Fractal

Η Βάνα Κουτσού στο Εργαστήρι του συγγραφέα

 

 

Το βιβλίο «Απίστευτα κι απέραντα» από τις εκδόσεις Οσελότος, είναι η πρώτη μου συγγραφική απόπειρα. Πρόκειται για στίχους, τραγούδια που έχω γράψει η ίδια, μία συνήθεια που την είχα από τότε που ήμουν παιδί. Αν και δυστυχώς, δεν έχω καθόλου γνώση της μουσικής, είχα πάντα την έμπνευση να σκαρώνω στιχάκια, να παίζω με τις ομοιοκαταληξίες, να κάνω τις λέξεις να ηχούν στο μυαλό μου μελωδικά και να χρωματίζουν τα συναισθήματά μου.

Πολλά από τα τραγούδια μου αφορούν τον έρωτα, σε όλο του το φάσμα. Από το ασυγκράτητο πάθος της πρώτης έλξης, μέχρι την απόλυτη θλίψη ενός χωρισμού. Η αγάπη δίνει τροφή πλούσια, στις ψυχές που μόνο μέσω της συγγραφής μπορούν να εκφραστούν ελεύθερα και να αντιληφθούν τον κόσμο γύρω τους. Ωστόσο, ο έρωτας δεν μονοπωλεί στη θεματολογία μου παρ’ όλο που είναι το πιο ισχυρό στοιχείο στο χώρο της μουσικής. Η θετική στάση απέναντι στις αντιξοότητες της καθημερινότητας, η θέαση των πραγμάτων, τα όνειρα που ζητούν απεγνωσμένα να εκπληρωθούν, οι αναμνήσεις μιας καλύτερης εποχής, είναι πολλά από τα πράγματα που ταλαιπωρούν το ανήσυχο πνεύμα μου και αναφέρονται σε αυτό εδώ το βιβλίο. Και το ταξίδι αυτό που έζησα μέσα από τους στίχους και τις ρίμες, με έμαθε ότι, ναι, μπορούν να υπάρξουν και τραγούδια που δεν έχουν καμία σχέση με την αγάπη και την ερωτική επιθυμία.

 

 

«Αυτός ο κόσμος, ο φθαρμένος και μικρός», για να δανειστώ έναν στίχο ενός από τα τραγούδια μου, αποτέλεσε πηγή έντονου προβληματισμού και σκέψης και η αποτύπωση αυτών των προβληματισμών και της ανησυχίας στο χαρτί, υπήρξε για μένα ιδιαίτερα λυτρωτική. Ένας τρόπος για να ξορκίσω τον αρνητισμό και την αβεβαιότητα των ημερών μας, με το πιο αληθινό βέλος που έχω στη φαρέτρα μου, το γράψιμο.

Άλλοτε έκανα δέκα λεπτά για να γράψω ολόκληρο κατεβατό, σε στιγμές απόλυτου συγγραφικού παροξυσμού και άλλοτε έκανα βδομάδες ολόκληρες για ένα τετράστιχο, δεν μπορούσα με τίποτα να βρω ηρεμία, αν το αποτέλεσμα δεν με ικανοποιούσε στον υπέρτατο βαθμό. Αλλά οι απεριόριστες δυνατότητες της ελληνικής γλώσσας, με εξέπλητταν πάντα ευχάριστα. Και κάθε καινούργια δημιουργία, κάθε καινούργια ιδέα και κάθε καινούργιος ρυθμός, ήταν για μένα πραγματική αποκάλυψη. Όπως ακριβώς και η ίδια η ζωή. Γιατί, όπως αναφέρεται στις πρώτες σελίδες του πνευματικού μου ¨παιδιού¨, ότι κι αν έχει γραφτεί στο βιβλίο της ζωής μου μέχρι τώρα, η επόμενη σελίδα, μπορεί να με εκπλήξει.

 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top