Κάποιες φορές τα εύφλεκτα πάθη μας οδηγούν στο συμπέρασμα ότι το φεγγάρι ίσως τελικά να είναι χάρτινο
Του Γεωργίου Νικ. Σχορετσανίτη //
Αντρέα Καμιλλέρι, “Χάρτινο φεγγάρι”. Μετάφραση: Φωτεινή Ζερβού. Εκδόσεις Πατάκη, 2007
Το Χάρτινο φεγγάρι (La Luna di Carta), είναι ένα μυθιστόρημα του 2005 από τον Αντρέα Καμιλλέρι (Andrea Camilleri, 1925- ) στα πλαίσια της δημοφιλούς ιταλικής σειράς με πρωταγωνιστή τον επιθεωρητή Σάλβο Μονταλμπάνο. Ο τελευταίος εδώ θυμάται με νοσταλγία την παιδική του ηλικία και τις μνήμες της οικογένειάς του, και κάποια επεισόδια που έμειναν αποτυπωμένα στη φαντασία του, όπως όταν ο πατέρας του δήλωσε πως το φεγγάρι ήταν φτιαγμένο από χαρτί και αυτός βεβαίως τον πίστεψε χωρίς να φέρει αντίρρηση. Δυστυχώς όμως, ‘… τώρα ώριμος, έξυπνος, άντρας με μυαλό και εμπειρία, πίστεψε ξανά σαν παιδί δύο γυναίκες, μια πεθαμένη και μια ζωντανή, που του διηγήθηκαν ότι το φεγγάρι ήταν χάρτινο’!
Βρίσκεται σε μια ηλικία που αρχίζει να αισθάνεται το βάρος της στους ώμους του. Ανησυχεί για το γεγονός ότι δεν συμπεριφέρθηκε σωστά στους δικούς του ανθρώπους με αποτέλεσμα να απομακρυνθούν από κοντά του. Φοβάται μήπως τελικά μείνει μόνος, σε μια στιγμή κατά την οποία το σώμα του αρχίζει να δείχνει σημάδια επερχόμενου γήρατος κι η ψυχή του απειλείται από την κατάθλιψη της μέσης ηλικίας. Διαλογίζεται για το θάνατο και τα προβλήματα των ηλικιωμένων, με όλες τις αντίστοιχες παραμέτρους και ιδιαιτερότητές τους, όπως την απώλεια μνήμης, τους ξαφνικούς φόβους, τη μοναξιά και την τάση για κλάμα. ΄…Δεν λένε όμως ότι όταν γερνάς, ξεχνάς τι έκανες την προηγούμενη μέρα, αλλά θυμάσαι πράγματα που έγιναν στο μακρινό παρελθόν’;
Το Τράπανι από ψηλά. Μια όμορφη γωνιά στα βορειοδυτικά του αγαπημένου νησιού του Αντρέα Καμιλλέρι.
Έτσι, αποφασίζει ότι ο καλύτερος τρόπος για να βγει από αυτές τις μελαγχολικές σκέψεις, είναι να ασχοληθεί ξανά με μια καινούργια υπόθεση και έρευνα. Η ευκαιρία παρουσιάζεται αναπάντεχα, όταν μια όμορφη γυναίκα έρχεται στο αστυνομικό τμήμα προκειμένου να συμβουλευτεί αλλά και να καταγγείλει ταυτόχρονα την εξαφάνιση του αδελφού της. Ο Μονταλμπάνο θα βρει σύντομα τον άνθρωπο. Ο Άντζελο Πάρντο σκοτώθηκε από πυροβολισμό στο πρόσωπο και αφέθηκε σε μια άσεμνη θέση, με τα πανταλόνια κατεβασμένα γύρω από τα γόνατά του, δεδομένου ότι ο άνδρας αυτός ήταν γνωστός γυναικάς και είχε πολλές σεξουαλικές υποθέσεις με ελκυστικές γυναίκες. Μια από όλες αυτές φαίνεται να ήταν μπλεγμένη περισσότερο από όλους ή όλες τις άλλες, η Έλενα Σκλαφάνι. Ο επιθεωρητής Μονταλμπάνο της αστυνομίας της Σικελίας, θα δυσκολευτεί να λύσει το αίνιγμα του φόνου. Τον επηρεάζουν οι γυναίκες ολόγυρά του, που προσπαθούν να τον πείσουν πως ‘το φεγγάρι είναι φτιαγμένο από χαρτί’. Είναι όμορφες, αινιγματικές, και οι πιθανοί ύποπτοι για την εκτέλεση του φόνου. Η διαφαινόμενη γήρανση δεν εμποδίζει τον ήρωα του μυθιστορήματος από το να απολαμβάνει τα κάλλη τους, αν και εκφράζει, επίσης, την άποψη ότι το να μοιράζεται ένα γεύμα με μια όμορφη γυναίκα, θα είναι σύντομα ολόκληρη η αισθησιακή ευχαρίστηση που θα είναι σε θέση να απολαύσει! Ως συνήθως η υπόθεση και η πλοκή του βιβλίου, είναι κάτι περισσότερο από έξυπνο πρόσχημα για μια σειρά από προβληματισμούς γύρω από τους χαρακτήρες και τα περιστατικά που λαμβάνουν χώρα. Οι συνάδελφοί του Μονταλμπάνο, οι τυχαίες συναντήσεις, τα ήθη κι οι ιδιαίτερες απόψεις, θέσεις, συμπεριφορές και νοοτροπίες των κατοίκων της Σικελίας, ακόμα και τα περιεχόμενα του ψυγείου του περιγράφονται με την σικελική εξυπνάδα και χιούμορ.
Η γυναίκα Μικέλα Πάρντο, η αδελφή του εξαφανισμένου Άντζελο, δείχνει πραγματικά να ανησυχεί για τον, σαράντα δύο ετών, αδελφό της. Αναγκάζει τον επιθεωρητή να την συνοδέψει στο σπίτι του αδελφού της, το οποίο ενώ σε πρώτη φάση φαίνεται άδειο, τελικά τον βρίσκουν κάπως απομονωμένα σε μια γωνιά ενός πλυσταριού στην ταράτσα της πολυκατοικίας όπου ζούσε. Το θύμα ήταν ένας πρώην γιατρός του οποίου η ιατρική άδεια είχε ανακληθεί παλιότερα για μια συγκεκριμένη και σοβαρή ιατρική παράβαση, και τελευταία εργαζόταν ως ιατρικός ή φαρμακευτικός αντιπρόσωπος. Είχε τη συνήθεια να δωρίζει πλουσιοπάροχα δώρα στην όμορφη ερωμένη του, την Έλενα Σκλαφάνι, η οποία ήταν παντρεμένη με ένα πολύ μεγαλύτερο άντρα. Η ιταλική και σικελική λέξη που σηματοδοτεί αυτόν που του βάζουν κέρατα, είναι ‘cornuto’, κι ο άντρας της Έλενας γνώριζε τη σχέση της γυναίκας του από ομολογία της ίδιας. Ο Άντζελο φαίνεται πως είχε πάρα πολλά χρήματα, είχε τη συνήθεια του παιχνιδιού, ζούσε πολυτελώς κι ακόμα είχε μάλλον ένα χρηματοκιβώτιο που κανείς δεν μπορεί να εντοπίσει. Στον υπολογιστή του, υπήρχαν τρία αρχεία που προστατεύονταν από κωδικούς πρόσβασης, τα οποία ο αστυνομικός Καταρέλλα προσπαθεί με τις στοιχειώδεις γνώσεις του στους υπολογιστές, να ξεκλειδώσει. Εν τω μεταξύ, μερικοί από τους σημαντικότερους πολιτικούς της περιοχής πεθαίνουν και είναι ύποπτοι ότι επιδίδονταν σε παιχνίδια με κοκαΐνη. Ο Μονταλμπάνο επικουρούμενος από τον πιστό του, Καταρέλλα και τον αξιόπιστο Φάτσιο, πρέπει να διαλευκάνει την υπόθεση, ερευνώντας στο υπόβαθρο των υπόπτων, αλλά παράλληλα προχωρεί σε σχολαστική έρευνα της ζωής του Άντζελο Πάρντο. Ο τελευταίος ήταν επιπλέον ύποπτος για αθέμιτες συναλλαγές μεταξύ γιατρών και φαρμακευτικών εταιρειών, προσφέροντας αμοιβή ή μεγάλα δώρα στους γιατρούς….
Ο δαιμόνιος Μονταλμπάνο, ως συνήθως, έχει να ασχοληθεί με τους αστυνομικούς και πολιτικούς προϊστάμενους του επαγγέλματός του, αλλά και να αντιμετωπίσει τις σημαντικές ενοχλήσεις που προκαλούνται από δύο όμορφες γυναίκες, με τη μια να μισεί την άλλη. ΄… Έκανε την κίνηση με φυσικότητα και χωρίς ίχνος ξεδιαντροπιάς. Η κιλότα της ήταν μικρότερη και από τάνγκα. Με μια τέτοια κιλότα στο στόμα, ένας άντρας θα μπορούσε άνετα να απαγγείλει και τους τέσσερις λόγους που έγραψε ο Κικέρωνας εναντίον του Κατιλίνα ή να τραγουδήσει την Αΐντα…’.
Ο Μονταλμπάνο, είναι ο άνθρωπος ο οποίος θα πρέπει να… παραμείνει αστυνομικός και να λύσει την υπόθεση και τίποτα περισσότερο, χωρίς να υπεισέλθουν στο δύστροπο πρόβλημα τα όποια προσωπικά συναισθήματα και υπαρξιακά ερωτήματα εμπλέκονται στην υπόθεση του τύπου, ‘…εάν κάποιος σου λέει ότι σε βρίσκει καλά, είναι σαν να σου λέει έμμεσα ότι φανταζόταν πως θα ήσουν χειρότερα…’. Πέρα από τις όμορφες γυναίκες που είναι οι κύριοι ύποπτοι, τα βρώμικα κυκλώματα κοκαΐνης, τους νεκρούς πολιτικούς, τους μυστηριώδεις κώδικες ηλεκτρονικών υπολογιστών, υπάρχει και μια σειρά από απειλητικές επιστολές, και τα πράγματα σύντομα θα γίνουν εξαιρετικά περίπλοκα στο αρχηγείο της αστυνομίας στην Βιγκάτα. Παρ’ όλα αυτά όμως, υπάρχουν ακόμα περιθώρια για παιχνιδιάρικα πειράγματα μεταξύ των συναδέλφων αστυνομικών στα γραφεία τους, με μια γλώσσα και ιδιωματισμούς καθαρά σικελικούς. Κι ο Αντρέα Καμιλλέρι, ως γέννημα και θρέμμα της Σικελίας, τα καταφέρνει και εκεί περίφημα.
Αρκετοί τουρίστες σήμερα κατευθύνονται στα χώματα του Αντρέα Καμιλλέρι αναζητώντας τα βήματα του συγγραφέα.
Φυσικά δεν πρέπει να ψάξει κάποιος να βρει την Βιγκάτα στους χάρτες της Σικελίας, γιατί απλούστατα δεν υφίσταται. Αποτελεί το φανταστικό σκηνικό για τα μυθιστορήματα του Αντρέα Καμιλλέρι σε κάποια γωνιά του γενέθλιου νησιού του συγγραφέα. Ο ίδιος ο Καμιλλέρι, μεγάλωσε στην σικελική πόλη του Porto Empedocle, στη νοτιοδυτική ακτή του νησιού, και αυτή βεβαίως αποτέλεσε την έμπνευση για τη δημιουργία της Βιγκάτα στα βιβλία του, όπου και λαμβάνουν χώρα οι σικελικές αστυνομικές του υποθέσεις. Στην πραγματικότητα, οι κάτοικοι τουPorto Empedocle ήταν τόσο περήφανοι εξαιτίας της συγκεκριμένης λογοτεχνικής σύνδεσης, ώστε το 2003 η πόλη μετονομάστηκε επίσημα σε Porto Empedocle Vigàta. Ωστόσο, η απόφαση ανακλήθηκε το 2009. Η φανταστική πόλη της Μοντελούζα, βασίζεται στο Αγκριτζέντο, την αγαπημένη κοντινή πρωτεύουσα της επαρχίας. Η αγαπημένη τραττορία του ντετέκτιβ, San Calogero, υπάρχει στην πραγματικότητα στη διεύθυνση 2 Via Roma του Porto Empedocle. Αρκετά ιταλικά τηλεοπτικά επεισόδια με βάση τα μυθιστορήματα με πρωταγωνιστή τον Μονταλμπάνο, γυρίστηκαν σε διάφορα σημεία της Σικελίας, αλλά ένα μεγάλο μέρος από αυτά στις πλαγιές της πόλης της Ραγκούσα, μια λαμπρή μπαρόκ οχυρωμένη πόλη με απότομα δρομάκια, που χωρίζεται από μια βαθιά χαράδρα που δημιουργήθηκε από μεγάλο σεισμό ο οποίος χώρισε την πόλη σε δύο τον 17ο αιώνα, και η οποία τώρα διαθέτει τέσσερις εντυπωσιακές γέφυρες.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
ΑΝΑΓΝΩΣΕΙΣ ΜΕ 500+ ΛΕΞΕΙΣ: Ένα νέο λογοτεχνικό «τοπίο»;
16/04/2024, 9:09 μμ -
Παρακείμενα: «Το παρήγορο συναίσθημα της εσωτερικής έκλαμψης»
16/04/2024, 9:08 μμ -
Η δύναμη του πεπρωμένου
16/04/2024, 9:06 μμ -
Παραμύθια από ζάχαρη, μέλι και ποίηση
16/04/2024, 9:05 μμ -
Ψυχολογικά περάσματα προς τη βιολογική ολοκλήρωση
16/04/2024, 9:00 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
Η ευτυχία κι η κρίση
Γράφει η Αργυρώ Μουντάκη // Αθηνά Χατζή «Η θάλασσα έφυγε», Εκδ.Μεταίχμιο, 2014 «Σε εκείνους που έμειναν» αφιερώνει το βιβλίο της η Αθηνά Χατζή. Όμως «Η θάλασσα έφυγε» τιτλοφορείται το βιβλίο. Αντιφατικά ρήματα, «μένω»-«φεύγω». Με αυτό το δίπολο αντιφάσεων
Περισσότερα -
☆ Μουσική Βιβλιοθήκη | Μόνο άλμπουμ. “Sweet Dreams Are Made Of This” – Eurythmics.
Γράφει ο Φώτης Νικολάου // ☆ Μουσική Βιβλιοθήκη | Μόνο άλμπουμ. “Sweet Dreams Are Made Of This” – Eurythmics. Το περιοδικό Rolling Stone το κατέταξε στη λίστα με τα 500 σημαντικότερα τραγούδια όλων των
Περισσότερα -
H Άντζελα Μπρούσκου και «Το τρελό αίμα»
Συνέντευξη στην Αντιγόνη Καράλη // Μία παράσταση για τον Παράδεισο και την Κόλαση που ακολουθεί τις ζωές μας. Όταν ο πολιτισμός μας συναντιέται με τον φόνο, «Το τρελό αίμα» ξεπηδάει για ασήμαντη αφορμή. Αφετηρία τα δράματα του Παντελή Πρεβελάκη.
Περισσότερα -
Οι πιανοσκανδαλιές της Έφης Μαρκουλάκη
Τον Δεκέμβριο του 2021 εκδόθηκε το βιβλίο ΠΙΑΝΟΣΚΑΝΔΑΛΙΕΣ από τις εκδόσεις fagottobooks. Δημιουργός του είναι η συνθέτρια και καθηγήτρια μουσικής Έφη Μαρκουλάκη με εικονογράφηση του Nicolas Hubesch. Το βιβλίο περιλαμβάνει 36 πρωτότυπα κομμάτια για την ανάπτυξη της
Περισσότερα -
Διήγημα: “Οι παπαδιές”
Γράφει η Ελένη Χωρεάνθη // Στη μνήμη της μαμάς μου Ελευθερίας, Ήμουνα κι εγώ εκεί, μ’ ένα κόκκινο βρακί. Ήμουνα, που να μην ήμουνα. Όχι βέβαια με κόκκινο βρακί, κατά πώς λέει το λογοπαίγνιο
Περισσότερα -
Ιστορίες Μέλλοντος: “Ο Αλέξανδρος του μέλλοντος”
Της Εύας Στάμου // * Ο επόμενος πελάτης μου, ο Αλέξανδρος, είναι γύρω στα τριάντα. Ψηλός, αδύνατος, με πρόσωπο ελκυστικό, -καθαρό από τριχοφυία όπως είναι η μόδα της εποχής-, ζεστή καστανή ματιά κι ένα δειλό χαμόγελο πλαισιωμένο από
Περισσότερα -
Ποίηση: “Aθωότητα” & “Αναχώρηση”
Γράφει ο Νίκος Προσκεφαλάς // ΑΘΩΟΤΗΤΑ Ήχοι του πρωινού απαλοί κουρτίνες ελαφρά που σείονται με χάρη κανακεύουν βρεφική ανέμελη νωχέλεια που μεγαλώνει ατάραχα κάτω από στέγη σίγουρη σχεδόν απόρθητη. Δεν είναι σπάνιο το
Περισσότερα
