Fractal
Home / Το εργαστήρι του συγγραφέα / Η Βούλα Μάστορη στο Εργαστήρι του συγγραφέα
13/11/2014, 1:02 πμ

Η Βούλα Μάστορη στο Εργαστήρι του συγγραφέα

 

Voula_Mastori

 

Η «Γυναίκα μπονσάι» είναι το δεύτερο βιβλίο μου για ενήλικες που φιγουράρει ανάμεσα σε πενήντα περίπου παιδικά/εφηβικά μου. Άρχισα να το γράφω ένα χρόνο περίπου μετά το πρώτο ενηλίκων, «Το Παραμύθι των ψυχών» (2003). Μου πήρε και αυτό,όπως και το πρώτο, περίπου εφτά χρόνια για να το ολοκληρώσω. Γενικά δεν κάνω εύκολες γέννες, είτε απευθύνομαι σε παιδιά είτε σε ενήλικες. Η «Γυναίκα μπονσάι» άπτεται, μεταξύ άλλων, και θεμάτων της γυναικείας χειραφέτησης έτσι όπως διαφαίνονται από τη ζωή τριών κυρίως γυναικών – μητέρας, κόρης, εγγονής–, την αντίδρασή των οποίων παρακολουθούμε στην αφήγηση, καθώς η κοινωνία παραδοσιακά τούς επιβάλλει την τεχνική μπονσάι, μία τεχνική προσαρμογής των πολιτών σε κανόνες και συμβιβασμούς, ιδιαίτερα άδικη όμως ακόμη και σήμερα για το λεγόμενο «δεύτερο» φύλο. Η «Γυναίκα μπονσάι» έχει μια τριτοπρόσωπη αφήγηση, η οποία είναι απολύτως προσωποκεντρική, καθόσον ακολουθεί την κεντρική ηρωίδα του, την Κατερίνα, στην οποία έδωσα ελευθερίες κι επιλογές που ίσως θα ήθελα να είχα στη δική μου ζωή. Στην παιδική λογοτεχνία κατά ένα μαγικό τρόπο ντύνομαι την ψυχή των χαρακτήρων μου, είτε πρόκειται για νήπιο ή παιδί ή έφηβο – θηλυκού ή αρσενικού γένους. Ταυτίζομαι, λοιπόν, με τους χαρακτήρες μου και με μια διαδραστική αλληλοεπίδραση πορεύομαι στην αφήγηση σε πρώτο ή σε τρίτο πρόσωπο. Όμως και στα δύο μυθιστορήματα ενηλίκων διαπίστωσα ότι η πορεία των χαρακτήρων μου ξέφυγε από τα χέρια μου μόλις τους δημιούργησα και τους τοποθέτησα στο φυσικό τους περιβάλλον.

MponsaiΕιδικά στη «Γυναίκα μπονσάι» κατά την πορεία της συγγραφής ήρθα ξαφνικά αντιμέτωπη με τους χαρακτήρες μου, οι οποίοι κατά ένα επίσης μαγικό τρόπο αυτονομήθηκαν και άρχισαν να επεμβαίνουν στην αφήγησή μου και, σε πρώτο πρόσωπο και με δικό τους ιδιόλεκτο, να με συμπληρώνουν ή να με διορθώνουν ή να με ακυρώνουν ολότελα, εμένα, το δημιουργό τους. Ήταν η πρώτη φορά που μου συνέβαινε κάτι τέτοιο και τελικά αυτή είναι η βασική διαφορά που διαπίστωσα γράφοντας για ενήλικες. Τα παιδιά-χαρακτήρες ακολουθούν κατά κάποιο τρόπο τη γραμμή που τους δίνω, ενώ στο ενήλικο περιβάλλον ενός μυθιστορήματος θα πρέπει απλά ν’ ακολουθήσω αυτό που θέλουν οι δικοί του χαρακτήρες. Με οδηγούν εκείνοι κι εγώ απλώς καταγράφω. Κι αυτό με συναρπάζει. Γι’ αυτό και τώρα τελευταία ασχολούμαι περισσότερο με τη λογοτεχνία ενηλίκων.

 

Η Βούλα Μάστορη, υποψήφια για το διεθνές Βραβείο Άντερσεν 2008, υπηρετεί την παιδική λογοτεχνία από το 1974 κι έχει στο ενεργητικό της πάνω από 40 βιβλία μέχρι τώρα για παιδιά και δύο για ενήλικες («Το παραμύθι των ψυχών» & «Γυναίκα μπονσάι»). Ανήκει στους συγγραφείς που ανανέωσαν την ελληνική θεματολογία της παιδικής και νεανικής λογοτεχνίας. Τα έργα της διακρίνονται από το ρεαλιστικό στοιχείο και από μια φεμινιστική διάθεση. Έχει βραβευτεί από τη Γυναικεία Λογοτεχνική Συντροφιά, τον Κύκλο Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου, την Εταιρεία Ελλήνων Λογοτεχνών, το Υπουργείο Πολιτισμού και έχει τιμηθεί με το Κρατικό Βραβείο Παιδικής Λογοτεχνίας 2005 και με αναγραφή στο Διεθνή Τιμητικό Πίνακα IBBY. Αποσπάσματα βιβλίων της διδάσκονται στα αναγνωστικά και ανθολόγια πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. 

Περισσότερα για το έργο και τη ζωή της εδώ: http://voulamastori-paidika-vivlia.blogspot.gr/

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες: ,
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top