Αχ, πατρίδα σ’ αγαπάω
Γράφει ο Φίλιππος Φιλίππου //
Κατίνα Βλάχου, “Το τέμπο των καιρών”, Εκδόσεις Περισπωμένη, 2016, σελ. 64
Από τις εκδόσεις Περισπωμένη του Σωτήρη Φασούλα, ήτοι του ποιητή Σωτήρη Σελαβή, που ειδικεύονται στα ποιητικά βιβλία και κάνουν χρήση του πολυτονικού συστήματος με άρωμα παλιάς εποχής –ενώ σήμερα έχει εξαπλωθεί το μονοτονικό–, κυκλοφόρησε το Τέμπο των καιρών της Κατίνας Βλάχου, μια συλλογή με ποιήματα που έχουν στην προμετωπίδα τους μια φωτογραφία του Αλέξανδρου Ίσαρη. Η γεννημένη στην Κέρκυρα –όπου και κατοικεί–, Κατίνα Βλάχου, ποιήτρια, διηγηματογράφος και μυθιστοριογράφος, εδώ καταγράφει με τη μορφή στίχων τις σκέψεις και τα συναισθήματά της, επηρεασμένη από τα γεγονότα της παρούσας εποχής που αφορούν την ίδια, τον περίγυρό της, αλλά και τούτη τη χώρα που μέσω των εξουσιομανών κυβερνητών που της έλαχαν βασανίζει τα παιδιά της.
Το πρώτο ποίημα, το «ΑΧ!» είναι καρπός πίκρας («Αχ! ας περάσουν οι καιροί να λιγοστέψω») και δίνει τον τόνο στη συλλογή. Το δεύτερο, το «Η ΑΚΑΚΙΑ», αναφέρεται σε ένα δέντρο που φυτρώνει σε κάποια αυλή, πιθανότατα στην αυλή της αφηγήτριας, και ανθοφορεί στη μοναξιά της, όπως μια άλλη μοναξιά, εκείνη της αφηγήτριας.
Μολονότι στα ποιήματα δεν ανιχνεύονται ονόματα, τοποθεσίες και άλλα χαρακτηριστικά στοιχεία που παραπέμπουν σε πρόσωπα και πράγματα, ορισμένοι στίχοι περιγράφουν σύγχρονες καταστάσεις που βιώνουν κάποιοι συνάνθρωποί μας. Στο ποίημα «ΑΝΟΙΧΤΑ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ» διαβάζουμε:
«Μπορεί και μήνες να περάσουν
μπορεί και χρόνια
μέχρι να εξακριβωθεί
ποιοι ήταν οι δεκαοχτώ
που φέτος
βρέθηκαν πνιγμένοι ανοιχτά των Χριστουγέννων
Γυμνές ψυχές
χωρίς χαρτιά
μόνο απ’ του δέρματος το χρώμα
καταλαβαίνεις
πως δεν ήταν δικοί μας»
Κατίνα Βλάχου
Εκτός από την πανταχού παρούσα πικρία που αναδύεται από τους στίχους των ποιημάτων, διαφαίνεται και ο καημός μιας απουσίας κάποιου που απογοητεύει την αφηγήτρια. Διαβάζουμε στο «ΕΣΧΑΤΩΣ»:
«Μόνο με δάκρυα χαρμολύπης
θα χαϊδεύω τα φτερά τους
αν κάποτε έρθει η Άνοιξη
που εσύ θα λείπεις»
Η συγκεκριμένη απουσία εμφανίζεται κι αλλού, π.χ. στο ποίημα «ΣΕ ΦΑΝΤΑΣΤΗΚΑ ΜΟΝΟ»:
«Δεν υπήρξες ποτέ
Σε φαντάστηκα μόνο»
Αλλού η αφηγήτρια μιλάει για τον εαυτό της σε τρίτο πρόσωπο –ή μήπως το υποκείμενο είναι διαφορετικό;– ας πούμε στο ποίημα ΑΝΥΠΟΨΙΑΣΤΗ»:
«Ανυποψίαστη για όσα έπονται στον κόσμο
Ανυποψίαστη και για το μέλλον των παιδιών της
Να μη μετράει πια τα λάθη και τις παραλείψεις
τα πρέπει και τα θέλω που αστόχησαν
Να μη μετράει πια το χρόνο που της λείπει
ούτε τη λύπη»
Η αγωνία της αφηγήτριας για το μέλλον, όχι το δικό της αλλά το μέλλον της χώρας ή του κόσμου, διαφαίνεται στο ποίημα «Η ΕΠΟΧΗ ΤΗΣ ΕΝΟΧΗΣ»:
«Τώρα κοιλοπονάει η εποχή κι αγωνιούμε
Με οδύνες έρχεται το αύριο στον κόσμο
–άραγε θα ’ναι τέρας ή κανονικό;–
Με τρόμο περιμένουμε τον ερχομό του
μα η Ιστορία δεν μπορεί να περιμένει
Ούτε κι εμείς αντέχουμε
–είτε προδότες είτε προδομένοι
ν’ ακούμε που ουρλιάζουν οι καιροί»
Το τελευταίο ποίημα, το «ΠΑΤΡΙΔΑ», είναι ένας ύμνος ή και θρήνος απευθυνόμενος στη πατρίδα της αφηγήτριας που μπορεί να είναι η Ελλάδα ή η Κέρκυρα, κι αυτό επίσης γεμάτο πίκρα και αγωνία:
«Παντού σ’ αναγνωρίζω
και θυμώνω
που είμαι παιδί σου
και σου μοιάζω
και σ’ αγαπάω
και σ’ αναπνέω με τόσο πόνο
πατρίδα».
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
Τα ραντεβού της Πέμπτης
23/04/2024, 9:37 μμ -
Η αινιγματική Κοκό Σανέλ
23/04/2024, 9:36 μμ -
-
«Αποκαλυπτικό οδοιπορικό στο κόσμο των χωρισμένων γονέων»
23/04/2024, 9:34 μμ -
Οι αξίες, τα κίνητρα και ο προορισμός της ύπαρξής μας
23/04/2024, 9:30 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
Διήγημα: “Όλα έγιναν κατά λάθος”
Του Γιώργου Κωνσταντίνου Μιχαηλίδη // * Όλα έγιναν κατά λάθος Όλα έγιναν κατά λάθος. Βρισκόμενος εδώ, με φαγωμένο τζιν, μπλούζα ποτισμένη με κρασί κι αίμα, μόνο μ’ ένα παπούτσι, να μυρίζω τη θαλασσινή μπόχα του
Περισσότερα -
Ποίηση
Του Λεωνίδα Καζάση // «Των θηλέων τις θηλές ελάτρεψα! Μα, πατριάρχες μου στέρησαν τα δώρα! Μαρία, Χριστίνα, Νατάσα, Λη, Μυρτώ, Βασιλική, Γαλάτεια, Θεοδώρα» Μαρία Νουφάρων κυανών ομμάτων σου απηχήσεις, αφών τερπνών κορμιού
Περισσότερα -
✩ FOSSCOMM 2022 στη Λαμία: 15o Πανελλήνιο Συνέδριο Κοινοτήτων Ελεύθερου Λογισμικού και Λογισμικού Ανοικτού Κώδικα
Το FOSSCOMM 2022 στην Λαμία είναι γεγονός! Το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας σε συνδιοργάνωση με το Τμήμα Πληροφορικής με Εφαρμογές στη Βιοϊατρική και τον Οργανισμό Ανοιχτών Τεχνολογιών ΕΕΛΛΑΚ πραγματοποιεί στη Λαμία στις 18 με 20 Νοεμβρίου 2022, στις εγκαταστάσεις του Τμήματος
Περισσότερα -
Η ιστορία του Γιάκομπ Φάβιαν
Γράφει η Κατερίνα Λιβιτσάνου // «Στο χείλος της αβύσσου», Έριχ Κέστνερ, μετάφραση: Άντζη Σαλταμπάση, εκδ. Πόλις Τον Οκτώβρη του 2018 κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις ΠΟΛΙΣ , μεταφρασμένο από την ΑΝΤΖΗ ΣΑΛΤΑΜΠΑΣΗ, το σπουδαίο βιβλίο του Γερμανού συγγραφέα ΕΡΙΧ ΚΕΣΤΝΕΡ με
Περισσότερα -
Ένας αποφασισμένος άνθρωπος
Γράφει ο Μίνως – Αθανάσιος Καρυωτάκης // «Ο καιρός των μαρτυρίων» του Τζον Κόνολι, Εκδόσεις Bell, σελ. 512 Ο Τζερόμ Μπέρνελ δεν μπορούσε να φανταστεί ποτέ ότι η ζωή του θα έπαιρνε την κάτω βόλτα, ειδικά μετά την ηρωική του
Περισσότερα -
«Όταν η ζωή γίνεται παρελθόν/η μνήμη γίνεται οξυγόνο»
Γράφει ο Αντώνης Χαριστός // Νίκος Σουβατζής, «Ανατολική περίπολος», ποιητική συλλογή, εκδόσεις Ηδυέπεια, Αθήνα 2021 Ο ποιητής Νίκος Σουβατζής στην συλλογή με τίτλο « Ανατολική περίπολος» μας εξιστορεί τις διαστάσεις του χρόνου σε μία αφήγηση πολυεπίπεδη. Η συλλογή
Περισσότερα -
Η γήρανση και εγκατάλειψη των ηλικιωμένων στη σύγχρονη Ιαπωνία και το διήγημα ‘Ομπάσουτε’ του Γιασούσι Ινόουε
Γράφει ο Γεώργιος Νικ. Σχορετσανίτης // Με αφορμή το βιβλίο: ‘Η ζωή ενός πλαστογράφου- Πανσέληνος-Ομπάσουτε’ του Γιασούσι Ινόουε. Εκδόσεις Άγρα. 2005. Μετάφραση: Παναγιώτης Ευαγγελίδης Οι όροι ‘Ubasute’ (εγκατάλειψη μιας ηλικιωμένης γυναίκας), που ονομάζεται επίσης ‘obasute’ ή ‘oyosute’
Περισσότερα
