Fractal
Home / FRACT-ALL / Τρία ποιήματα
19/07/2017, 11:27 πμ

Τρία ποιήματα

Της Νάνσυς Γιοβάνογλου // *

 

 

 

Ως είθισται

 

Λευκός καπνός τυλίγει με ηρεμία το μυαλό μου.

Δεν ήθελα να μετακινηθώ από δίπλα σου·

Ήταν μία Πέμπτη πολλά υποσχόμενη,

όμως εμείς την καταδικάσαμε ψυχρά, σε μία αιώνια τυραννία.

 

Το σώμα σου ενωμένο με το δικό μου

αρνιόταν πεισματικά να αφήσει το ζεστό καταφύγιο που σου παρείχα,

μα χωρίς κάποιο ιδιαίτερο λόγο, εγώ αποτραβήχτηκα.

Βγήκα στο μπαλκόνι, έπιασα το τσιγάρο, το άναψα με αργές κινήσεις

και κοιτούσα απορημένη τον ουρανό.

 

Απόφαση ακραία να σε εγκαταλείψω,

μα άκουγα τις άναρχες κραυγές των αστεριών να τραγουδούν.

Σαν κύκλος που δεν κατάφερε ποτέ του να κλείσει, ευάλωτος, αποτυχημένος,

μισός, έτσι ένιωθα σκεπτόμενη αφηρημένα το παρελθόν μου.

 

Τελείωσε η νικοτίνη στα χείλη μου

και με τις ήδη υπάρχουσες στάχτες ζωγράφισα τον κύκλο της ζωής μου.

Έριξα μέσα του κάτι ξεραμένα λουλούδια για να τιμήσω τους έρωτες

που αντικειμενικά δεν ήταν γραφτό τους να στεριώσουν.

 

Έξω από τον κύκλο σχηματίζω μια τελεία.

Την έβαλα εκεί για να μου θυμίζει,

πως αναπόφευκτα και εσύ θα μετατραπείς σε ένα μαραμένο λουλούδι,

εγκλωβισμένο στην ασφάλεια του κύκλου.

 

Άκουσα τα βήματά σου να πλησιάζουν·

αμέσως μια δύναμη με τράβηξε από το βυθό των σκέψεων μου

και συνειδητά έσβησα τις περίτρανες ζωγραφιές μου.

Δεν ήθελα –ως είθισται- να μάθεις τί βάρβαρες σκέψεις έκανα για σένα.

 

 

Άτιτλο

 

Σώματα φθαρμένα γεμίζουν τα κενά ενός κόσμου,

συνοδευόμενα από μια ασυγχρόνιστη ατμοσφαιρική μπάντα,

που περπατάει πάνω σε κίβδηλες μελωδίες.

 

Ξεκούρασε για λίγο το άγχος σου,

μέτρησε τις πληγές σου και άσε τους λυγμούς σου να καλύψουν τη μονοτονία του ήσυχου κόσμου.

 

Δίχως φόβο, αγκάλιασε τις ζωγραφιές που στα νιάτα σου είχες κάνει,

μην αφήσεις τη δίψα σου για μοναξιά να επιβιώσει

και αγκάλιασε τα σώματα εκείνα, που στο πέρασμα του χρόνου αιμορραγούν.

 

Είναι αυτά που αντιστέκονται ακόμα.

 

 

Αγανακτισμένα απόκρυφα λάθη

 

Εξαρτημένη από το άρωμα σου,

νιώθω την ψεύτικη παρουσία σου στο πετσί μου

και φαντασιώνομαι να σε κρατώ σφιχτά στην αγκαλιά μου·

 

Ξέρω πως σε έχω χάσει για πάντα

και αυτό θα με βαραίνει μέχρι το τέλος.

Μέχρι να κλείσω τα μάτια μου, θα μετανιώνω για την πικρή μου απόφαση,

να εγκαταλείψω τον έρωτά μας και να το βάλω στα πόδια.

 

Εγώ φταίω·

εσύ ήσουν άγγελος που σαν θεόσταλτο δώρο με βρήκες,

ομορφαίνοντας κάθε σκονισμένο κομμάτι της ανούσιας ζωής μου.

Οι τύψεις βαριές, κατασπαράζουν με μανία κάθε προσπάθεια που κάνω να

ξεχάσω, αγνοώντας τις παρακλήσεις της μετανιωμένης μου ψυχής.

 

Μακάρι να σε έβλεπα τώρα για λίγο, μετά από τόσα χρόνια·

Θα σου χάριζα μία συλλογή από ματωμένα ποιήματα,

που μιλάνε για όλους τους φόβους, που ξύπνησες μέσα μου.

Όλους τους φόβους και τις ανασφάλειες,

που είχαν γεννηθεί, από τη πρώτη κιόλας στιγμή

που συναντήθηκαν τα βλέμματα μας και συγχρονίστηκαν οι ανάσες μας,

 

ακαριαία.

 

Ακόμη, θα σου χάριζα τη συλλογή από τα δάκρυα μου,

καθώς όλα, ανήκουν σε σένα.

Κάθε δάκρυ που θα ακουμπάς, θα κουβαλάει μέσα του,

μία δική μας ιστορία και ένα συγγνώμη,

ουρλιάζοντας να μπορέσεις να με συγχωρήσεις .

 

Σου στέρησα τον έρωτα, από φόβο μήπως και αφεθώ.

 

Τώρα δεν έχω πραγματικό λόγο να αναπνέω,

αφού, δε μοιράζομαι μαζί σου κάθε ξημέρωμα.

 

Οι μικροαστικές αντιλήψεις, ο τρόμος να αγαπήσω,

η ανάγκη να πληγώνω τους πάντες γύρω μου

και η άσαρκη αυτοκτονία του μυαλού μου,

θυσίασαν την αγάπη μας στο βωμό της προσωπικής μου φυλακής.

 

Ήσουν η ελπίδα μου και σε μετέτρεψα στο πιο μεγαλειώδες μου λάθος.

Φύτρωσε μέσα μου, ο έρωτάς μας, σαν αυτοάνοσο νόσημα,

μη μπορώντας να ξεφύγει από την τραγική του μοίρα.

 

 

 

* Η Νάνσυ Γιοβάνογλου γεννήθηκε στα Χανιά στις 14/05/1991. Σπούδασε φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Κρήτης (Ρέθυμνο) απ’ όπου αποφοίτησε το Μάρτιο του 2015. Ζει και εργάζεται στο Ηράκλειο. Συνέχισε τις σπουδές της επιλέγοντας να εξειδικευτεί πάνω στην ειδική αγωγή και στις μαθησιακές δυσκολίες παρακολουθώντας ένα ετήσιο πρόγραμμα του Ανοιχτού Ιδρύματος Εκπαίδευσης, στο Ηράκλειο Κρήτης, αποκτώντας παράλληλα και πιστοποίηση πάνω στην εκπαίδευση ενηλίκων. Σε ένα μήνα κυκλοφορεί η πρώτη της ποιητική συλλογή με τίτλο “Ατροφικές Συνειδήσεις’’ των Πρότυπων εκδόσεων Πηγή.

 

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top