεύουν μέσα σε ροζ κλουβάκια

και τα ποντίκια τις κοιτάζουν με περιέργεια

πίσω από τις μηχανές του λεβητοστάσιου.

Όταν τα αφεντικά, κάπου στις 6 το απόγευμα, χαλαρώσουν

αφήνουν ελεύθερες τις γάτες, κι αυτές

ξεχύνονται

στις μοκέτες

στους ναυτικούς

στα παιδιά

και στα μεγάλα αυτιά των ποντικιών,

αποδεκατίζοντας έτσι ολόκληρες γενιές.

Τα ποντίκια είναι έξυπνα, μαθαίνουν

να μισούν και να κρύβονται

αλλά και οι γάτες είναι έξυπνες

δε γυρίζουν πίσω στο κλουβάκι τους

με αίμα πάνω στη γούνα

κι έτσι το αφεντικό δε μαθαίνει ποτέ τα εγκλήματα τους. Κι οι

ναυτικοί που έχουν μπουχτίσει από τη θάλασσα δε θέλουν για παρέα

ποντίκια, τα ποντίκια τους τη θυμίζουν, περιμένουν πότε θα ανέβει καμιά γάτα

στο πλοίο. Και όταν βρεθεί την σέβονται όπως οι φιλόλογοι τους στίχους για

μπουρδέλα και ναύτες, κι έτσι

τα ποντίκια τρώνε για βραδινό τα βιβλία του καββαδία και αναρωτιούνται ποιό

από αυτά θα πεθάνει αύριο.

 

Μονάχα όταν βουλιάζει το πλοίο αλλάζουν τα πράγματα.

 

Όταν βουλιάζει ένα καράβι και το πλήθος τρέχει πανικόβλητο να σωθεί,

καταδικάζοντας έτσι τους όποιους επιζώντες να ‘ναι και δολοφόνοι ταυτόχρονα,

τα ποντίκια

στριμώχνονται πλάι στα κάγκελα του πλοίου με τις γάτες, κι ενώ είναι μια τόσο

όμορφη στιγμή

για να πουν «Σ’ αγαπώ», δεν πέφτουν στη φάκα

 

πέφτουν στο νερό

μονάχα τους και πρώτα απ’ όλους

πιασμένα χέρι-χέρι.

 

 

* O Ξενοφώντας Μακρόπουλος υπογράφει λογοτεχνικά με το “Φώντας”. Γράφει τακτικά στο μπλογκ της συλλογικότητας “Επιτυχημένες Απόπειρες” και στο προσωπικό του ιστολόγιο .

 

 

Ετικέτες:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top