Fractal

Δύο ποιήματα: “Αγωνία” & “Ημερομηνία”

του Χρήστου Βασματζίδη // *

 

poetryy

 

Αγωνία

Οι γραμμές της παλάμης σου
ενθάρρυναν τ’ άλογα ταξίδια μου.
Μα ούτε η αρχή, ίσως ούτε και το τέλος
να βρίσκονταν εκεί σωσμένα.
Τα μάτια σου καρφωμένα στον ορίζοντα
κάνουνε σκιά να ξεκουράζονται
της απειρίας μου τα νοήματα.
Και στα μαλλιά σου βουτώντας
ανασαίνω ξανά την γέννα
και ό, τι σ’ έφερε σε μένα.
Γλυκιά αιχμή της χαύνωσης.
Κρέμομαι σ’ ένα όνειρο με τελεία.
Κι αν είμαι το μοτίβο τόσο πειραγμένο
κι αν είμαι το πέταλο τόσο αλλόχρωμο
στη συμφωνία του ανθού,
αγωνιώντας να ξεφύγω
στον αέρα ταπεινώνομαι.

 

Ημερομηνία

Σ’ αυτά τα ξύλινα παγκάκια
είδαν χαραγμένο τ’ όνομά σου.
Και έπειτα η βροχή τριβόταν
στην ημερομηνία επάνω.
Κάτω απ’ τα λιμνάζοντα φώτα,
κάπου ακούγεται πως
είσαι ένα τίποτα.

Από πόσο μεγάλο βάθος
έρχεται αυτή η φωνή, κανείς δεν καταλαβαίνει.
Ούτε σε πόσο μεγάλο βάθος
ταυτόχρονα φεύγει.

Γύρω γύρω σπασμένα μπουκάλια.
Μικρά γυαλιά, για τόσο μεγάλο μίσος.
Μα, σκέψη χυμένη δε βρήκαν.
Οι σπασμοί, της κρατήσαν συντροφιά.
Έπρεπε να κρύψει τη δυσφορική
αντίστιξη του χρόνου.
Σ΄ ένα κατά παραγγελία παρελθόν
να τελειώνει ένα αυτόνομο μέλλον.

Η βροχή ακονίζεται στη χαραγμένη
ασήμαντη ημερομηνία.
Και έτσι ακονισμένη πέφτει πάνω μας.

 

* O Χρήστος Βασματζίδης, γεννήθηκε στις 7.2.1972 στην Πάτρα και έζησε τα παιδικά του χρόνια στη Ναύπακτο. Από το έτος 1981 μετακόμισε στη Αλεξανδρούπολη. Σπούδασε νομικά στην Κομοτηνή (πτυχίο και μεταπτυχιακά). Ζει και εργάζεται στην Αλεξανδρούπολη ως δικηγόρος, αρθρογραφεί σε νομικά έντυπα και ιστολόγια για θέματα που αφορούν την επιστήμη του. Δουλεύει στον ελεύθερο χρόνο του με τις εξαρτήσεις του, φιλοσοφία, λογοτεχνία, μουσική. Τις περισσότερες φορές από την πλευρά του αναγνώστη ή του ακροατή. Καμιά φορά παρασύρεται και αφηγείται και ο ίδιος.

 

Ετικέτες:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top