Διήγημα: “Τρία”
Της Σεβαστής Κωνσταντινίδου // *
Μόλις είχε ετοιμάσει τον απογευματινό καφέ. Δυνατός, όπως ακριβώς ήθελε. Όταν άκουσε το σήμα των τοπικών ειδήσεων, είχε ακόμη την πρώτη γουλιά στο στόμα. Την έστειλε στο ένα μάγουλο, μετά στο άλλο. Κράτησε για μια στιγμή την ανάσα της κι ύστερα ένιωσε τον καφέ να κυλάει στο λάρυγγα.
– Δες, είπε ο άντρας της. Χα, δεν το πιστεύω. Αυτός δεν είναι ο παλιός προϊστάμενος της δευτεροβάθμιας στην περιοχή; Αυτός, ντε, που έκρυβε τις θέσεις και δεν τις εμφάνιζε;
Πλησίασε με τα δυο χέρια γύρω από τη ζεστή κούπα σέρνοντας τις παντόφλες της στο ξύλινο πάτωμα και τα μάτια άνοιξαν διάπλατα. Ναι, είπε. Καλά, λες! έκανε δυνατότερα.
– Τον έστειλαν στο νοσοκομείο, κάποιος τον πλάκωσε στο ξύλο. Είναι εκτός κινδύνου, λέει, αλλά έχει τρία γερά χτυπήματα. Πλευρά σπασμένα, χέρι, πόδι. Σσς, να ακούσουμε. Βάζω φωνή…
Ο εκφωνητής συνέχιζε: Ο ίδιος δεν θυμάται τίποτα, εκτός από έναν τύπο στα μαύρα με εμφανή μόνο τα μάτια του να του λέει τρία, τρεις καθώς τον χτυπούσε. Το χτύπημα φαίνεται να είναι επαγγελματικό. Πιστεύεται ότι ο δράστης δεν είχε σκοπό να τον σκοτώσει.
– Δεν ξέρω, λες τελικά να υπάρχει «Δίκης οφθαλμός ος τα πάνθ΄ ορά»; είπε και γέλασε. Κρίμα πάντως. Τον έκαναν ασήκωτο, συνέχισε καθώς καθόταν στον καναπέ και έπινε ακόμη μια γουλιά απ΄ τον καφέ της.
– Θυμάσαι τι τραβήξαμε; Έκλαιγες για μέρες. Πόσα χρόνια δούλευες στην περιοχή του; Τέσσερα, πέντε;
– Τρία, μόνο τρία.
– Α, ξέχασα να σου πω. Τηλεφώνησε ο δάσκαλος του καράτε. Ανέβαλε το αυριανό σου μάθημα για την άλλη βδομάδα.
* Η Σεβαστή Κωνσταντινίδου γεννήθηκε στον Σοχό Θεσσαλονίκης. Σπούδασε Θεολογία και Δημιουργική Γραφή. Από το 2001 εργάζεται στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση. Κείμενα της έχουν δημοσιευθεί στο περιοδικό «Μανδραγόρας», στην «Παρέμβαση», στο Παυσίλυπον και σε ηλεκτρονικές ιστοσελίδες.
Ετικέτες: Διήγημα
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
Ποίημα: “άγνοια”
23/04/2024, 7:47 μμ -
Δύο ποιήματα
23/04/2024, 7:46 μμ -
-
Διήγημα: “Αυτόπτης μάρτυρας”
23/04/2024, 7:43 μμ -
Διήγημα: “Νεράντζια θανάτου”.
23/04/2024, 7:41 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
«Θραύσματα επιστολής» της Μαριάννας Παπουτσοπούλου ☆ Αύγουστος του ’22, διηγήματα για την Μικρασιατική Καταστροφή
«Θραύσματα επιστολής» Διήγημα της Μαριάννας Παπουτσοπούλου ☆ Αύγουστος του ’22, διηγήματα για την Μικρασιατική Καταστροφή Επιμέλεια αφιερώματος: Ελένη Γκίκα «Αγαπημένη, λατρεμένη μου Λιλή! Πάνε δυο μέρες τώρα που είμαστε χωρίς νερό, από «κόλυβα»[1] όμως
Περισσότερα -
✩ 52o τεύχος Fractal // Περιεχόμενα
ΒΙΒΛΙΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ: Γιάννης Μαρής: ο Πατριάρχης και του ιστορικού αστυνομικού μυθιστορήματος Γράφει η Ελένη Γκίκα ΝΕΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ: 6 καινούργια βιβλία προ των πυλών του Οκτώβρη Επιμέλεια: Ελένη Γκίκα ΝΕΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ: 8 βιβλία για μικρούς και μεγάλους αναγνώστες Επιμέλεια: Ελένη Γκίκα ΝΕΕΣ
Περισσότερα -
«Περνά ο καιρός και της μικρής ζωής η ιστορία/χώρα γίνεται»
Γράφει η Ασημίνα Ξηρογιάννη // «Δίχως χάρτη», Γιώργος Γώτης , εκδ. Στιγμή, 2011, σελ. 72 Με αφορμή το βιβλίο του με τίτλο «Δίχως Χάρτη», θα επιχειρήσουμε μια ανατομία της ποίησης του βραβευμένου Γιώργου Γώτη. Ενός ποιητή με λόγο
Περισσότερα -
✔ Νέες εκδόσεις: 22 καινούργια βιβλία
Επιμέλεια: Ελένη Γκίκα // Ελληνική πεζογραφία: Μαριλένα Παπαϊωάννου «Κατεβαίνει ο Καμουζάς στους φούρνους», εκδ. Βιβλιοπωλείον της Εστίας, σελ. 140 Ο Λάιος τον διέκοψε απότομα. Και πάλι δεν με κατάλαβες, είπε απελπισμένος και τον έπιασε απ’ το μπράτσο
Περισσότερα -
✔ Ρίτσα Μασούρα: «Η ποίηση ήταν το εργαλείο για να σκορπίσω στους πέντε ανέμους λυγμούς και πόνο πολλών δεκαετιών»
Συνέντευξη στην Ελένη Γκίκα // «Πάντα έγραφα δυό τρεις γραμμές σε στιγμές ιδιαίτερα δύσκολες για μένα. Αλλά συστηματικά και με κάποια πρώτα ποιητικά σκιρτήματα ξεκίνησα να γράφω στην αρχή της ελληνικής κρίσης, συνέχισα καθ’ όλη τη διάρκειά της
Περισσότερα -
✔ Κυριάκος Αθανασιάδης: «Αν δεν πιστεύεις πως εντέλει αξίζει τον κόπο, δεν μπορείς να προχωρήσεις σε τίποτα»
Συνέντευξη στην Ελένη Γκίκα // «Τα βιβλία είναι σαν τα αντηλιακά. Απαραίτητα.» «Πάντα και παντού υπάρχουν ωραίες ψυχές. Δεν κάνουν πολύ θόρυβο, ή και καθόλου, και περιμένουν να έρθει η στιγμή που θα φανούν χρήσιμες. Βασικά, πάντα χρήσιμες είναι, απλώς
Περισσότερα -
Διήγημα: «Περιτοιχισμένες Ψυχές»
της Ειρήνης Τσιουμάνη // * Όσο πιο έξω βγει κανείς διαπιστώνει πως χρειάζονται μανούβρες για να επιβιώσεις. Λίγα ψέματα για να πάρεις φόρα κι έπειτα κάτι μισοδιατυπωμένες αλήθειες γλαφυρές κι όμορφες. Τέτοια θέλει η ζωή, λένε όσοι ξέρουν. Από
Περισσότερα
