Fractal
Home / Βιβλιοκριτικές / Για τις «Βραχυγραφίες»
18/11/2015, 11:04 πμ

Για τις «Βραχυγραφίες»

Γράφει η Ιωάννα Κουκουρίδου //

 

vraxyΚωνσταντίνος Ι. Κορίδης, «Βραχυγραφίες» (εκδόσεις Ιωλκός)

 

Οι ΒΡΑΧΥΓΡΑΦΙΕΣ μοιάζουν με κοφτές, καυτές ανάσες του ποιητή προς το κοινό του. Γράφοντας, αριστοτελικά θα ’λεγα πυκνά, ο ποιητής εισβάλλει στο νου και στις αισθήσεις μας και φιλοδοξεί να επιδράσει πάνω τους και να επιφέρει αλλαγές. Το πόσο κοσμογονικές θα ’ναι βέβαια αυτές οι αλλαγές εξαρτάται απ’ τον ίδιο τον αναγνώστη και την εγγενή του ποιότητα. Δοκιμάζεται έτσι για ακόμα μια φορά η εύθραυστη και ιδιαίτερη σχέση γράφοντος και αναγνώστη, αυτή η αιώνια σχέση αλληλεπίδρασης κι εξάρτησης.

Διατηρώ έντονη βέβαια την αίσθηση πως τούτα τα ποιήματα γράφτηκαν αρχικά χωρίς έγνοια για κανέναν αποδέκτη. Ο δημιουργός γράφει για τον εαυτό του προσδοκώντας σε προσωπική σωτηρία, εκτόνωση κι αυτογνωσία. Διαβάζοντας ενδελεχώς, σχημάτισα την εικόνα του συγγραφέα που αναζητάει την προσωπική του λύτρωση, που νιώθει σχεδόν υποδόρια το ζοφερό στίγμα των καιρών, που είναι εκλεκτικός και απαιτεί για τον εαυτό του το εν δυνάμει τέλειο, που «ανησυχεί» για το γίγνεσθαι, και που στο τέλος επιθυμεί συνάντηση με ομοϊδεάτες του.

Εδώ ο ποιητής μοιάζει έντονα με έναν καλλιτέχνη – θεράποντα της γλυπτικής, που ‘ξύνει’ αριστοτεχνικά το περιττό απ’ τις μορφές του και αφήνει το υλικό του λευκό και διάφανο, σαν κρύσταλλο, σμιλεμένο κατά τα θέλω του, που είναι πολύ ισχυρά και τα καθιστά αποφασιστικά ηχηρά.

Στις ΒΡΑΧΥΓΡΑΦΙΕΣ ο δημιουργός απογυμνώνεται πλήρως προσπαθώντας να αφαιρέσει όσο το δυνατόν λιγότερα ρούχα. Ίσως ο ποιητής να διχογνωμεί και ο ίδιος ανάμεσα στο λιτό κι απέριττο ύφος απ’ τη μια και στο ποσοστό ‘έκθεσής’ του απ’ την άλλη.

Θεωρώ αδιαπραγμάτευτα ότι, η ελευθερία είναι ο κεντρικός πυρήνας του βιβλίου τούτου: ελευθερία που χαρίζεται αφειδώς στον αναγνώστη και ελευθερία που διεκδικείται για τον ίδιο τον ποιητή. Ο ποιητικός ‘εγωισμός’ είναι ένας αντισυμβατικός άξονας πάνω στον οποίο κινεί τις αράδες του ο Κωνσταντίνος Ι. Κορίδης.

Αναλυτικότερα, μελετώντας τις ΒΡΑΧΥΓΡΑΦΙΕΣ, είδα ξεκάθαρα έντονες εικόνες που απευθύνονται στα μάτια της ψυχής κι άλλες φορές τη ραπίζουν κι άλλες φορές τη χαϊδεύουν. Η ευαισθησία παίζει με τις λέξεις και τις χρησιμοποιεί για αυτοπροστασία.

Κωνσταντίνος Ι. Κορίδης

Κωνσταντίνος Ι. Κορίδης

Ο ζυγός της συνείδησης καρτερά άγρυπνος σε κάθε γωνιά χαρτιού… Ειλικρίνεια, δικαιοσύνη, διαύγεια, αξιοπρέπεια ορθώνονται ως οι μόνοι αληθινοί κι αδιαφιλονίκητοι στυλοβάτες της ζωής του ανθρώπου και του ποιητικού σύμπαντος.

Θα χαρακτήριζα με άνεση τον ποιητή ως «εραστή του απόλυτου» καθώς δεν επιδέχεται σε καμία των περιπτώσεων εκπτώσεις στα αξιώματά του.

Ο ποιητής βρίσκεται σε ατέρμονη αναζήτηση του ιδανικού. Έχει σκιαγραφήσει αδρά το προσωπικό του όραμα και το ακολουθεί δίχως έγνοια για το κόστος.

Σε τούτες τις σελίδες μάς φανερώνεται ένας άνθρωπος με βαθιά πίστη κι ενσυνείδητη συναίσθηση του θείου, ένας άνθρωπος που κοροϊδεύει βάναυσα τους υποκριτές και καλεί σε αγώνα τους δίκαιους, που μελετά ενδελεχώς τους ανθρώπους και πασχίζει να διαχωρίσει το είδωλο απ’ την ουσία, που στηλιτεύει τη μικρότητα και τη ματαιοδοξία, που καταγράφει τον εκκωφαντικό ήχο απ’ το βίαιο γκρέμισμα των αξιών, που σιχαίνεται τη λογική, αν και τη γνωρίζει καλά, και παραδίδει στην καρδιά την πρωτοκαθεδρία της ζωής του. Διείδα επίσης εννοιακές αναφορές κι επιρροές από Καβάφη και Χόρχε Μπουκάι, οι οποίες ίσως να ’ναι κι ακούσιες, όμως η αναγνώρισή τους ήταν σχεδόν αυτόματη.

Οι λέξεις στις ΒΡΑΧΥΓΡΑΦΙΕΣ μοιάζουν πυροβολισμοί και δίνουν το έναυσμα άλλοτε για συγκίνηση και δάκρυ κι άλλοτε για αφύπνιση και ανάληψη ευθύνης.

Το βιβλίο κλείνει με τη λέξη «ευχαριστώ». Συμβολικό, γιατί τον δημιουργό τον διέπει ευγνωμοσύνη για τα αγαθά της ζωής του, και εύστοχο για μένα που γράφω τον ταπεινό μου σχολιασμό, γιατί δράττομαι της ευκαιρίας συνειρμικά να τον ευχαριστήσω που μας άνοιξε τα παράθυρα της ψυχής του.

 

vr

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες: ,
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top