Fractal
Home / Βιβλιοκριτικές / Παρατηρητής της ζωής και συνταξιδιώτης του Χάους
17/05/2017, 12:09 μμ

Παρατηρητής της ζωής και συνταξιδιώτης του Χάους

Γράφει η Ασημίνα Ξηρογιάννη //

 

Κωνσταντίνος Μπούρας «Τρία άλφα, μια ήττα κι ένα ωμέγα», Εκδόσεις των Φίλων, σελ. 384

 

H ποίηση του Κωνσταντίνου Μπούρα, όπως έχω και στο παρελθόν σημειώσει, διακρίνεται από έναν πλουραλισμό και μια αίσθηση ζωής αφοπλιστική. Από τη μία σε φέρνει αντιμέτωπο με τις μεγάλες αλήθειες, από την άλλη σου υποδεικνύει το δρόμο της απλότητας. Ευρυμαθής και πλουραλιστικός ο ίδιος, ως θεατρολόγος, κριτικός, ποιητής δάσκαλος ρέικι, διαχέει σκέψεις, ιδέες και εμπειρίες μέσα σε λειτουργικούς για τον αναγνώστη στίχους. Απολαμβάνουμε τα περάσματα από διάφορα κανάλια της Ιστορίας, της Φιλοσοφίας, του Μύθου, της Αυτογνωσίας. Ο Έρωτας που θα αναστηθεί στις πρώτες γραμμές του μετώπου, η Θλίψη που είναι δύναμη, η Αγάπη που φυτρώνει με τα χάδια, που βλασταίνει με επιμέλεια νυχτός, φυλλώνει με φιλιά, καρποφορεί με αγκαλιά πρωί βράδυ, η Τιμωρία, το Τραγικό, το Αστείο, η Προσήλωση, το Θάρρος, η Ανάπαυση, όλες οι έννοιες -κλειδιά φιλοξενούνται γενναιόδωρα μέσα στα ποιήματα. Με βλέμμα, άλλοτε παιχνιδιάρικο, άλλοτε λοξό, άλλοτε γεμάτο σοφία ή συγκατάβαση τα κοιτά ο ποιητής και τα αγκαλιάζει και τα θεωρεί ή τα ανα-θεωρεί και μετατρέπει «τα ξινά σε γλυκά». Καταθέτει ποιήματα για τους Καρυωτάκη και Πολυδούρη, την Κική Δημουλά, τον Νασο Βαγενά, τον Γιωργη Γιατρομανωλακη, τον Γιώργο Βέη, ποίημα για την Αλεξάνδρα Λαδικού, σκηνικό ποίημα για τον Βιζυηνό και τον Παπαδιαμάντη που συναντιούνται και συνομιλούν. Καταθέτει επίσης ένα πολύ ιδιαίτερο το ποίημα για τον Λόρκα! Δυνατό το ποίημα με αφορμή έναν διαδικτυακό διάλογο. Ή, αλλιώς, ένας διαδικτυακός διάλογος σκέτο ποίημα! Εμφανής η αδυναμία του στις Ευριπίδειες Βάκχες!

Μέσα στο βιβλίο του συναντάμε ακόμα ποιήματα για τον Χρόνο, την Αγάπη, τον Έρωτα,-και πως να λείπει αυτός άλλωστε μέσα από μια τόσο αισθαντική συλλογή!

 

Στην Αριθμητική του Έρωτα γράφει:

Ἔρωτας διὰ δυὸ ἴσον ἕνα

Ἔρωτας διὰ ἕνα ἴσον μηδὲν

Ἔρωτας διὰ μηδὲν ἴσον ἄπειρον.

Οὐαὶ κι ἀλίμονο ἂν κολλήσουμε

Στὴ στιγμὴ τοῦ μεγάλου μίσους.

Νεῖκος-Φιλότης ἴσον Χ.

Ἔρωτας μεῖον ἀπουσία ἴσον ἕνα.

Ἔρωτας σὺν παρουσία

Δυὸ ἕνα.

Ταύτισις ἀπόλυτος ἕνα σὺν ἕνα

Ἴσον ἕνα

Γιὰ ἕνα λεπτὸ

Μιὰ στιγμὴ ἀτελείωτη

 

Γράφει στο ποίημα Γλώσσα:

 

Οἱ λέξεις γέρνουν πάνω μου

Νὰ μὲ σκεπάσουν

Ἀπὸ τὴν ψύχρα τῶν αἰσθημάτων

Ἀπὸ τὶς προδοσίες τῶν ἄλλων

Κι, ἐνίοτε, τοῦ ἑαυτοῦ..

Καί, καλά, μὲ τοὺς ἄλλους

Μπορεῖς νὰ κόψεις τὴν καλημέρα.

Μὲ τὸν ἑαυτό σου ὅμως

 

Κωνσταντίνος Μπούρας

 

Ο Μπούρας δεν είναι διδακτικός, ούτε κάνει επίδειξη γνώσεων, ούτε υπερβάλλει. Ο Μπούρας είναι λάτρης του παιγνίου και της περιπλάνησης στις ιδέες και στις αισθήσεις, θεατρικός, ευγνώμων με την ζωή και την δυνατότητα έκφρασης μέσω της ποιητικής τέχνης, είναι θετικός προς το διαφορετικό, εραστής της φιλοσοφίας και της ιστορίας, παρατηρητής της ζωής και συνταξιδιώτης του Χάους και έχει την ικανότητα να παντρεύει ή να ενορχηστρώνει όλες τις διαφορετικές τάσεις, επιρροές, γνώσεις που τον κατακλύζουν. Στροβιλίζεται γλωσσικά και ποιητικά μέσα σε μια πληθωρική αθωότητα! Συλλέγει εγκώμια, αναπλάθει αναμνήσεις, κρατά στιγμές, κολυμπά ακάθεκτος μέσα σε μια χαρμόσυνη απελπισία, παρηγορείται από την ποίηση, ελπίζει τ’ ανέλπιστα, υμνεί τη Γαλήνη. Δεν είναι κατηφής ή μελοδραματικός, προς τιμήν του! Εν ολίγοις, τα ποιήματά του προκύπτουν κάπως έτσι όπως «ορίζει» στο ποίημα «Ποιητική»:

Ποιητικὴ

Τὰ ποιήματα βγαίνουν ἁπλὰ

Ὅπως ἀνασαίνεις,

Ὅπως καλεῖς σὲ βοήθεια,

Ὅπως λὲς «σ’ ἀγαπάω» σὲ μιὰ

πέτρα,

Ὅπως ἀπελπίζεσαι
Έχει κάνει μια σημαντική εσωτερική διαδρομή για να έχει η γραφή του δραματικότητα διακριτική .
Χειμαρρώδης, όπως και σε όλα τα βιβλία του, μεταβολίζει όλα τα διαβάσματα, τις διακειμενικές του αγάπες, σπουδές και μελέτες και σε γλώσσα ευέλικτη μάς χαρίζει αξιοπρόσεκτες ποιητικές καταθέσεις. Γράφει:

Ἐκεῖ εἴμαστε ὅλοι

Αἰχμάλωτοι

Τῶν ἐπι-

λογῶν μας.

Άλλοτε είναι καυστικός ή ειρωνικός, είναι η ποίησή του κεραυνός, αλλά πάντα έχει τον τρόπο να γυρίζει στο ουσιώδες:

 

Πολλὴ πραγματικότητα

φάγαμε σήμερα

Πολλὴ πραγματικότητα φάγαμε σή-

μερα,

Συμπληρώνοντας αἰτήσεις,

Ἀποδεικνύοντας ὅτι δὲν εἴμαστε ἐλέ-

φαντες,

Ἐπικυρώνοντας ἀντίγραφα πτυχίων,

διπλωμάτων, βεβαιώσεων,

Ἐνῷ γιὰ τὰ προσόντα μας δὲ νοιάζε-

ται κανεὶς

Σὲ μία χώρα ποὺ βουλιάζει στὴν ἀνα-

ξιοκρατία,

Στὴ γραφειοκρατία, στὴ διύλιση τῶν

κουνουπιῶν

Ἐνῷ οἱ καμῆλες [μεταφορικῶς ὀμι-

λώντας]…

Οἱ καμῆλες, λέγω, περνᾶνε ἀπαρατή-

ρητες

Κι ἂς σειοῦνται κι ἂς λυγιοῦνται

Κι ἂς κουνᾶνε τοὺς θεόρατους λαι-

μούς τους

[…]

Ακόμα κι αν είναι αρνητικές οι σκέψεις, όπως στο παρακάτω απόσπασμα:

[…]

Ἡ θλίψη ἀφόρητη

Μετὰ τὴν ἀπόρριψη τῆς εὐτυχίας.

Ἀκύρωση

Αἰσθημάτων

Τόσο βίαια

Παζαρεμένων.

Καὶ μετὰ ἔρχεται ἡ ἀγωνία

Τῆς ἐπανάληψης,

Ἡ φοβία θανάτου

Καταμεσῆς ἐρήμου
[…]

παρόλα αυτά δεν σταματά να συνδιαλέγεται με το Φώς και την Αέναη ενέργεια, ακόμα κι αν ερωτεύεται το αδύνατο!

Πλούσια συλλογή με ποιήματα που επικοινωνούν σαν συγκοινωνούντα δοχεία. Και δίνουν την αίσθηση ότι πρόκειται για ένα και μοναδικό ενιαίο ποίημα.

«Πολλή φωτεινιά» διαθέτει η ποίηση του Μπούρα, για να δανειστώ στίχους δικούς του! Πολλή πνευματικότητα! Συνδιαλέγεται με το Φως της μάθησης, της Αλήθειας, της Ανανέωσης, της Ενδοσκόπησης του Εαυτού.
Αν και σκάβει στην Ύπαρξη, δεν κατατρώγουν τις λέξεις του το Έρεβος και το Σκοτάδι. Είναι μια δύναμη που αυτές αποπνέουν και προτείνουν ταξίδια στον κόσμο και είναι γεμάτες αυτοπεποίθηση και όσο ξέρουν να σιωπούν, ξέρουν και να τραγουδούν, δρασκελίζοντας πάντα το κατώφλι της ζωής του αναγνώστη!

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες: , , ,
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top