Fractal

Τρία βιβλία για παιδιά 5-12 χρονών

Γράφει η Ασημίνα Ξηρογιάννη //

 

den_1Βαγγέλης Ηλιόπουλος «Δεν το έκανα εγώ!», Εικονογράφηση: Πέτρος Χριστούλιας, Εκδ. Πατάκη, 2013, σελ. 24

Αν δεν το έκανε ο γιος, ούτε ο άλλος γιος, ο πατέρας, η γιαγιά, τότε ποιός το έκανε; Μήπως ο σκύλος δεν είναι τόσο αθώος όσο φαίνεται; H ζημιά είναι τρομερή: ηκουρτίνα της προγιαγιάς μετετράπη σε ποδοσφαιρικό τέρμα. Oι ευθύνες πετάνε από δω κι από κει και δεν τις αναλαμβάνει κανείς. Ο Βαγγέλης Ηλιόπουλος θίγει ένα σημαντικό θέμα. Για να λειτουργήσει σωστά μία οικογένεια απαιτείται απόλυτη ειλικρίνεια  μεταξύ των μελών της. Δεν έχει νόημα να κρύβεται κανείς πίσω από το δάχτυλό του ή να ρίχνει τις ευθύνες στους άλλους. Ο μπαμπάς παίζει συμβιβαστικό ρόλο, δεν ρίχνει λάδι στη φωτιά, η γιαγιά είναι στον κόσμο της και η μαμά έξαλλη προσπαθεί να λύσει το μεγάλο μυστήριο της τρύπιας κουρτίνας. Μέχρι που τα παιδιά τα ίδια δίνουν τη λύση, ανατρέπουν την αρνητική κατάσταση. Λένε την αλήθεια στη μαμά και κείνη τα ανταμείβει με τον πιο τρυφερό τρόπο. Γίνεται τερματοφύλακας στο παιχνίδι τους. Ένα βιβλίο γεμάτο χιούμορ που προσφέρεται για παιχνίδια ρόλων, που βάζει τα παιδιά στη διαδικασία να σκεφτούν πάνω στο σωστό και το λάθος. Ποιά είναι τα όρια που χρειάζονται τα παιδιά; Όταν αυτά τα ξεπερνούν ποιά πρέπει να είναι η στάση των γονέων; Πάντως ο θυμός, τα νεύρα και η εκδικητική συμπεριφορά δεν ενδείκνυνται. Απαιτείται ο σωστός τρόπος για να κρατηθούν οι ισορροπίες και να αποφευχθεί ο πανικός.

 

 

den_2Μάκης Τσίτας «Βρες ποιος είμαι!», Εικονογράφηση: Λίλα Καλογερή, Εκδ. Πατάκη, 2014, σελ. 24

Ο Μάκης  Τσίτας μάς χαρίζει ένα όμορφο βιβλίο που θα βοηθήσει τους μικρούς μα ς φίλους να κολυμπήσουν στα βαθιά νερά της πρώτης ανάγνωσης .Ακόμα θα τους βοηθήσει στο ξεδίπλωμα στάσεων και συναισθημάτων.

Ένας μπαμπάς κι ένας γιος μπορούν να παίζουν άπειρα παιχνίδια πριν πάνε για ύπνο στο τέλος μια απαιτητικής μέρας. Είναι ο δικός τους χρόνος και μπορούν να τον εκμεταλλευτούν όπως θέλουν. Εδώ έχουμε να κάνουμε με ένα θεατροπαιχνίδι, απλό, αλλά διασκεδαστικό που τους φέρνει πιο κοντά και τους κάνει να εκδηλώνουν τα αμοιβαία τους συναισθήματα αγάπης. Έχουν ανάγκη ο ένας τον άλλο. Τα παιδιά όταν είναι σε αυτές τις ηλικίες επιζητούν ποιοτικό χρόνο με τους γονείς τους, τους καλούν σε ατελείωτα παιχνίδια, λυπούνται όταν οι γονείς δεν έχουν χρόνο να τους αφιερώσουν. Εδώ όμως γίνεται ένα μικρό θαύμα.

Όταν το τηλέφωνο στο γραφείο του κυρίου Ρηγόπουλου χτυπάει, ποιος μπορεί να τηλεφωνεί;
Ένας ελέφαντας, ένας τζίτζικας ή μήπως ο τρομερός μάγος Ραταπουρίμ; Ο ξακουστός βασιλιάς Αλεβουζάν; Ένας πλανόδιος μουσικός; Ένας εξωγήινος; Ο παντοδύναμος Ηρακλής; Το φοβερό τέρας της ζούγκλας; Ή μήπως…
Ένα μοντέρνο βιβλίο που μέχρι την τελευταία σελίδα σε κάνει να αναρωτιέσαι τί πραγματικά να συμβαίνει. Μέχρι που το μαθαίνεις και δεν μπορείς να μην χαμογελάσεις μπροστά σε αυτήν την τρυφερότητα.
Η ζωηρή και πλούσια εικονογράφηση της Λίλας Καλογερά λειτουργεί συμπληρωματικά ως προς το λιτό  και άμεσο αυτό κείμενο.

 

ploutos2«Πλούτος του Αριστοφάνη», Διασκευή: Φίλιππος Μανδηλαράς, Εικονογράφηση: Ναταλία Καπατσούλια, Εκδ. Παπαδόπουλος, 2012, σελ. 29

Ο Φίλιππος Μανδηλαράς  προσεγγίζει τον Πλούτο του Αριστοφάνη με σύγχρονο τρόπο, ειδικά για παιδιά προσχολικής και πρωτοσχολικής ηλικίας. Περιέχονται πληροφορίες  την κωμωδία, καθώς και την εποχή που γράφτηκε. Η διασκευή είναι έμμετρη, με λόγο τραγουδιστό και εύκολο στην απομνημόνευση, που είναι ελκυστικός σε μικρούς και μεγάλους. Η Πυθία λέει στον Χρεμύλο να ακολουθήσει αυτόν που πρώτος θα βγει από το μαντείο των Δελφών. Έτσι εκείνος παίρνει στο κατόπι έναν  γέροντα που όμως δεν ξέρει ότι είναι ο θεός Πλούτος και είναι τυφλός. Κωμική είναι η αποκάλυψη της ταυτότητας του γέρου, που θέλει την ησυχία του. Αλλά ο τίμιος Χρεμύλος θέλει να τον γιατρέψει για να πηγαίνει αυτός σε όλους και να τους γεμίζει αγαθά και χαρά. Με τη βοήθεια και του Βλεψίδημου, ενός άλλου συγχωριανού, το καταφέρνει. Ο Πλούτος πηγαίνει στον γιατρό Ασκληπειό και εκείνος του χαρίζει το φως του. Η Πενία, η Φτώχεια, μια αποκρουστική και ταλαιπωρημένη γυναίκα, προσπαθεί να φέρει αντίθετα αποτελέσματα και συγκρούεται με τον Χρεμύλο. Αν όλοι αποκτήσουν χρήματα, ποιός θα δουλεύει, ποιός θα παράγει; Όλοι θα ναρκωθούν από τη χλιδή και τίποτα δεν θα κάνουν. Τελικά η Φτώχεια βγαίνει χαμένη, αφού ο Πλούτος πηγαίνει στα σπίτια όλων των ανθρώπων, και όχι πια στα σπίτια των λίγων και των κατεργάρηδων.
Το κλασικό κείμενο σε ευσύνοπτη και λειτουργική διασκευή που εξοικειώνει τα παιδιά με έννοιες και νοήματα. Ρυθμικό, απλό, διασκεδαστικό, χωρίς να γίνεται καθόλου κουραστικό. Οι σκηνές ξετυλίγονται σαν μικρά ποιηματάκια, γεμάτες ωραίες εικόνες. Γλώσσα που ρέει, τρέχει και γοητεύει με το ρυθμό της.
Τελικά ο Πλούτος χρειάζεται στις ζωές μας ή μήπως όχι τελικά; Mέχρι πού δεν μας βλάπτει; Μήπως δεν φέρνει την ευτυχία, αλλά την κλέβει από τον άνθρωπο; Προβληματισμοί που μπαίνουν με θεατρικό τρόπο στη σκέψη των παιδιών, τα οποία μπορούν να κάνουν και συσχετισμούς με το σήμερα. Ο Πλούτος προσφέρει ένα διαχρονικό θέμα με πολλαπλές παραμέτρους. Εδώ σε μια διασκευή που μπαίνει κατευθείαν στην ουσία των πραγμάτων, λαμβάνοντας  υπ’ όψιν τις ηλικίες στις οποίες απευθύνεται.
Εικονογραφεί με πολύ χιούμορ  και έμπνευση επίσης η Ναταλία Καπατσούλια.

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top