Fractal

Ποίηση: “Χαμένα Δημητριάτικα”

Της Χρυσάνθης Καραούλη // *

 

 

f8

 

Χαμένα Δημητριάτικα

 

Κάποτε είχα έναν κήπο, ξεχωριστό και ζηλευτό

για Σε τον φύτευα θυμάμαι, για Σε τον κάθε του βολβό

με υπομονή το σκαλιστήρι, έδινε τόπο στη χαρά

κάθε ζιζάνιο αφαιρούσα, ν’ ανθοφορήσει η σπορά.

 

Οκτώβρης θα ‘ταν…σαν και τώρα, του Αη-Δημήτρη η εποχή

τότε ο κήπος μου γελούσε κι έσφυζε από ζωή

Χρυσάνθεμα απ’ άκρη σ’ άκρη, μοσχοβολούσε ο καιρός

τέρπονταν χρώματα, μαγείες, ο άλλος μου ο εαυτός.

 

Στο χάδι σου παραμιλούσε, το όνομά σου προσευχή

ένα ανεπαίσθητο σημάδι…. έμεινε πάνω στο λαιμό

δυο λόγια σκόρπια στον αέρα, μου ψιθυρίζαν “σ’ αγαπώ”.

 

Πέρασαν χρόνια, μοιάζει ψέμα, τούτη η θλιβερή στιγμή

ο κήπος ξέφτισε, κουρέλια…στην πονεμένη του καρδιά

κι εγώ Χρυσάνθεμα δεν βρίσκω να σου χαρίσω σαν παλιά.

 

 

 

* Η Χρυσάνθη Β Καραούλη γεννήθηκε στα Τρίκαλα Θεσσαλίας. Σπούδασε οικονομικές επιστήμες στο καποδιστριακό πανεπιστήμιο Αθηνών. Γράφει από μικρή ηλικία ποιήματα, παραμύθια και διηγήματα. Το παραπάνω ποίημα αποτελεί μέρος ανέκδοτης συλλογής.

 

 

26-10- 15

Ετικέτες:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top