Fractal

Στείλε μου κάτι από τη Βολιβία – “Τουρισμός”

Από την Αλεξάνδρα Φεφοπούλου // *

 

19.Τουρισμός

 

Είμαστε στο Colchani, ένα μικρό χωριό δίπλα στην ανατολική “είσοδο” της salar de Uyuni. Αν θα έπρεπε να μιλήσω σε κάποιον γι’ αυτό το χωριό, θα χρησιμοποιούσα τις εξής λέξεις: σκόνη, ερημιά και τουρίστες. Σε αυτό το επίπεδο κι έρημο τοπίο της Βολιβίας, κάθε οικισμός είναι δυσδιάκριτος και μόνο όταν κανείς πλησιάσει πολύ, καταφέρνει να δει τα γκριζωπά σπίτια που χάνονται στη γενική μονοχρωμία.

Μπαίναμε στο Colchani κι ενώ οδηγούσαμε στον κεντρικό χωματόδρομο, δεν είχαμε συναντήσει ούτε έναν από τους περίπου 550 κατοίκους του. Τα σπίτια ισόγεια και φτωχικά, φτιαγμένα από το χώμα της περιοχής, στην ίδια ακριβώς απόχρωση με τον δρόμο, έμοιαζαν εγκαταλελειμμένα και μόνο όταν παρατηρήσαμε τις αυλές τους είδαμε σημεία ζωής: μια μπουγάδα, ένα καινούριο αυτοκίνητο, μια ψησταριά να καίει…

Μα πού βρίσκονται οι κάτοικοι; Αποφασίσαμε να ακολουθήσουμε τα ίχνη από τις ρόδες των οχημάτων που βλέπαμε στον σκονισμένο δρόμο και σε λίγο βρεθήκαμε μέσα σε ένα πανηγύρι χρωμάτων! Σε έναν και μοναδικό δρόμο του χωριού είχαν συγκεντρωθεί σχεδόν όλοι του οι κάτοικοι και πουλούσαν κάθε είδους σουβενίρ στους τουρίστες, τους οποίους έφερναν μαζικά τα 4×4 των ταξιδιωτικών πρακτορείων της πόλης του Uyuni!

Από τις 12 έως τις 3 περίπου το μεσημέρι, ο συγκεκριμένος δρόμος σφύζει από ζωή! Ακούς τόσες διαφορετικές γλώσσες και βλέπεις τόσους διαφορετικούς ανθρώπους. Ο τουρισμός, μαζί με την καλλιέργεια της κίνοα, αποτελεί τη βασική πηγή εισοδήματος για τους ντόπιους. Οι ίδιοι ευγενικοί κι ελαφρώς αδιάφοροι λόγω της βεβαιότητας του μεσημεριανού τους εισοδήματος, στέκονται και παρακολουθούν τους τουρίστες που επεξεργάζονται τα διάφορα αντικείμενα προς πώληση.

Μετά, οι τουρίστες φεύγουν. Μπαίνουν στα 4×4 κι αναχωρούν για την επόμενη προκαθορισμένη στάση τους, χωρίς εκπλήξεις κι αναποδιές. Σύμφωνα με το πρόγραμμα του κάθε πρακτορείου, κάποιος θα τους περιμένει για ένα περιποιημένο γεύμα ή για μια ομαδική επίσκεψη σε κάποιο αξιοθέατο της περιοχής…Μόνο τα ίχνη από τα 4×4 θα μείνουν στο χωματόδρομο του Colchani να θυμίζουν πως την επόμενη μέρα, για 3-4 ώρες το χωριό θα γεμίσει ξανά από χρώματα και κόσμο.

 

* Για πολύ ή για λίγο, η Αλεξάνδρα Φεφοπούλου θα λείπει από την Αθήνα. Με τον φίλο της και μια Vespa κάνουν τον γύρο της Νότιας Αμερικής. Της ζητήσαμε να στέλνει κάθε εβδομάδα μια φωτογραφία που θα καθρεφτίζει μικρά και μεγάλα «κάτι» από τη ζωή της ταξιδεύοντας. Δέχτηκε. Άραγε πόσο μακριά μπορεί να είναι η καθημερινότητα μίας ελληνικής πόλης από τις πόλεις που η Αλεξάνδρα βλέπει σήμερα;

 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top