Fractal
Home / FRACT-ALL / Τρία ποιήματα
09/11/2016, 12:43 μμ

Τρία ποιήματα

Του Δημήτρη Γ. Καφετζή // *

 

 

f12

 

 

-Welcome-

 

“Συντρίψτε τα όνειρα, κάθε συναίσθημα,

εδώ κάτω οι σκέψεις σας είναι δικές μας,

εδώ κάτω δεν ακούγονται πλεόν οι κραυγές σας,

εδώ κάτω μόνο αριθμοί από σάρκα και αίμα.”

 

“Οι αμνήμονες μας ανήκουν, οπότε σκοτώστε τη μνήμη,

ότι γεννάει και ότι μπορεί να γεννηθεί,

ότι γράφει και ότι έχει τη δύναμη να σβήνει,

ότι πονάει, ότι ερεθίζει, ότι ρέει.”

 

“Η ήττα πρέπει να εμπεδωθεί οπότε συνθλίψτε τις ελπίδες,

σε κάθε άνοιγμα των ματιών, σε κάθε βήμα προς το αύριο

σε κάθε ποδοπατημένη φωνή συνείδησης,

σε κάθε δρόμο που καταλήγει στο φώς.”

 

“Κάψτε το φως, στάχτες του έρωτα οι μαρμαρυγές,

οι ερωτευμένοι δεν ανήκουν εδώ,

οι ποιητές να θανατωθούν παραδειγματικά

και όσοι ακόμα επιμένουν να τολμούν.”

 

 

 

-Bitter-

 

Ανάγκες,

τα πιο μετέωρα βήματα σου επάνω τους.

Νύχτες και μέρες αλλεπάλληλες

σε ένα συνεχές που ποτέ δεν τελειώνει.

 

Εσύ, όπως εσύ θέλησες.

Όπως τα βήματα όρισαν

και όπως τα κύματα μιας θάλασσας

ξεβράζουν την αλήθεια,

την δική σου αλήθεια.

 

Κοιλάδες και κοφτέρες κορφές

σαν συνεχές,

μέσα τους ένας κόσμος, εσύ.

 

Παράλληλες φωνές, παράλληλες κραυγές

θέλω και κάτοπτρα μιας κοινωνίας που σκορπίζει,

πλέγματα,

ένα να γίνονται με τα βήματα σου.

 

Άραγε

πως οι αναπνοές ξεπηδούν από το χάος;

Πως τα μάτια κλείνουν μπροστά του;

Πως γιατρεύονται οι πληγές;

Και πως ανοίγουν το παράθυρο και πηδούν στο κενό οι ελπίδες;

 

Κενό

και μια γεύση αλήθειας πικρής

σε κάθε στροφή εφήμερη

σε κάθε τέλος για κάθε αρχή.

 

Μοναχικός δρόμος η αλήθεια.

Μοναχικός όπως η ζωή.

 

 

 

-ο “τυχερός”-

 

Είσαι “τυχερός”.

Γιατί τα βράδυα που κοιμάσαι ήσυχος

ζιζάνια δεν τρώνε το μυαλό σου,

φλόγες δεν καίνε μέσα σου,

τα βηματά σου είναι μικρά, προσεγμένα και πάντα ασφαλή.

Είσαι “τυχερός”.

Γιατί τον πόνo που ξεσπάει δίπλα σου εσύ δεν τον ακούς,

τα χέρια που σκαλώνουν στα πόδια σου εσύ τα προσπερνάς.

Είσαι “τυχερός” μέσα στην υπέροχη μοναξιά σου,

μέσα στο τόσο λίγο σου.

 

 

 

 

 

* O Δημήτρης Γ. Καφετζής γεννήθηκε στην Αθήνα το 1990 και μεγάλωσε στη Νέα Ιωνία. Είναι ηλεκτρολόγος-ηλεκτρονικός μηχανικός και υποψήφιος διδάκτορας του τμήματος Ηλεκτρολόγων Μηχανικών & Μηχανικών Υπολογιστών του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας. Εργάζεται στη βιομηχανία και συμμετέχει ενεργά στην έρευνα και ανάπτυξη στον τομέα της σχεδίασης ηλεκτρονικών συστημάτων και λογισμικού. Γράφει από το 2005, η πρώτη του ποιητική συλλογή με τίτλο «Ροές» εκδόθηκε το Μάιο του 2015 από τις εκδόσεις Ιωλκός.

 

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top