Fractal
Home / Βιβλιοκριτικές / Έρωτας και (επιστημονική) φαντασία
21/03/2018, 12:42 μμ

Έρωτας και (επιστημονική) φαντασία

Γράφει ο Φίλιππος Φιλίππου //

 

Γιώργος Γλυκοφρύδης “Το τρίτο αστέρι” Εκδόσεις Διάπλαση, 2018, σελ. 322

 

Ο Γιώργος Γλυκοφρύδης (Αθήνα,1964), με σπουδές φιλοσοφίας στη Ρώμη, λάτρης της Πληροφορικής, την οποία ακολούθησε ως επαγγελματική καριέρα, άρχισε να γράφει και να δημοσιεύει διηγήματα επιστημονικής φαντασίας σε περιοδικά. Μια σχετική νουβέλα του, η 99,9% αληθινή ιστορία, κέρδισε το πρώτο βραβείο σε διαγωνισμό των εκδόσεων Anubis το 1996 και στη συνέχεια κυκλοφόρησε ως βιβλίο. Το μυθιστόρημα Το τρίτο αστέρι που γράφτηκε στο Πουατιέ της Γαλλίας, όπου κατοικεί ο συγγραφέας είναι βασισμένο στην προαναφερθείσα νουβέλα. Πρόκειται για ένα λογοτεχνικό κράμα που περιέχει στοιχεία επιστημονικής φαντασίας και αστυνομικού αναγνώσματος, στην ουσία όμως είναι ένα απολύτως ερωτικό μυθιστόρημα.

Η ιστορία αρχίζει τον Ιούλιο του 2012 στο Παρίσι, –υπάρχει μια αναδρομή στο 1984 (Δονούσα), στο 1985 (Πάτρα), στο 1986 (Αθήνα), στο 1995 (Παρίσι)– συνεχίζεται το 2012 στην Ουάσινγκτον και μετά μας πάει στο μέλλον, 2032 (Γαλλία), 2070 (Γαλλία και τροχιά στο Διάστημα), 2070 (Σελήνη), 2071 (Γαλλία). Εκεί, στο Παρίσι, στο αεροδρόμιο Σαρλ ντε Γκολ, γίνεται μια βομβιστική ενέργεια. Μια γυναίκα τρέχει στο σημείο όπου φαίνεται πως χτυπήθηκε ο άντρας της, ο Μιχάλης/Μισέλ, ο οποίος αφήνει να πέσει από το χέρι του ένα αντικείμενο, ένα iPod. Η γυναίκα είναι η Φρανσουάζ Ρουσό. Ύστερα από αυτό το επεισόδιο μεταφερόμαστε στην Ουάσινγκτον, όπου ο μαύρος Πρόεδρος των ΗΠΑ συζητάει με τον Πολ Άντερσον για το διαστημικό πρόγραμμα της χώρας, τον Πόλεμο των Άστρων και αστροναύτες. Εκεί εργαζόταν ο γαλλικής υπηκοότητας Μιχάλης, μηχανικός λογισμικού ηλεκτρονικών υπολογιστών, τον οποίο δεν εμπιστεύεται ο Τζακ, ένας άνδρας που υπηρετεί στις ένοπλες δυνάμεις: θέλει να τον δει νεκρό.

Πολλά χρόνια αργότερα, βλέπουμε τον Μισέλ με άσπρα μαλλιά βλέπει τηλεόραση στο σπίτι του στη Γαλλία και δίπλα του κάθεται η Φρανσουάζ. Συζητούν για ολογράμματα, αστεροειδή και άλλα συναφή. Το τέλος του μυθιστορήματος, ολόκληρο το δεύτερο μέρος του βιβλίου, μας πάει στο απώτερο μέλλον, σ’ ένα διαστημικό ταξίδι, ενώ πέφτουν και πυροβολισμοί.

 

Γιώργος Γλυκοφρύδης

 

Ο υπογράφων τούτο το σημείωμα δεν τα πάει καλά με τα μυθιστορήματα επιστημονικής φαντασίας, δεν τα καταλαβαίνει, οπότε δεν θα σχολιάσει τα τεκταινόμενα στο Το τρίτο αστέρι. Θα παραμείνει στο αισθηματικό μέρος της ιστορίας, στη σχέση βαθιάς αγάπης ανάμεσα στον Μιχάλη/Μισέλ και την Φρανσουάζ/Φανή, ένα ζευγάρι που συνδέεται με αναλλοίωτα στο χρόνο αισθήματα, μια ιστορία  αγάπης που διαπερνά «τον Χρόνο και το Διάστημα», σύμφωνα με το κείμενο στο οπισθόφυλλο. Αξίζει να αντιγράψουμε μερικά από τα λόγια από το μήνυμα που στέλνει η Φρανσουάζ στον αγαπημένο της –περιέχει φράσεις που θυμίζουν Οδυσσέα Ελύτη:

«Δεν είναι χωρίς εσένα. Δεν είμαι. Δεν υπάρχω. Χάνεται ο εαυτός μου, εξαφανίζομαι.  Γιατί εγώ είναι εσύ. Δεν γίνεται το ένα χωρίς το άλλο […] Είσαι, δεν είσαι. Σου μιλάω, ακούς; Με ακούς άραγε όταν σ’ αγαπώ;»

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες: ,
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top