Fractal
Home / FRACT-ALL / Βιβλίο: «Ξανάγινε τρεις…»
22/06/2016, 9:20 πμ

Βιβλίο: «Ξανάγινε τρεις…»

Της Όλγας Αντωνιάδου //

 

11a «Ξανάγινε τρεις…», Πασχάλης Πράντζιος, εκδ. Ωκεανίδα

 

Το τελευταίο βιβλίου του Πασχάλη Πράντζιου δεν αποτέλεσε έκπληξη για μένα, παρότι πρόκειται για αριστούργημα. Και αυτό γιατί στις σελίδες του ξαναβρίσκουμε όλες τις αρετές του συγγραφέα του: Οι χαρακτήρες δυνατοί και ζωγραφισμένοι ξεκάθαρα, τόσο μέσα από τις σκέψεις όσο και μέσα από τη δράση τους. Οι ιστορίες τους να αλληλο(δια)πλέκονται σ’ ένα κουβάρι που ξετυλίγεται σε πολλαπλά επίπεδα, χρόνους, διασυνδέσεις και ποικίλες αναγνώσεις. Μια ιστορία που κινούμενη στο χρόνο αποκαλύπτεται μέσα από αφηγήσεις παροντικές και εγκιβωτισμένες, από αναδρομές και προδρομές στο χρόνο και προβολές στο χώρο, τόσο στον υπαρκτό όσο και στον επέκεινα. Η γλώσσα, όπως πάντα, προσεγμένη και προσεκτική χωρίς όμως να χάνει τίποτα σε ρυθμό και φυσικότητα, μέσα σε μια ρέουσα ευγλωττία φυσικής και μεταφυσικής οντότητας και προβληματισμού. Τα όρια της πρόζας, του δραματοποιημένου διαλόγου, του συνειρμικού, ελεύθερου δοκιμίου και της ποίησης να αλλάζουν διαρκώς, διατηρώντας ωστόσο το ύφος ενιαίο και συνεχές. Κανένας διδακτισμός να κουράσει τον αναγνώστη και μια συνέχεια και αλληλουχία για να τον διευκολύνει.

Επιπλέον, στο κείμενο αυτό βρίσκουμε και στοιχεία καινούρια σε σχέση με τα προηγούμενα βιβλία του Πράντζιου. Το χιούμορ, που σαν όχημα, τρόπος και θεματικός άξονας διέτρεχε τα προηγούμενα μυθιστορήματα απουσιάζει από το «Ξανάγινε τρεις…». Τα ανεκδοτολογικά ευρήματα που διάνθιζαν τα προηγούμενα έργα του Πράντζιου είτε ως ιντερλούδια είτε ως λογοτεχνικά ευρήματα ή τεχνάσματα είτε ως κρυμμένος ή και φανερός αφηγητής δε βρίσκονται εδώ, για να μας φέρουν το γέλιο ή το χαμόγελο. Αντίθετα, σαν όχημα και θεματικό άξονα εδώ, παρέα με τη μαγική μπίλια του μεσιέ Ζεράρ, το πράσινο φεγγάρι και τη μάγισσα

Χάρμπω βρίσκουμε το μυστηριακό και το μεταφυσικό στοιχείο πλάι σε μια μανιασμένη αναζήτηση του χρόνου. «Η θάλασσα έχει τρεις μέρες που φωνάζει αγριεμένη. Θα ’ναι καμιά ώρα που κόπασε η ορμή της κι ένα φεγγάρι πράσινο υψώθηκε στα μάτια μου κι εγώ συνεχίζω την απολογία μου στον αφέντη τον Χρόνο. Η κραυγή μπρος στην αδυναμία του ανθρώπου να κατανοήσει το σκοπό της ύπαρξής του, η ενδοσκόπηση στο απροσμέτρητο της αλήθειας, το άγνωστο που βαυκαλίζει την ανθρώπινη αδυναμία με θρησκείες, ο φυσικός κι ο μεταφυσικός κόσμος του σύμπαντος. Όλα μαζί αυτά μαστιγώνουν την αγωνία της ανθρώπινης σκέψης μου κι η πληγή για να κλείσει ζητάει ερμηνείες». Ο Πράντζιος σαν άλλος Προυστ αναζητά –σε ίδιον, βεβαίως, ύφος και τρόπους- το χαμένο χρόνο, τις χαμένες επιλογές, όλα όσα κατατρύχουν τη ζωή και τη σκέψη τη δικιά μας αλλά και του Αντίνοου, του βασικού ήρωα. «Ο χρόνος δεν αφήνει τίποτα στο πέρασμά του που να μην το αλλάξει».

Ο συγγραφέας πίσω από την προσωπίδα του Αντίνοου-γέρου που αναλογίζεται, κάνει απολογισμούς και μετρά το μέγεθος των θεριών που ορίζουν τη ζωή του ανθρώπου, πίσω από τη μάσκα της θλίψης που φορά η Λητώ κατακερματισμένη και έρμαιο ενός μεγάλου έρωτα, συντετριμμένη και καταδικασμένη να μπαλώνει τα όνειρά της σ’ ένα ουτοπικό ραφείο ονείρων, πίσω από τα σχόλια- κρυφά και φανερά- του αφηγητή και τους φιλοσοφικούς στοχασμούς που αναφέρονται ή αναπτύσσονται στο γύρισμα των σελίδων, βρίσκουμε μια φωνή γνώριμη και οικεία του συγγραφέα, πιο σοφή, πιο μεστή, γεμάτη ουσία κι ανθρωπιά, που για ακόμα μια φορά γεμίζει όχι μόνο το χρόνο αλλά και την ψυχή μας.

Το «Ξανάγινε τρεις…» είναι ένα βιβλίο που όταν το έχεις στα χέρια σου το ρουφάς και όταν το αφήνεις σε ρουφάει σε έναν κόσμο γεμάτο χρώματα κι ανθρώπους, συγκινήσεις και αισθήσεις, σκέψεις και προβληματισμούς. Σ’ αυτόν το μαγικό κόσμο της προικισμένης γραφής, η αλήθεια του ενός και το ψέμα του άλλου, το σχετικό του χρόνου και το απόλυτο του έρωτος, η αιωνιότητα της στιγμής και η παροδικότητα μιας ζωής ολόκληρης, το καλό και το καλό συνθέτουν το υλικό ενός μοναδικού μυθιστορήματος.

Με ένα ειλικρινές ευχαριστώ εύχομαι το «Ξανάγινε τρεις…» να έχει το ταξίδι που του αξίζει!

 

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top