Μετ’ επιγνώσεως
Γράφει η Νιόβη Ιωάννου //
«Anima mia» του Δημήτρης Βαρβαρήγου, εκδ. Εντύποις
«Τις ρίζες του κάποιος δεν πρέπει να τις ψάχνει μόνο στο παρελθόν. Οι ρίζες του βρίσκονται στο μέλλον εκεί που ανήκει η αλήθεια κι η ελευθερία του» γράφει ο Δημήτρης Βαρβαρήγος στο βιβλίο του.Anima mia…. Ψυχή μου.
Οι ρίζες μας βρίσκονται εκεί που βρίσκεται η ψυχή μας… ταπεινά θα συμπλήρωνα. Και για την ψυχή υπάρχει μόνο η συνέχεια έξω από κάθε σχήμα που την περιορίζει σε συγκεκριμένο χώρο και χρόνο.
Η ίδια η ψυχή είναι ελευθερία. Κι η ελευθερία, πάντα ρεί. Δε μπορεί να μείνει στατική, αφού διαμορφώνεται συνεχώς μέσα από τη λαμπρότητα και το σκοτάδι που υπαγορεύουν την ανθρώπινη φύση.
Η ελευθερία και η ψυχή κατακτώνται ξανά και ξανά. Μέσα από μια πορεία επώδυνη που γίνεται δοκιμασία επεκτείνοντας τα όρια της σκέψης σε μονοπάτια άγνωστα που μας καλούν σε μια άλλη γνώση, σε μια άλλη επίγνωση εαυτού.
Γράφει ο συγγραφέας στη σελίδα 252 του βιβλίου του
«Βαθύς ο πόνος της επίγνωσης. Ένιωθα πως τα γεγονότα επενέβαιναν στη ζωή μου σα να απευθύνονταν μόνο σε μένα. Μπλέκονταν ανάμεσα στα όνειρά μου, που έτσι κι αλλιώς ήταν αξεδιάλυτα, και φυσικά έκαναν την κάθε στιγμή της μέρας έναν πραγματικό εφιάλτη.
Ήταν φορές που ο χρόνος μύριζε μούχλα και σάπιο κρέας. Τότε αρκούσε να καταφέρεις τον άνεμο να περάσει κάτω απ’ τα φτερά σου χωρίς να σε παρασύρει πριν την ώρα σου όπου θέλει.»
Όλα αρχίζουν στη Φλωρεντία στα μέσα του 19ου αιώνα… ή μήπως στην Αθήνα μισόν αιώνα μετά…
Πόσες φορές ξεκινάμε να ζούμε μέσα στον ελάχιστο χρόνο που μας δόθηκε… Πόσες φορές η μοίρα διαμορφώνει τις συνθήκες επιλέγοντας για μας τα τοπία και τους ανθρώπους, που θα μας φανερώσουν τις βαθύτερες αλήθειες μας. Η μοίρα ή η ψυχή που ξέρει να μην εναντιώνεται γνωρίζοντας ήδη μέσα από τις μνήμες που κουβαλά.
Γράφει ο συγγραφέας:
«Μόνο στο τέλος της αναζήτησης αντιλαμβάνεσαι πως η ζωή δεν είναι η επιστροφή απ’ το ταξίδι, αλλά το ξεκίνημα στην ελευθερία από την απουσία του πόνου.»
Το βιβλίο είναι βασισμένο σε αληθινά γεγονότα. Ο συγγραφέας κινηματογραφεί με την πένα του τη ζωή δυο ανθρώπων που αδιαπραγμάτευτα βιώνουν τον έρωτα.
Μέσα από τις δυσκολίες, τις ανατροπές, η ανάγκη για επιβίωση γίνεται επιτακτική. Οι ήρωες βαδίζοντας στην ανασφάλεια και την αβεβαιότητα ξεδιπλώνουν τους χαρακτήρες τους μέσα σ’ ένα περιβάλλον εχθρικό που δυναμώνει όλο και περισσότερο τις αντιστάσεις και τις αντοχές τους.
Δημήτρης Βαρβαρήγος
Στο «Anima mia» αναβιώνει η Ελλάδα που παλεύει μέσα από αντίξοες συνθήκες να σταθεί στα πόδια της, άνθρωποι απλοί που δε ζήτησαν πολλά αλλά έφτασαν μακριά διανύοντας τον εαυτό τους, ενώ πάσχιζαν να κατακτήσουν τα μικρά τους όνειρα.
Η γενναιότητα και η ανάγκη για επιβίωση παντρεύονται με έναν τρόπο μαγικό και διαμορφώνουν άρτια την εποχή που διαδραματίζεται η ιστορία. Ο συγγραφέας με την εμπειρία γραφής και τη λογοτεχνική δεινότητα που διαθέτει τοποθετεί τον αναγνώστη στο επίκεντρο των συναισθηματικών μεταπτώσεων, αφήνοντάς τον όχι μόνο να συμμετέχει συναισθηματικά αλλά και να συμπάσχει με τους ήρωες προσδοκώντας την προσωπική τους δικαίωση.
«Δεν άργησαν να φτάσουν στην Εριγόνης 11, ένα μικρό χωματόδρομο με φτωχικά σπίτια, πλημμυρισμένο στο άρωμα της ζεστής καραμέλας γάλακτος που διαχεόταν στον αέρα από το εργοστάσιο Παυλίδη, και μέλωνε τα σωθικά τους.
Κατέβασε τα μπαγκάζια τους και καθώς τους είδε απορημένους, ταλαιπωρημένους και απελπισμένους τους λυπήθηκε και κράτησε από το Σαλιβέριο μόνο δύο δίφραγκα λέγοντας σήμερα κερνάω εγώ το φαί της οικογένειας. Κι ό,τι θέλετε ζητήστε το Χαραλάμπη το χοντρό κι εγώ θα είμαι κοντά σας»…
Ονόματα σαν μουσική σαλεύουν στις σελίδες του βιβλίου, πρόσωπα εναλλάσσονται γύρω από τους ήρωες που κερδίζουν το χώρο τους επάξια στην απεραντοσύνη της νοσταλγίας.
Η γυναικεία ψυχοσύνθεση μοιάζει να είναι απόλυτα κατανοητή από το συγγραφέα. Η Μαρία Ρόζα μπροστά από το δικό της καθρέφτη, με σιωπή και χαμηλό βλέμμα μαθαίνει ν’ αγαπάει τα λάθη της, να συγχωρεί τον εαυτό της αλλά και να στέκεται στο ύψος των περιστάσεων που ζητούν να καθορίσουν τη ζωή της.
Είναι δυνατή κι ευάλωτη ταυτόχρονα, αγέρωχα ακολουθεί το μονοπάτι της καρδιάς με πίστη και υπομονή που αγιοποιούν την πορεία της.
«Κάνε ό,τι νομίζεις, πράξε όπως σου αρέσει, πήγαινε όπου θέλεις… η συνείδησή σου πάντα θα βρίσκεται στην καρδιά σου, εκεί που πραγματικά ανήκει. Γι’ αυτό μη φοβάσαι τη ζωή και βρες γαλήνη αγαπώντας τα λάθη σου»… λέει ο συγγραφέας στη σελ.199 του βιβλίου του.
Ο έρωτας κινεί τα νήματα παίζοντας πρωταγωνιστικό ρόλο στην εξέλιξη της ιστορίας. Η καταλυτική δύναμή του ακινητοποιεί τις όποιες αρνητικές δυνάμεις αφήνοντας τα γεγονότα ν’ αναμετρηθούν έντιμα με την ψυχοσύνθεση των ηρώων καθιστώντας τους υπαίτιους της μοίρας και των επιλογών τους.
Ο έρωτας που βρίσκεται ανάμεσα στη σοφία και την άγνοια, όπως είχε πει ο Πλάτωνας, δεν γνωρίζει από διαπραγματεύσεις και συμβιβασμούς. Ατελής στην απολυτότητά του διεκδικεί την πλήρη ταύτιση των θνητών σωμάτων με την αθανασία. Κι εκείνο είναι που του προσδίδει τη μεγαλοπρέπεια την αδιαπραγμάτευτη στους αιώνες.
Ωστόσο στο παρόν, οι ήρωες ματώνουν δρώντας σε μια κοινωνία πλαισιωμένη από ιδέες, κανόνες και προκαταλήψεις που δεν αποδέχεται η συνείδησή τους. Αυτό βοηθά στην ενηλικίωση της δικής τους σκέψης που τους χαρίζει μια ανυπόκριτη οπτική για τα πράγματα.
Η Μαρία Ρόζα κι ο Σαλιβέριος αντλούν την ευτυχία από μέσα τους, εμπιστεύονται τις αισθήσεις και την χαρά που έξαφνα πηγάζει απ’ την ψυχή τους και τη μετατρέπουν σε δύναμη για ν’ αντέχουν τις προκλήσεις της μοίρας.
Ο έρωτας γεννιέται από την ομορφιά, της άδολης σκέψης που εξιδανικεύει τον άλλο διασφαλίζοντας την ανάγκη για εσωτερική κι εξωτερική αρμονία.
«Η ζωή είναι ευλογία, είναι σπουδή… Άγιος καημός είναι η ζωή μας»…
Anima mia… ένα εξαιρετικό βιβλίο, μια συγκλονιστική ιστορία, βασισμένη σε αληθινά γεγονότα, μια άκρως δυναμική αφήγηση που αιχμαλωτίζει τον αναγνώστη από τις πρώτες κιόλας γραμμές.
Ο λογοτέχνης Δ. Β. πλέκοντας αριστοτεχνικά τις λέξεις ακόμα μια φορά καταθέτει ένα διαχρονικό κόσμημα στον κόσμο της λογοτεχνίας.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
ΑΝΑΓΝΩΣΕΙΣ ΜΕ 500+ ΛΕΞΕΙΣ: Ένα νέο λογοτεχνικό «τοπίο»;
16/04/2024, 9:09 μμ -
Παρακείμενα: «Το παρήγορο συναίσθημα της εσωτερικής έκλαμψης»
16/04/2024, 9:08 μμ -
Η δύναμη του πεπρωμένου
16/04/2024, 9:06 μμ -
Παραμύθια από ζάχαρη, μέλι και ποίηση
16/04/2024, 9:05 μμ -
Ψυχολογικά περάσματα προς τη βιολογική ολοκλήρωση
16/04/2024, 9:00 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
Sufjan Stevens, ‘Carrie & Lowell’
Από την Μαρία Μαρκουλή // * O καλός μας φίλος ο Sufjan Stevens επιστρέφει σπίτι –καιρός ήταν, θα πεις, μετά από τόσες και τόσες περιπέτειες, επιστρέφει κάπου που μπορεί να είναι μόνος για να θυμηθεί, να καθαρίσει το
Περισσότερα -
Τα όνειρα ζωής του Haig Yazdjian
Από τον Γιάννη Παναγόπουλο // Ο Haig Yazdjian είναι ένας όμορφος άνθρωπος. Γι’ αυτό μπορεί να γράφει όμορφη μουσική. Ο Haig παίζει ούτι, γράφει μουσική, τραγουδά. Έχει ηχογραφήσει πέντε υπέροχα άλμπουμ – Talar (1996) Garin (1998),Το κτήνος στο
Περισσότερα -
Πεζοποίημα: “Ο Κ.Π. Κ. στη λιμνοθάλασσα” (Αφιέρωμα στον Κωνσταντίνο Καβάφη)
Της Σοφίας Ελευθερίου // * “Ο Κ.Π. Κ. στη λιμνοθάλασσα” Έρχεσαι κουρασμένος όλη νύχτα με το τρένο απ’ την Αθήνα. Στην Πάτρα κατεβαίνεις, παίρνεις το πλοίο που σε πάει Κρυονέρι. Μπαίνεις εκεί στο σιδηρόδρομο το
Περισσότερα -
Διήγημα Fractal: “Παραδίδομαι!”
Της Αγγελικής Πλουμά // Ξέκοψε που λες από μας και στάθηκε παράμερα. Έμοιαζε απόκοσμος, αφηρημένος. Κανέναν μας δεν ξάφνιασε η απόσυρσή του. Τον γνωρίζαμε χρόνια, γνωρίζαμε την μοναξιά του, τον αγώνα του, την ντροπή του και χωρούσαμε την
Περισσότερα -
✩ 79o τεύχος Fractal // Περιεχόμενα
ΒΙΒΛΙΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ: Η Finca Vigia του Έρνεστ Χέμινγουεϊ στην Κούβα Επιμέλεια: Ελένη Γκίκα ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ: Παναγιώτης Σ. Χατζημωυσιάδης: «Yπάρχουμε, αναπνέουμε, λειτουργούμε πάντα σε συνάφεια με τους άλλους και σε συνθήκες κοινωνικού ετεροπροσδιορισμού» Από την Ελένη Γκίκα ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ: Αλέξανδρος Αδαμόπουλος.
Περισσότερα -
Διήγημα: Το «Γκλουγκ»
Γράφει η Ελένη (Α.Λ.) Γκίκα // * Το «Γκλουγκ» Δεν είχα σκοπό να σου γράψω ξανά, όχι σύντομα τουλάχιστον. Δεν είμαι ηλίθια, καταλαβαίνω πως αυτό το πράγμα πιθανότατα μου κάνει κακό. Είπα να προσποιηθώ για
Περισσότερα -
Ο Starman δεν μένει πια εδώ
Του Απόστολου Θηβαίου // * Ο άνθρωπος των αστεριών ήταν ο πιο ενδιαφέρων τύπος που εμφανίστηκε στο μητροπολιτικό θέατρο εδώ και χρόνια. Η ζωή του υπήρξε τόσο συναρπαστική οι επιτυχίες του ασύγκριτες. Συχνά εμφανιζόταν μες στο σκοτάδι της
Περισσότερα
