Fractal

Ένα σκοτεινό παραμύθι

Γράφει ο Μίνως – Αθανάσιος Καρυωτάκης //

 

thumbnail_konoli«Το βιβλίο των χαμένων πραγμάτων» του Τζον Κόνολι,, Εκδ. Bell, σελ. 344

 

Ο Ντέιβιντ είναι ένα δωδεκάχρονο αγόρι που ζει στην Αγγλία λίγο προτού ξεσπάσει ο δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος. Έχει χάσει τη μητέρα του και ο πατέρας του βρίσκει καινούρια σύντροφο, με την οποία αποφασίζει να μετακομίσουν σ’ ένα πιο απομακρυσμένο σπίτι. Εκεί, το νεαρό αγόρι, ενοχλημένο και από τη συνύπαρξη με τον καινούριο του αδερφό, θα κλειστεί περισσότερο στον εαυτό του και στα βιβλία του. Κάποια μέρα τα βιβλία θα ξεκινήσουν να του ψιθυρίζουν και ο νεαρός Ντέιβιντ θα διαβεί κατά λάθος ένα πέρασμα για έναν άλλον κόσμο, έναν κόσμο που είναι πιο επικίνδυνος από τα παραμύθια που αρέσκεται να διαβάζει. Εκεί, θα έλθει αντιμέτωπος με διάφορα πλάσματα όπως ο Καμπούρης. Για να βρει απαντήσεις στα προβλήματά του και να ξεφύγει από τον κόσμο, στον οποίο έχει παγιδευτεί, θα πρέπει να βρει τον βασιλιά της χώρας και το Βιβλίο των Χαμένων Πραγμάτων.

«Το βιβλίο των χαμένων πραγμάτων» είναι ένα από τα σημαντικότερα βιβλία του Ιρλανδού συγγραφέα Τζον Κόνολι και φέτος συμπληρώνεται μία δεκαετία από την κυκλοφορία του. Είναι ένα έργο που δεν έλαβε σε γενικές γραμμές ιδιαίτερα καλές κριτικές από τους ανθρώπους του λογοτεχνικού χώρου, ωστόσο, αγαπήθηκε από το κοινό. Η κριτική που ασκείται στον Κόνολι είναι ότι παρεκκλίνει κάπως από το ύφος και τη θεματολογία των ιστοριών του ιδιωτικού ντεντέκτιβ Τσάρλι Πάρκερ, που τον οδήγησαν σε διεθνή καταξίωση και στο να γίνει ο πρώτος μη Αμερικάνος συγγραφέας που κατέκτησε το έγκριτο βραβείο Σέιμους.

Πράγματι «Το βιβλίο των χαμένων πραγμάτων» διαφέρει αρκετά από τις ιστορίες του Πάρκερ, αλλά έχει κοινά στοιχεία. Μπορεί να είναι ένα έργο που αφορά και το εφηβικό κοινό, αλλά πάλι υπάρχουν σε έντονο βαθμό τα στοιχεία του θρίλερ και του τρόμου. Πρόκειται κατ’ ουσίαν για ένα σκοτεινό παραμύθι για μεγάλους που καταπιάνεται με την ενηλικίωση, τον χαμό, τον φανταστικό και πραγματικό κόσμο. Ο Ντέιβιντ καθ’ όλη τη διάρκεια του ταξιδιού του στον φανταστικό του κόσμο προσπαθεί να βρει ξανά τον εαυτό του και τα στοιχεία της προσωπικότητάς του που νομίζει πως έχουν χαθεί. Η περιπέτειά του θα του αλλάξει ριζικά τα φίλτρα με τα οποία βλέπει τον κόσμο και θα τον αναγκάσει να απωλέσει τη χαρά και τη ξεγνοιασιά της παιδικής ζωής. Παράλληλα, το συγκεκριμένο έργο τονίζει και τη δύναμη των ιστοριών και των βιβλίων. Μέσα από τους χαρακτήρες που γνωρίζει το νεαρό αγόρι –πολλοί είναι και από γνωστά παραμύθια όπως ο Ρουμπελστίνσκιν- αλλάζει το ίδιο σαν άνθρωπος, με αποτέλεσμα στο τέλος, ο Ντέιβιντ, να είναι ένας πολύ διαφορετικός χαρακτήρας.

Εν ολίγοις, το συγκεκριμένο έργο του Κόνολι είναι ένας ύμνος για τη δύναμη των παραμυθιών και των βιβλίων. Οι γρήγορες εναλλαγές σκηνών, ο στρωτός λόγος, οι μακάβριες περιγραφές και το φανταστικό στοιχείο συνθέτουν μια περίεργη ιστορία, η οποία όμως καταφέρνει να ταξιδέψει τον αναγνώστη και να τον κάνει να παρακολουθήσει με δέος το ταξίδι του νεαρού αγοριού προς ένα διαφορετικό αύριο.

 

John Connolly

John Connolly

 

 

 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top