Fractal

Γράμματα, άρματα

Γράφει η Αρχοντούλα Διαβάτη //

 

Μια ανάγνωση του βιβλίου με ποιήματα της Χρυσούλας Παπακυριάκου, με τίτλο « Των γραμμάτων», εκδ.Παρασκήνιο 2017

 

Η Χρυσούλα Παπακυριάκου, ποιήτρια, «αιχμάλωτη και σκλάβα των γραμμάτων», «ακροβολίζονται- οι ποιητές», «με τις αισθήσεις τεντωμένες χορδές, καρυωτακική αντήχηση, κουρδίζουν λέξεις λιγνές, αέρινες στην αρμονία του σύμπαντος, να διορθώσουν τα φάλτσα της γης.»( ΠΟΙΗΤΕΣ ).

Τα γράμματα από μικρή τα παραφύλαγε «Όλα μου νεύουν, φυσάει μέσα μου/ φλογέρα το κορμί μου με οπές /, αστράφτουν τα σκοτάδια της ψυχής μου (ΑΥΛΩΝ ΑΓΑΝΑΙ ΦΩΝΑΙ ). Θαρραλέα, χωρίς το φόβο της ελευθερίας, «κάθε πρωί ξεκινώντας με ένα θέλω», ψάχνει σαν τότε να βρει τους συγγενείς της, αγαπημένους και δικούς, για τη δόξα του έρωτα. «Βαρύς πέφτει ο έρωτας επάνω μου και τον απεύχομαι / Ανοίγει δρόμο προς το αθέατο.» «Ψάχνω. / Νομίζω πως θα βρω/ τα αφημένα χνάρια μου στην πόλη του ’80…..με προσδοκία που μ’ αρπάζει από τα σπλάχνα/ σαν τότε.» (ΚΝΙΔΙΑ ΑΦΡΟΔΙΤΗ ), «να κατοικήσει πάλι το μέλλον.»

Κι εγώ τώρα όπως εκείνη, «διαβάζω ποιήματα / δικά μου πάθη ξαναζώ», που « μισή» -μετά τα βάσανα τις πληγές και τις απώλειες – «ελπίζει κι ας ξέρει ανέφικτο τον έρωτα», «σαν το πνεύμα μου το ανήσυχο, / που ορμούσε κάποτε αχαλίνωτο / να συναντήσει ουρανό».

«Νησίδες μνήμης παιδικές κάποτε μ’ επισκέπτονται / και καταργούν το χρόνο, την απόσταση /και τη σπασμένη τύχη» (ΜΕΤΕΩΡΙΣΜΟΣ ).

Η ποιήτρια, τηρεί τα διαβατήρια έθιμα, είρων (ΤΟ ΜΕΓΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ Ω), σπουδάζει τις πτώσεις και τις εγκλίσεις (Η ΠΤΩΣΗ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ) ( ΚΑΙ Η ΕΓΚΛΙΣΗ) και τα γράμματα. «Ξεριζώνω λέξεις από αρχαία κείμενα / Ζεύγη και προσδιορισμούς ονομάτων./ Τη φιλότητα και το νείκος ,/ …….ξεχορταριάζω τον καιρό που μας χωρίζει / φυτεύοντας προσφορές στις παρυφές του υπέρτατου ( ΣΤΟΝ ΜΠΟΡΧΕΣ, Α ).

Αρματωμένη τη γυναικεία της δύναμη, αγωνίζεται στοχαστική, με το μυαλό και με το σώμα της, «με προσδοκία που μ’ αρπάζει από τα σπλάχνα..», ενάντια στη λήθη. «Σφηνώνονται οι στιγμές ανάμεσά μας, / σπυρί σπυρί σωρεύεται ο χρόνος, / μέρα τη μέρα παλεύει να σ’ απομακρύνει./ Εσένα και τη θύμησή σου./ Τα ρούχα απ’ τη ντουλάπα./ Τα ξυριστικά σου……………….» (ΜΝΗΜΗ VS ΛΗΘΗ ).

Είναι η πρώτη κομψή ποιητική συλλογή της Χ.Π., σαρανταέξι ποιήματα για την, ποίηση, τον έρωτα, την παιδική ηλικία, την απώλεια, τη μνήμη και τη λήθη, όλα στο πνεύμα της ανίκητης χαράς της ζωής και της γυναικείας δύναμης. Μια νέα Κάδμω* η ποιήτρια, ομνύει στα γράμματα, να μας μιλήσει τη γλώσσα της ποίησης και της αλήθειας της.

 

———————————————————————-

*ΚΑΔΜΩ, όνομα επινοημένο από την Μέλπω Αξιώτη, σχετικό με τον ήρωα ΚΑΔΜΟ και τον αρχαιοελληνικό μύθο της ιστορίας της γραφής.

 

 

 

Η Αρχοντούλα Διαβάτη γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη, όπου ζει και εργάζεται. Σπούδασε νομικά και νεοελληνική φιλολογία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και εργάστηκε ως καθηγήτρια στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Κείμενά της έχουν δημοσιευθεί στα περιοδικά «Αντί», «Εντευκτήριο», «Μανδραγόρας», «Ακτή», «Παρέμβαση», «Ένεκεν» και στις ιστοσελίδες για το βιβλίο bookpress.gr και diapolitismos.gr.

 

 

 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top