Fractal

Η βαλίτσα της ζωής

Γράφει η Αγγελική Λάλου //

 

syn_

 

Η ζωή ξεκινάει με μια βαλίτσα στο χέρι. Ό,τι έχει ετοιμάσει η μαμά για να πάρει στο μαιευτήριο. Κι ύστερα όσο μεγαλώνουμε αρχίζουμε οι ίδιοι τα πάρε δώσε μαζί της. Στην αρχή θα είναι μια απλή μικρή σάκα. Ή, αλλιώς, η σχολική μας τσάντα, που θα μας συνοδέψει σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης. Από τον παιδικό σταθμό ή το νηπιαγωγείο ως το λύκειο ή το πανεπιστήμιο. Θα μεγαλώνει μαζί μας. Οι πρώτες θα είναι με δράκους και πριγκίπισσες και ήρωες από αγαπημένα κινούμενα σχέδια. Θα χωράει ίσα ίσα το κολατσιό μας και μερικά παιχνίδια. Όσο θα αλλάζει σχήμα και όγκο, θα αλλάζουμε κι εμείς. Το περιεχόμενό της πιο σύνθετο. Τετράδια, μολύβια, κασετίνες, διαβήτες, μοιρογνωμόνια, βιβλία. Θα την πετάμε στο θρανίο. Θα σκονίζεται στους διαδρόμους. Θα μουτζουρώνεται άτσαλα από τα πρώτα καρδιοχτύπια και τα ατυχή ή ευτυχή ερωτικά σκιρτήματα. Θα γεμίζει με βαθμούς, επαίνους ή επιπλήξεις. Θα κουβαλάει άγχη, φόβους, ανασφάλειες. Μέσα της θα κρύβουμε μυστικά, χαρές, λύπες, όνειρα. Μαθαίνουμε να συνυπάρχουμε μαζί της. Ένα καβούκι που επιλέγουμε οικειοθελώς να φορτωνόμαστε στην πλάτη. Ύστερα, όμως, θα μας συνοδεύει και αλλού. Από την πλάτη θα περάσει στον ώμο, κι αυτή τη φορά δεν θα αποτελεί μέρος της σχολικής εξάρτυσης, αλλά θα είναι το καθημερινό «οπλοστάσιο» με όλα τα απαραίτητα. Κι έπειτα στον επαγγελματικό στίβο θα γίνει η προέκταση του χεριού. Χαρτοφύλακας, τσάντα χειρός, βαλιτσάκι, διαχωρίζει κοινωνική θέση, επάγγελμα, καταξίωση. Μερικές φορές μπορεί να είναι ελαφριές. Άλλοτε ασήκωτες. Να κοστίζουν μια περιουσία ή να περιέχουν μια περιουσία. Κι άλλοτε μεγαλώνουν, έχουν πολύχρωμα σχέδια, ή είναι ανθεκτικές και μας πάνε διακοπές. Γεμίζουν εύκολα και με ανυπομονησία. Αλλά στην επιστροφή όλοι αναβάλουν να τις αδειάσουν. Σηματοδοτούν αλλαγές, γάμους, ταξίδια, μετακομίσεις, γεννητούρια. Καμιά φορά, δυστυχώς, γίνονται και το μόνο υπάρχον. Ό,τι απομένει. Ό,τι μπορεί να κουβαλήσει κανείς φεύγοντας εσπευσμένα και όντας σε κίνδυνο. Ό,τι μπορεί να διασώσει την τελευταία στιγμή. Τι μπορεί να χωρέσει μία βαλίτσα; Τα πάντα και τίποτα. Ένα σπίτι. Μια πατρίδα. Μια ζωή. Βαλίτσες που χάνονται. Που αδειάζουν βίαια. Που λεηλατούνται. Και τι δεν έχουν δει και τι δεν βλέπουν και τι δεν έχουν κουβαλήσει σε όλο τον κόσμο οι βαλίτσες. Μόνο όταν αναχωρούμε από αυτή τη ζωή, φεύγουμε χωρίς καμία τσάντα ή βαλίτσα. Όμως η βαλίτσα της ζωής μας μένει πίσω, κάποιος μπορεί να την ανακαλύψει ή να την κληρονομήσει. Γι’ αυτό έχε στο νου σου τι θα κληροδοτήσεις στη βαλίτσα σου – και τι θα αφήσεις πίσω.

 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top