«Vinyl is Back» in Town

Του Γιάννη Παναγόπουλου //

Είναι μανία. Είναι ανάγκη. Είναι ρετρό αξία. Είναι εμμονή. Είναι τρέντ τρικυμία που θα κοπάσει σύντομα. Είναι τάση που ήρθε για να μείνει. Είναι ανώφελη αναβίωση. Είναι το νέο που βγαίνει από την κοιλιά του παλιού. Μπορείς να «σοτάρεις» όποια εκδοχή θέλεις γύρω από την επαναφορά των δίσκων βινυλίου ως είδος πρώτης ανάγκης στους μουσικόφιλους. Πριν διαλέξεις στρατόπεδο πέρνα πρώτα από το «Vinyl is Back». Το μεγαλύτερο βινυλιακό παζάρι της Αθήνας θα πραγματοποιηθεί στην «Τεχνόπολις» του Δήμου Αθηναίων, (Πειραιώς 100, Γκάζι) το τριήμερο 13, 14 και 15 Μαρτίου 2015. Ο Γιάννης Αλεξίου ένας από τους ανθρώπους που εμπλέκονται στην οργάνωσή του μας εξηγεί τα «γιατί» και τα «πως» η αγάπη του για τα άλμπουμ βινυλίου κατάφερε να γίνει μέρος του αστικού διαλόγου.

Οι «βινυλιάδες» θεωρούν το Vinyl is Back παράδεισο τους.

–“Vinyl is Back” αν το βινύλιο επανέρχεται αυτό σημαίνει πως επιστρέφουν και μια σειρά συνηθειών που συνόδευαν την αγορά ή την ακρόαση του. Συμφωνείς με το παραπάνω; Και αν συμφωνείς πες μου για σένα ποιες συνήθειες αναβιώνεις ή κρατάς ενεργές παράλληλα με την ιδέα “βινύλιο”;

Για μένα προσωπικά δεν επέστρεψε τίποτα, όσον αφορά το βινύλιο, ούτε το νοσταλγώ καθώς ήταν πάντα με την ίδια δυναμική στη ζωή μου. Όσο θυμάμαι τον εαυτό μου, τον βλέπω μέσα σε δισκάδικα να ψάχνει δίσκους και μετά να τους ακούει με προσοχή, κάτι σαν μυσταγωγία στο πικ-απ μου. Όταν ακούω ένα δίσκο πολύ δύσκολα μπορεί κανείς να μου αποσπάσει την προσοχή και όταν η μουσική με έχει ρουφήξει μέσα της, εκνευρίζομαι όταν χτυπήσει το τηλέφωνο ή το κινητό μου για να μου πει κανείς κάτι επαγγελματικό ή ιδίως να μου κάνει μια προσφορά κινητής τηλεφωνίας ή κάτι τέτοιο. Τους παίρνει ο…διάολος ! Εννοείται ότι όταν κάνω έρωτα δεν παίζει βινύλιο στο πικ-απ γιατί είναι ανταγωνιστικό ! Το πιο ωραίο που άκουσα τελευταία είναι όταν είπα σ’ ένα φίλο μου που έπαθε πλάκα με τη δισκοθήκη μου, ότι φοβάμαι αν πεθάνω τι θα γίνουν όλοι αυτοί οι δίσκοι και μου απάντησε “θέλεις να με υιοθετήσεις”; Όλο αυτό το πάθος μου για το βινύλιο περιγράφω στο βιβλίο μου «Βινύλιο, τα καλύτερά μας χρόνια», εκδόσεις Φαρφουλάς) που κυκλοφόρησε πρόσφατα.

– Ποια ήταν η μεγαλύτερη δυσκολία που συνάντησες στην οργάνωση του “Vinyl is Back”;

Κάτι ανάλογο σε αυτό που μόλις σου περιέγραφα. Δηλαδή να λειτουργήσει το live σε μια τέτοια εκδήλωση! Εννοώ ότι δύο φορές που επιχειρήσαμε να κάνουμε συναυλίες, είτε στο εξωτερικό χώρο του Μηχανουργείου είτε στον εσωτερικό, ο κόσμος ήταν τόσο απορροφημένος ή ταγμένος να ψάξει δίσκους ή να χαρεί την παρέα του εκεί ώστε οι συναυλίες να έρχονταν σε δεύτερη μοίρα για το κοινό και τα γκρουπ να περνάνε σχεδόν απαρατήρητα. Ο κόσμος περισσότερο απολαμβάνει την συνεύρεση σε ένα τέτοιο χώρο, σαν να πηγαίνει σε ένα φεστιβάλ να βρει τους φίλους του ή να χαρεί τυχαίες συναντήσεις παρά να δει κάτι στημένο. Αυτή είναι η επιτυχία του Vinyl is back, είναι σαν ένα πάρκο ψυχαγωγίας με απρόβλεπτες συναντήσεις.

-Υπάρχει κάτι καινούργιο που θα υποστηρίξετε στην έκδοση του “Vinyl is Back” που θα πραγματοποιηθεί τον Μάρτη;

Θα έχουμε σαν θεματική ενότητα το ελληνικό ροκ που φέτος κλείνει 50 χρόνια ζωής, από το 1965, με σημείο αναφοράς τους M.G.C., καθώς ήταν το πρώτο ελληνικό ροκ συγκρότημα που έπαιξε ροκ μουσική στην Ελλάδα, όπως Hendrix, Cream και blues όπως Paul Butterfield, μέχρι σήμερα που η ελληνική ποπ-ροκ σκηνή συνεχίζει να έχει νέες και ενδιαφέρουσες μουσικές προτάσεις, όπως φερειπείν η Monica και οι Empty Frame. Ανοίξαμε για την ώρα μια διαδικτυακή συζήτηση η οποία θα συνεχιστεί και θα εμπλουτιστεί στη διάρκεια του Vinyl is back. Είμαστε μάλιστα ανοιχτοί σε ενδιαφέρουσες προτάσεις γύρω από αυτό. Πρέπει να τονίσουμε ότι η ελληνική ποπ – ροκ σκηνή είναι ψηλά στις προτιμήσεις όσων έρχονται να βρουν δίσκους βινυλίου στο Vinyl is back, και αποτελούν επίσης το πιο ενδιαφέρον συλλεκτικό κομμάτι για όσους ψάχνουν σπάνια βινύλια του είδους. Το ελληνικό ροκ θα το υποστηρίξουμε φέτος με διάφορους τρόπους, αλλά θα δώσουμε χώρο και σε άλλη είδη ελληνικής μουσικής χωρίς να αποκλείουμε και κάποιες ζωντανές εμφανίσεις εν ήδη χάπενινγκ.

-Μέχρι σήμερα πόσοι φορείς μουσικής ή μεμονωμένα άτομα έχουν δηλώσει ενδιαφέρον να πάρουν μέρος στο “παζάρι” σας;

Η ζήτηση φέτος, μάλλον θα ξεπεράσει κάθε προηγούμενο από τις πρώτες ενδείξεις και ίσως υπάρξει πρόβλημα στο να πάρουν μέρος όλοι όσοι θέλουν καθώς οι πάγκοι που είναι διαθέσιμοι σε αυτό το χώρο μοιάζουν για την ώρα λίγοι για να ικανοποιήσουν όλες τις υποψήφιες συμμετοχές. Μιλάμε για την κορυφαία εκδήλωση για το βινύλιο και φυσικά θέλουν πολλοί ιδιώτες και δισκάδικα να πάρουν μέρος. Αν προσθέσουμε σε αυτούς τις εταιρίες μηχανημάτων αναπαραγωγής ήχου, ανεξάρτητων δισκογραφικών εταιριών, το παραδοσιακό πια handmade express bazaar του Ash In Art με τους ταλαντούχους χειροτέχνες του και τις συμμετοχές με μουσικά t-shirts / αφίσες και αξεσουάρ τότε ο Δημήτρης Αντωνάκος που διαθέτει τον εξοπλισμό της διοργάνωσης σίγουρα θα έχει πονοκέφαλο…

– To μέλλον του βινυλίου ποιο είναι; Ποιο μπορεί να είναι; Γιάννη έχεις στοιχεία που να αποδεικνύουν πως το βινύλιο επιστρέφει;

Αυτό είναι μια καλή ερώτηση σε μια εποχή που κανείς δεν μπορεί για οποιοδήποτε θέμα να μιλήσει μετά βεβαιότητας για μέλλον. Το βινύλιο έχει μια σταδιακά αυξανόμενη ανοδική τάση από το 2006 μέχρι σήμερα που δεν είναι αλματώδης, αλλά έχει το δικό του πιστό κοινό που αυξάνεται. Θα έλεγα ότι βρίσκεται σε μια παράλληλη τροχιά με τον διαδικτυακό αστερισμό που όμως έχει στρέψει τα μάτια επάνω του. Αν σκεφτούμε ότι ανάμεσα σε 164 δισεκατομμύρια downloads, οι πωλήσεις δίσκων βινυλίου έφθασαν τα 9,2 εκατομμύρια καταγράφοντας το υψηλότερο νούμερο από το 1991, τότε πρέπει να χαμογελάσουμε!

Ο Γιάννης Αλεξίου είναι ένας από τους εμπνευστές της μουσικής αγοράς «Vinyl is Back»

-Η μεγαλύτερη αγωνία σου, αυτή τη στιγμή, γύρω από το “Vinyl is Back” ποια είναι;

Η εξέλιξη της διοργάνωσης! Και δεν μιλώ μόνο για πράγματα που θα εμπλουτίσουν το Vinyl is Back. Δηλαδή θέλουμε να προσφέρουμε στον κόσμο που θα το επισκεφτεί κάτι που θα τον κάνει να φύγει όχι μόνο ικανοποιημένος για την ώρα που πέρασε εκεί, αλλά και να κατανοήσει ότι το βινύλιο είναι πολιτισμός και χειροποίητο προϊόν κάτι που το αναγάγει σε πολύτιμο και απαραίτητο σε μια εποχή απρόσωπη και ψηφιακή που τρέχει να προλάβει τις τεχνολογικές εξελίξεις. Να είναι ένα όμορφο διάλειμμα από την καθημερινότητα του που θα του ανοίξει ορίζοντες να περνά πιο όμορφα στη ζωή του.

– Μπορείς να μας περιγράψεις το “Vinyl is Back” με αριθμούς;

Το Vinyl is back έχει ελεύθερη είσοδο κι έτσι δεν μπορεί να πει κανείς ακριβώς την αριθμητική του πρόοδο. Όμως σύμφωνα με τα δελτία συμμετοχής που εθελοντικά συμπληρώνουν οι επισκέπτες στην είσοδο πρέπει να φθάνει τα 15.000 άτομα, συνολικά, που το επισκέπτονται το τριήμερο. Επίσης, αν υποθέσουμε ότι διατίθενται περίπου 60 – 70 πάγκοι και ο καθένας χωρά οκτώ κούτες και η κάθε κούτα έχει περίπου 100 – 120 δίσκους, τότε σε κάθε διοργάνωση υπάρχουν περίπου 50 – 60.000 δίσκοι βινυλίου για ψάξιμο!

– Στο μέλλον το “Vinyl Is Back” θα μπορούσε να χωρέσει μέσα του ένα μουσικό φεστιβάλ με μπάντες και καλλιτέχνες που θα έπαιζαν ζωντανά;

Ασφαλώς και θα μπορούσε να υπάρξει ένα μουσικό φεστιβάλ και είναι πολύ καλή η ιδέα σου αυτή και είμαστε ανοιχτοί σε μια τέτοια πρόταση κάποιου οργανωτή φεστιβάλ ή χορηγού σε κάτι τέτοιο. Πάντα ψάχνουμε τρόπους να διευρύνουμε το κοινό που έρχεται στην «Τεχνόπολη», στο Γκάζι, με την μουσική να είναι πάντα ο μεγάλος πρωταγωνιστής. Ένα φεστιβάλ μουσικής που θα εντασσόταν στο Vinyl is back μπορεί να γινόταν ένας μεγάλος προορισμός για τη νεολαία και όχι μόνο. Προσωπικά αν είχα την οικονομική ευχέρεια να καλύψω μια πρόσκληση ενός καλλιτέχνη αυτός θα ήταν ο Paul McCartney που δεν έχει έρθει ποτέ στην Ελλάδα, ώστε να πάρουμε και μια καλή μυρωδιά από Beatles.

-Πώς μπορεί να καταλάβει κάποιος αν το άλμπουμ βινυλίου που αγοράζει είναι σε καλή κατάσταση. Μπορούμε να μας δώσεις ένα Τοπ – 5 χρηστικών πληροφοριών;

Το πρώτο είναι να δει αν ο δίσκος είναι καθαρός, χωρίς δηλαδή γραμμές ή χτυπήματα. Το δεύτερο είναι να προσέξει στην ετικέτα ή στο οπισθόφυλλο την χώρα προέλευσης του δίσκου γιατί στην περίπτωση που δεν είναι πολύ καθαρός και είναι ελληνικός σίγουρα θα παίζει χειρότερα απ’ ότι αν είναι εισαγωγής ή αμερικάνικος ιδιαίτερα. Τρίτον, πολλές φορές η κατάσταση του εξωφύλλου, αν είναι δηλαδή φθαρμένος ή όχι, υποδηλώνει και την κατάσταση που είναι το βινύλιο μέσα (σε αυτό υπάρχουν βέβαια κάποιες εξαιρέσεις). Τέταρτον, αν υπάρχει δυνατότητα, να παίξει τον μεταχειρισμένο δίσκο για λίγο στο πικ-απ του καταστήματος για να βεβαιωθεί ότι ο δίσκος που φαίνεται καθαρός είναι πραγματικά σε καλή κατάσταση. Υπάρχουν φορές ένας καθαρός δίσκος, εμφανισιακά, μπορεί να έχει πολλά σκρατσάκια, αν είναι παιγμένος σε κακή βελόνα. Πέμπτον, στην περίπτωση που ο δίσκος είναι σκονισμένος από τον καιρό, καλό είναι να τον καθαρίσει όσο γίνεται προσεκτικά με το χέρι ώστε να δει την καθαρότητά του και χωρίς την σκόνη