Το θέατρο στην ποίηση
Γράφει η Χριστίνα Λιναρδάκη //
«Το θέατρο στην ποίηση», ανθολόγηση: Ασημίνα Ξηρογιάννη, επιμέλεια: Ασημίνα Ξηρογιάννη, Αγγέλα Γαβρίλη, Εκδ. Momentum, σελ. 192
Προϊόν τριετούς έρευνας της ποιήτριας, θεατρολόγου και blogger Ασημίνας Ξηρογιάννη, κυρίως όμως της αγάπης της για τα δύο πεδία (θέατρο και ποίηση) Το θέατρο στην ποίηση είναι μέρος μιας ευρύτερης ανθολογίας της ίδιας, που περιλαμβάνει ποιήματα κλασικών Ελλήνων ποιητών (Καβάφη, Σεφέρη, Καρούζου, Ελύτη, Καρυωτάκη και πολλών άλλων), κλασικών ξένων (μεταξύ άλλων, των Πεσσόα, Μπρέχτ, Ρεμπώ, Στήβενς, Κοκτώ, Έλιοτ) και σύγχρονων Ελλήνων ποιητών.
Στην εν λόγω έκδοση, η Ασημίνα Ξηρογιάννη περιορίστηκε στην παρουσίαση των σύγχρονων Ελλήνων ποιητών, οι οποίοι δεν παρουσιάζονται με αλφαβητική σειρά, αλλά έχουν χωριστεί σε δύο κατηγορίες: Στη μία, που είναι και η μεγαλύτερη σε έκταση, εντάσσονται ποιήματα που είτε αναφέρονται στο θέατρο άμεσα ή έμμεσα, είτε είναι τα ίδια θεατρικά σε μεγάλο βαθμό (αποτελούν δηλ. δυνητικούς σκηνικούς μονολόγους ή διαλόγους). Στην άλλη κατηγορία έχουν περιληφθεί ποιήματα που μπορεί να μη διαθέτουν έντονη δραματικότητα, αλλά κάνουν αναφορά σε πρόσωπα, υλικά, ρόλους, καταστάσεις ή δημιουργούς που σχετίζονται με το θέατρο με τον έναν ή τον άλλον τρόπο.
Είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα δουλειά που δεν προσεγγίζεται όμως εύκολα από κάποιον μη μυημένο στον χώρο του θεάτρου: αυτός μοιραία μένει με πολλά ερωτηματικά σχετικά με την επιλογή των συγκεκριμένων ποιημάτων, τη σειρά διαδοχής τους, ακόμη και αυτή την κατάταξή τους. Ωστόσο είναι βέβαιο ότι η Ξηρογιάννη έχει καταβάλει συστηματική προσπάθεια να παρουσιάσει ένα αντιπροσωπευτικό δείγμα: Όπως τονίζει και η ίδια στο προλογικό της Σημείωμα, δεν θέλησε η ανθολογία να είναι ένα εξαντλητικό αποθησαύρισμα ποιημάτων που κινούνται στη σφαίρα του θεάτρου, αλλά μια συμμετρική παρουσίαση μέχρι τριών ποιημάτων ανά δημιουργό.
Ελπίζουμε ότι η Ασημίνα Ξηρογιάννη θα καταφέρει να εκδώσει και τις δύο άλλες ενότητες των – Ελλήνων και ξένων – κλασικών, μια και τέτοιου είδους βιβλία μπορούν να λειτουργήσουν ως παρακαταθήκη για τα γράμματα.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
ΑΝΑΓΝΩΣΕΙΣ ΜΕ 500+ ΛΕΞΕΙΣ: Ο θάνατος ποτέ δεν βάζει τέλος
23/04/2024, 9:51 μμ -
Παρακείμενα: «Ωδή στην ηρωική παράδοση και ταυτόχρονα καταδίκη»
23/04/2024, 9:50 μμ -
Ο ‘δράκος’ κοιτούσε τη λίμνη
23/04/2024, 9:48 μμ -
Η αλχημιστική φαντασία της Μπουραζοπούλου
23/04/2024, 9:47 μμ -
Ο Δημήτρης Νόλλας συνεχίζει
23/04/2024, 9:45 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
24 Iουνίου – Ερνέστο Σάμπατο
Eπιμέλεια: Δήμητρα Ντζαδήμα // Ο Ερνέστο Σάμπατο γεννημένος σαν σήμερα, ήταν Αργεντινός μυθιστοριογράφος και δοκιμιογράφος, με ιταλική και ισπανική καταγωγή. Ανήκει στη γενιά των συγγραφέων της Λατινικής Αμερικής που, όπως έχει γραφτεί, έκαναν τη λογοτεχνία τους το αξιολογότερο
Περισσότερα -
Ο χρόνος και τα πρόσωπα στην ποίηση των αισθήσεων
Γράφει η Διώνη Δημητριάδου // «Εποχή αφής», ποιητική συλλογή της Κούλας Αδαλόγλου, εκδόσεις Σαιξπηρικόν Και τότε, θα τις πούμε απ’ την αρχή τις λέξεις ξαπλωμένοι ανάσκελα σε πράσινες εκτάσεις αρωματικών φυτών να ερεθίζουν τις αισθήσεις μας ασύστολα να
Περισσότερα -
Σύγχρονη Σλοβάκικη ποίηση
Γράφει ο Δήμος Χλωπτσιούδης // «Ανθολογία νέων Σλοβάκων ποιητών», Μάρτιν Κότσις, Λάντισλαβ Λίμπτσεϊ, Βερόνικα Ντιανισκόβα, Γιάννα Πατσαλόβα, Γιουλιάνα Σοκολόβα, Μίχαλ Τάλλο, Τόμας Ραντόσλαβ, Εύα Τομκουλιακόβα, Πέτερ Τσίμπο. Ανθολόγηση: Μαρία Φερεντσουχόβα. Μετάφραση: Σύλβια Οκαλιόβα. Εκδ. Βακχικόν, σελ. 180 Είναι
Περισσότερα -
Η «μοναξιά» του Moa Bones
Από τον Γιάννη Παναγόπουλο // Φωτογραφίες: Shoot The Band // Οι Moa Bones, δηλαδή ο Δημήτρης Αρώνης (και ορισμένοι φίλοι του), κάνει μουσική που τη στενεύει το φασόν της κλισέ μουσικοδημοσιογραφικής ατάκας. Δεν μπορείς να τον χώσεις στην
Περισσότερα -
Διήγημα: “Ακούστηκε”
Της Τζίνας Ψάρρη // Ακούστηκε «Λείπεις». Μονολεκτικό ήταν το μήνυμα του, και δεν της χρειαζόταν τίποτε περισσότερο για να καταλάβει. Δεν διαβάστηκε, ακούστηκε. Το ελαφρύ γρέζι της φωνής του δεν αλλοίωνε στο ελάχιστο την γλυκύτητα με την
Περισσότερα -
Δημήτρης Στεφανάκης: «Έχουμε την απατηλή εντύπωση πως δημιουργούμε. Στην πραγματικότητα αναβαπτιζόμαστε μέσα από το δημιούργημά μας».
Συνέντευξη στην Ελένη Γκίκα // Το πρώτο βιβλίο του κυκλοφόρησε το 2000 ήταν τα «Φρούτα εποχής». Κυκλοφόρησαν έκτοτε τα μυθιστορήματα «Λέγε με Καϊρα», «Το μάτι της επανάστασης έχει αχρωματοψία», «Θα πολεμάς με τους Θεούς», «Μέρες Αλεξανδρείας», «Φίλμ Νουάρ»,
Περισσότερα -
Ο Διαφωτισμός ανοίγει τους δρόμους της προόδου
Του Νίκου Τσούλια // St. Pinker (2021): “Διαφωτισμός τώρα, λογική, επιστήμη και ουμανισμός για μια καλύτερη ζωή”, εκδ. Διόπτρα, σελ. 864 Όλα τα βιβλία, που επιλέγουμε με επιμέλεια και με περισσή φροντίδα, κάτι μας αφήνουν έστω και αδιόρατα
Περισσότερα
