Ο Χάρης Γαντζούδης στο Εργαστήρι του συγγραφέα
Στο εργαστήρι του συγγραφέα για δεύτερη φορά. Η πρώτη, πριν σχεδόν δυο χρόνια με αφορμή την ποιητική συλλογή “Σώματα”. Σήμερα, με αφορμή ακόμη μια κυκλοφορία, είμαι ξανά εδώ με την ίδια χαρά για να παρουσιάσω τη νέα ποιητική μου συλλογή με τίτλο “Ν` αντέχω” που κυκλοφόρησε πριν λίγες ημέρες από τις εκδοσεις “το ανώνυμο βιβλίο”.
Δεκαπέντε ποιήματα. Δεκαπέντε στιγμές αγάπης, θυμού, ευτυχίας, πόνου, φθοράς, απελπισίας μα και ελπίδας για να μπορεί η ψυχή να αντέχει…
Δεκαπέντε ποιήματα που άλλα γράφτηκαν πριν καιρό κι άλλα πρόσφατα μα όλα έχουν στο κέντρο τους την ψυχή του ανθρώπου κι όλα όσα ζει.
Όχι, δεν είμαι ποιητής ή συγγραφέας. Απλά περπατώ και εγώ σε μονοπάτια όπως όλοι και στο τέλος της διαδρομής κάποια ανάγκη με οδηγεί οι εμπειρίες να γίνουν λέξεις…
Στο εισαγωγικό σημείωμα αναφέρω πως η συγγραφή των ποιημάτων υπήρξε λυτρωτική κι αυτό γιατί αυτά τα ποιήματα, αυτές οι σελίδες περιέχουν όλα όσα νιώθει στην ψυχή του ο άνθρωπος μα δύσκολα τους δίνει φωνή. Δύσκολα τα κάνει λόγια, λέξεις…
Ευχή μου είναι οι δικές μου λέξεις να αποτελέσουν λύτρωση και για την ψυχή όσων τις διαβάσουν.
Απόσπασμα:
ΜΟΝΟ ΣΥΝΝΕΦΑ
Απόψε νιώθω πανικό.
Αναζητώ κάποιο χέρι να μου δείξει την έξοδο κινδύνου απ’ τη ζωή μου
που έχει γίνει ασήκωτη, βαριά.
Με δυσκολία η ανάσα βγαίνει
η καρδιά δύσκολα δέχεται το αίμα
κι είναι στιγμές που επιθυμεί το ξαφνικό!
Απόψε ασήκωτη η μοναξιά
στον ορίζοντα μόνο σύννεφα.
Κανένα χέρι
καμία έξοδος κινδύνου
καμία ελπίδα
μόνο σύννεφα.
Ο Χάρης Γαντζούδης γεννήθηκε τον Μάιο του 1985 στο Αγρίνιο και ζει στην Αθήνα. Το 2012 δημοσιεύτηκε το πρώτο του διήγημα κι από τότε πολλά κείμενά του έχουν φιλοξενηθεί σε λογοτεχνικά μπλογκ και περιοδικά.
Βιβλία του:
Οι πρώτες σελίδες, Σαΐτα – 2012, Κύκλοι στη θάλασσα… κι άλλες ιστορίες, Microstory, 2013 –
Δικό μου δικό μου, Microstory, 2013 – Για μια Πόλη, Bookstars, 2013 – Μα δε θέλω αδερφάκι, Bookstars, 2014 – Τα κενά… κι άλλα σκόρπια συναισθήματα, τοβιβλίο, 2014 – Σώματα, Θράκα, 2015 – Η απεργία των λαχανικών, Σαΐτα, 2015
Συμμετοχές σε συλλογικά έργα:
#tweet_stories, Λογοτεχνία σε 140 χαρακτήρες, OPENBOOK, 2012 – Τριάντα Τρία, Microstory, 2013 – Μια παράξενη Κυριακή, Αρχίγραμμα, 2013 – Ένα ταξίδι αλλιώς, Σαΐτα, 2014 – 2η Ομαδική Ποιητική Συλλογή, Διάνυσμα, 2015
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
H Λίνα Βαλετοπούλου στο εργαστήρι του συγγραφέα
23/04/2024, 9:53 μμ -
✩ Ο Βασίλης Κωστάκης στο Εργαστήρι του συγγραφέα
02/04/2024, 10:31 μμ -
O Μανώλης Σημαντήρας στο εργαστήρι του συγγραφέα
26/03/2024, 10:19 μμ -
Ο Δημήτρης Πέττας στο εργαστήρι του συγγραφέα
19/03/2024, 10:16 μμ -
H Αντωνία Βελισσαράτου στο εργαστήρι του συγγραφέα
13/02/2024, 9:57 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
Ποίηση: “Oι ματιές των ποιητών”
Του Ανδρέα Γ. Λίτου // * Οι ματιές οι αθώες μιας άδολης παιδούλας μοιάζουν με των ποιητών. Είναι χαριτωμένες, παρθένες και σοφές. Οι μεταμορφώσεις τους είναι τόσες πολλές όσο το φάσμα και η τονικότητα του αιθέριου κόσμου τους.
Περισσότερα -
Το δίκαιο των ανθρώπων και του Χάους
Γράφει η Ελένη Γκίκα // Harlan Coben «Ο ξένος», Μετάφραση: Αύγουστος Κορτώ, εκδ. Μεταίχμιο, σελ. 396 «Μπορεί να ζούσαν σε μια φιλική εξ όψεως κοινότητα, με γείτονες δεμένους μεταξύ τους, αλλά το κάθε σπίτι παραμένει πάντα ένα νησί,
Περισσότερα -
Δημήτρης Στεφανάκης: «Είμαστε παιδιά της λογοτεχνίας»
Συνέντευξη στον Διονύση Μαρίνο // Αν αρχίσει να βρέχει βιβλία; Αν γίνει πράξη το δυστοπικό μέλλον του Φαρενάιτ 451; Αν τίποτα ακραίο δεν συμβεί κι όλα κυλήσουν ομαλά, θα συνεχίσουμε να διαβάζουμε; Και αν, ναι, ποιοι; Και για ποιο
Περισσότερα -
Η φτώχεια, άλλοτε και τώρα…
Του Νίκου Τσούλια // Εκείνο που κυρίως διαφοροποιεί το όλο στερέωμα της φτώχειας μεταξύ των παλιότερων καιρών, της δεκαετίας του 1960, για παράδειγμα, και των σημερινών εποχών δεν είναι αυτό καθ’ εαυτό το περιεχόμενο της φτώχειας όσο η στάση των
Περισσότερα -
Διήγημα: “Μεγάλο Σάββατο”
Γράφει η Μαρία Δαμιτζόγλου // * Μεγάλο Σάββατο Ανήμερα Μεγάλου Σαββάτου στο νησί⋅ παγωνιά. Έξω απ’ το παράθυρο ήλιος με δόντια. Η φωτιά καλά κρατεί στο τζάκι. Οι φλοίδες του κούτσουρου αποσπώνται τριζοβολώντας, ενώ
Περισσότερα -
23 Σεπτεμβρίου – Ιωάννης Αβραμίδης
Επιμέλεια: Δήμητρα Ντζαδήμα // O Ιωάννης Αβραμίδης, γεννημένος σαν σήμερα το 1922 ήταν σύγχρονος Έλληνας γλύπτης με σημαντική καριέρα στο εξωτερικό. Από το 1937 ως το 1939 σπούδασε στην Κρατική Σχολή Τέχνης του Βατούμ, εξαιτίας όμως των διώξεων που υπέστη
Περισσότερα -
Διήγημα: “Παράκληση στη σκοτεινή Μητέρα”
Του Δημήτρη Σούκουλη // Αφιερώνεται σε όσους μισούν την ομίχλη και το ημίφως. Σε όσους φεύγουν και σε όσους σθεναρά απομένουν να παλεύουν. Στην καλή μου φίλη Γιώτα Κατσώλη. Από την αρχή κιόλας με τραβούσες σαν πεταλούδα
Περισσότερα
