Fractal
Home / Το εργαστήρι του συγγραφέα / Ο Βαγγέλης Γεωργάκης στο Εργαστήρι του Συγγραφέα
19/03/2015, 11:53 πμ

Ο Βαγγέλης Γεωργάκης στο Εργαστήρι του Συγγραφέα

 

1

 

Η καλλιτεχνική ιδέα –θα ήταν ιεροσυλία να πω έμπνευση– είναι πέτρα που τρως κατακούτελα από τον Θεό, τον Γοητευτικό Άγνωστο. Η ιδέα για τον «Αγαπημένο Ήρωα των Παιδιών» με πέτυχε ένα όμορφο ανοιξιάτικο απόγευμα, τότε που έπεσε στα χέρια μου ένα σκίτσο με μαρκαδόρους και τέμπερες. Δημιουργός του μία ταλαιπωρημένη νεαρή ζητιάνα που ζωγράφιζε με μανία αλλά και προσήλωση. Το σκίτσο απεικόνιζε τον Μίκυ, αγαπημένο ήρωα των παιδιών, σε μια σατανική, κυριολεκτικά, εκδοχή, και γύρω του παιδιά, πολλά παιδιά, τρομαγμένα, εγκλωβισμένα, μέχρι και μες στα τεράστια αυτιά του. Μία Κόλαση του Δάντη σε άλλη εκδοχή…

Ένα μυθιστόρημα που, τώρα αντιλαμβάνομαι, το γέννησε η σκληρή καθημερινότητα, η δικιά μου και εκείνης της κοπέλας σαν μία αδιανόητη ένωση, μεγάλωσε έπειτα σαν καλό παιδί και ενηλικιώθηκε μέσα στη φαντασία μου.

Κεντρική ιδέα είναι ένας πίνακας που μεταβάλλεται και μαζί μεταβάλλεται η πραγματικότητα. Εγώ ο ίδιος γράφοντας το ένιωσα σαν να ζωγραφίζω ένα πίνακα. Το παράδοξο ήταν ότι ενώ έγραφα, στη χώρα του φανταστικού πλέον, στο πραγματικό σκίτσο συνέβαιναν κάποιες μικροαλλαγές• λόγω διαφορών υγρασίας και δικής μου απροσεξίας προφανώς, τι άλλο θα μπορούσα να υποθέσω; Στα παιδιά, για παράδειγμα, μέσα στα αυτιά του Μίκυ τα μάτια αποχρωματίστηκαν. Δεν μπορούσα να το αγνοήσω. Πρόσθεσα λοιπόν μία παράμετρο του βιβλίου για «τα παιδιά χωρίς μάτια», αργότερα μία ολόκληρη προφητεία: «τα παιδιά χωρίς μάτια θα μπουν στο σπίτι χωρίς έλεος». Μία δικιά μου σταγόνα ιδρώτα έπεσε το καλοκαίρι του ’13 πάνω στο σκίτσο και πάλι κάτι συνέβη. Άλλες φορές τα χρώματα ανακατεύονταν, ξεθώριαζαν, γίνονταν πιο έντονα από μόνα τους. Διαφορές υγρασίας προφανώς, σε μια χώρα που το πολιτικό κλίμα ήταν βαρύ και απρόβλεπτο.

Δεν ξέρω που βρίσκεται αυτό το σκίτσο τώρα. Χάθηκε με την ολοκλήρωση του μυθιστορήματος. Προφανώς δεν υπάρχει τίποτε το παράδοξο σε αυτό, εγώ το αγνόησα, αφού είχα πλέον καταπιαστεί με άλλες διακλαδώσεις και παραφυάδες της παράξενης ιστορίας. Προφανώς. Προφανώς.

Το σίγουρο είναι ότι ο Αγαπημένος Ήρωας των –τρομερών– Παιδιών είναι εδώ, ένα σκοτεινό μυθιστόρημα που απέκτησε τη δική του ζωή, το γέννησε η προϋπόθεση για την ύπαρξη οτιδήποτε ηρωϊκού: η συντριβή, η αίσθηση ότι κάθε ελπίδα (δεν) έχει χαθεί.

 

iroas

 

Βιογραφικό του Συγγραφέα

Ο Βαγγέλης Γεωργάκης γεννήθηκε στο Αγρίνιο και μεγάλωσε στην Αθήνα όπου και τελείωσε τη Φαρμακευτική Σχολή. Έχει ασχοληθεί εκτεταμένα με τον αθλητισμό και είναι αθλητής της υδατοσφαίρισης. Είναι επίσης ο εμπνευστής και υπεύθυνος του helpforhealth.gr. Το διήγημά του “Ένας νέος που του αρέσει να γράφει” βραβεύτηκε στον Πανελλήνιο Διαγωνισμό Διηγήματος της Ένωσης Ελλήνων Λογοτεχνών 2010. Έχει γράψει τα βιβλία “Ο αγαπημένος ήρωας των παιδιών”, Εκδόσεις Oasis, “Ποδηλάτης στην Εθνική Οδό”, εκδόσεις Δωδώνη, “Ονειρεμένο φινάλε”, εκδόσεις Θερμαϊκός, “Ακροβάτης του ονείρου”, εκδόσεις Ηριδανός και “Λυκόφως”, εκδόσεις Οδός Πανός. Αγαπημένος ήρωας του Βαγγέλη Γεωργάκη είναι ένας άνεργος που ζει σε ένα χαμόσπιτο και εξακολουθεί να ονειρεύεται, ο Μέγας Αλέξανδρος και ο Νίκος Γκάλης, ο Γιάννης Πουλόπουλος και ο Μίμης Πλέσσας, ο Ντιέγκο Μαραντόνα, ο Έννιο Μορρικόνε, ο Ρομπέρτο Μπολάνιο και ο Μπόρχες, η Τζένη Καρέζη, ο Νίκος Αναστόπουλος και ο Θωμάς Μαύρος, ο Γιώργος Μαυρωτάς, ο Νώντας Σαμαρτζίδης, ένας πλανόδιος που παίζει κιθάρα στο Μοναστηράκι, ένα σύννεφο που τρέχει αμέριμνο στον ουρανό, ο Γιώργος Θαλάσσης και… ο Μίκυ

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες: ,
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top