Fractal

Τρία ποιήματα

Της Μαρίας Γερογιάννη // *

 

 

ΑΠΟ ΤΟ ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑ

 

Μάνα

δες της αυλής μας τα κυκλάμινα

Ήταν κίτρινα

Απόμειναν δίχως χρώμα

 

Μού είπες,

Χθες πήραν τον Πατέρα σου μακριά

Τον αποχαιρέτησα με τα κίτρινα κυκλάμινα

Το χρώμα γλίστρησε

 

Έβαψε κίτρινο το στόμα του

Μάνα

δεν θέλω να σ’ αποχαιρετήσω

Δεν έχουν χρώμα της αυλής μας τα κυκλάμινα

 

 

ΑΝΕΠΙΤΡΕΠΤΟΣ Ο ΤΙΤΛΟΣ

 

Ένα παιδί εκβράστηκε στον ουρανό

Ξύλο της θάλασσας,

Σώμα

Σπασμένη κλειδαριά η αναπνοή σου,

σε άφησε

Σε στέγνωσε βουβή βροχή να ματώνουν οι θάλασσες

 

Ποιός έκλαψε;

 

Για το πεπρωμένο,

Ο Θρήνος τους

 

 

ΑΝΕΣΠΕΡΗ

 

Μορφή. Νοσταλγία

Ικέτης ο Έρωτας

Τον σκέπασε λευκό σεντόνι ν’ αποκοιμηθεί.

Ο ήλιος λειώνει το πάθος

 

Αγιογράφος των κυνηγημένων, των τιμωρών

Ο ερημίτης και ελεύθερος

Πού το φιλί προοριζόταν;

 

Αναχωρούσε,

να συναντά τη μοίρα των ανήλιαστων ημερών του

Αναχώρησε

Η Σκιάθος να τον ανταμώσει

 

 

 

* Η Μαρία Γερογιάννη γεννήθηκε στο Ρέθυμνο. Εργάστηκε στην Τράπεζα της Ελλάδος. Έχει εκδώσει δύο ποιητικές συλλογές. «Άδειοι στίχοι» εκδόσεις Γαβριηλίδης 2012 και «Φωνή φωνηέντων» εκδόσεις Μελάνι 2017. Έχει διακριθεί από τη συμμετοχή της σε λογοτεχνικούς διαγωνισμούς. Τα ποιήματα περιλαμβάνονται στην τελευταία της συλλογή.

 

 

Ετικέτες:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top