Fractal

Επτά ποιήματα

Του Βασίλη Πανδή // *

 

poetry2

 

[Τι ειρωνεία…]

 

Τι ειρωνεία

να σέρνεται

καταγής ο κληρονόμος

του φωτός που χορεύει,

να πέφτει διάδοχος

μέσα στις καταβόθρες

 

και να εκφωνεί επικήδειους,

όσο να κατακάτσει ο κουρνιαχτός

και να κλείσει ησύχως

το παράθυρο

 

 

Ο Ανέστος Δελιάς

 

Και πώς θε να ξεδίψαγαν

οι καρπεροί μου φόβοι;

Μ’ ένα θνητότητας κεντρί φαρμακερό

εξαγοράζω την αθανασία

 

 

Ο φλοιός του χρόνου

 

Η μνήμη όπου και να την αγγίξεις πονεί.

Γιώργος Σεφέρης

 

Τ’ ανεξάντλητα σ’ αρμόζουνε

και τ’ άβολα, τ’ αγχώδη,

γιατί τα μάτια σου τα πήρε

ο αέρας

κι επήρανε το χρώμα του

 

 

Lasciate ogni speranza voi ch’ entrare…

 

Ο έρωτας έρωτα γεννά.

Δαρείος Ακύλας

 

Δεν έχει τέλος το αντιπάλεμα

και ήδεται ο πόνος,

ώσπου ο νικητής πέφτει νεκρός

και ο χαμένος ζωντανός κερδίζει

 

 

[Όχι, καλέ…]

 

Όχι, καλέ –

τους αγαπάμε τους ποιητές·

ε, φτάνει να ‘ναι πεθαμένοι

 

 

Όσα δεν είδα

 

Του καθενός

από ψηλά

το φυλαμένο –

κι ας ξέρεις –

κι ας τα λογαριάζεις

 

 

Της καθόδου στο αντροκάλεσμα του ριζικάρη

 

Ποιος να τς απάντεχε

τις επιθέσεις του αχαμνού;

 

 

* Ο Βασίλης Πανδής ζει στην Κέρκυρα και είναι φοιτητής στο τμήμα Ιστορίας του Ιονίου Πανεπιστημίου. Μεταφράζει αρχαία ελληνική, αγγλόφωνη και γαλλική ποίηση. Ποιήματά του έχουν δημοσιευτεί στο διαδίκτυο (Ποιείν, Fractal, τοβιβλίο.net).

 

Ετικέτες:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top