Fractal
Home / ΣΙΝΕΜΑ / Μία συγκινητική ιστορία αγάπης που διδάσκει ιστορία
02/08/2017, 4:10 μμ

Μία συγκινητική ιστορία αγάπης που διδάσκει ιστορία

Γράφει ο Δημήτρης Κιαχίδης //

 

«Το στέμμα των Ινδιών»  

Σκηνοθεσία: Γκούριντερ Τσάντχα

Σενάριο: Γκούριντερ Τσάντχα, Πολ Μαγιέντα Μπέργκες, Μόιρα Μπουφίνι βασισμένο στα βιβλία

The Shadow of the Great Game: The Untold Story of. India’s Partition (2006) του Narendra Singh Sarila  και  Freedom at Midnight (1975) των  Larry Collins and Dominique Lapierre

Ερμηνείες: Χιού Μπόνεβιλ (Λόρδος Μάουντμπαντεν), Γκίλιαν Άντερσον (Εντουίνα Μάουντμπαντεν),

Μάνις Νταγιάλ (Τζετ), Xούμα Κουρέσι (Αάλια), Μάικλ Γκάμπον (Ίσμε’ι’)

 

Ινδία, 1947. Ο λόρδος Μάουντμπαντεν μαζί με την σύζυγο του  Εντουίνα και την κόρη τους προσγειώνονται στο Νέο Δελχί της Ινδίας. Η ανεξαρτησία της χώρας έχει ήδη δρομολογηθεί για το 1948, αφού η Αγγλία, καταπονημένη από τον 2ο παγκόσμιο πόλεμο, δεν αντέχει το οικονομικό βάρος της κατοχής των αποικιών. Εγκαθίστανται στο τεράστιο παλάτι της αντιβασιλείας που έχει 500 άτομα προσωπικό κάθε θρησκευτικού δόγματος.

 

 

Ανάμεσα σ’ αυτούς και ο Τζετ που υπηρετεί ως φρουρός. Ήρθε στην πόλη πριν από λίγες μέρες. Ινδουιστής, τέως αστυνομικός, που παραιτήθηκε μην αντέχοντας να είναι δεσμοφύλακας ανθρώπων που μάχονταν για την ελευθερία. Με μεγάλη χαρά ανακαλύπτει πως ανάμεσα στο προσωπικό βρίσκεται και η Αάλια, κόρη ενός μουσουλμάνου ακτιβιστή, που τους γνώρισε ως αστυνομικός. Ο Τζετ τους αντιμετώπισε με ευγένεια και καλοσύνη και είχε ερωτευτεί την κοπέλα. Τώρα, αν και η σχέση τους φαντάζει αδύνατη λόγω των θρησκειών τους, αποφασίζει να την ξαναδιεκδικήσει.

Οι Μάουντμπατεν συμπεριφέρονται με διαφορετικό τρόπο από τους προκατόχους τους απέναντι στους Ινδούς. Ευγενικοί, προσπαθούν να βοηθήσουν στην αντιμετώπιση των προβλημάτων τους και ιδιαίτερα η Εντουίνα.  Αποστολή του λόρδου είναι το διάστημα της μετάβασης προς το καινούργιο καθεστώς να είναι όσο το δυνατό πιο ομαλό γίνεται. Αυτό όμως μόνο εύκολο δεν φαίνεται. Οι μουσουλμάνοι με ηγέτη τον Τζίνα απαιτούν δικό τους κράτος, το Πακιστάν, κάτι που δεν θέλουν ούτε ο Μάουντμπαντεν, ούτε οι ινδουιστές με αρχηγό τον Νεχρού, ούτε οι σιχ, αλλά και ο ίδιος ο Γκάντι, εμβληματική μορφή της Ινδίας και ηγέτης του αγώνα της ανεξαρτησίας. Αλλά δυστυχώς οι ταραχές μεταξύ των ινδουιστών, σιχ και μουσουλμάνων κλιμακώνονται επικίνδυνα. Φόνοι, βιασμοί, καταστροφές αυξάνουν τους φόβους για έναν πιθανό εμφύλιο. Και έτσι προκρίνεται η λύση των δύο ξεχωριστών κρατών των οποίων τα σύνορα πρέπει να χαραχτούν όσο πιο γρήγορα γίνεται, έτσι ώστε η ανεξαρτησία να υλοποιηθεί το 1947 αντί για το 1948, γεγονός που τελικά θα έχει οδυνηρές συνέπειες: 14.000.000 άνθρωποι θα αναγκαστούν να μετεγκατασταθούν και 1.000.000 εξ’ αυτών θα χάσουν τη ζωή τους.

Πιστεύω πως η σκηνοθέτις του ”Καν’το όπως ο Μπέκαμ” μας παρουσιάζει την πιο ολοκληρωμένη ταινία της. Υπήρχαν κοινωνιολογικά σχόλια και σε προηγούμενες δουλειές της αλλά εδώ έχουμε, μεταξύ άλλων, μία έντονη ιστορική και πολιτική διάσταση. Το σενάριο, που όσο αφορά τα γεγονότα του διαχωρισμού της Ινδίας, βασίστηκε στα δύο βιβλία που ανέφερα, κρατάει ίσες αποστάσεις από ινδουιστές και μουσουλμάνους σε σχέση με το κλίμα δυσπιστίας μεταξύ τους και με την κλιμάκωση της βίας, αλλά κατακεραυνώνει την αγγλική πολιτική αιώνων, βασισμένη στο ”διαίρει και βασίλευε”. Πολιτική που εφαρμόστηκε και στην Ιρλανδία αλλά και στην Κύπρο με τα γνωστά σ’ όλους μας αποτελέσματα.

Αυτοί όμως που εκτίθενται σ’ όλη τους την αθλιότητα είναι ο Τσώρτσιλ καθώς και το δεξί του χέρι ο Ίσμεϊ. Ο Τσώρτσιλ που ευθυνόταν για τον θάνατο τουλάχιστον 3.000.000 Ινδών της Βεγγάλης στη διάρκεια του λιμού του 1943, είχε υποσχεθεί στους μουσουλμάνους, ήδη από το 1945, τη δημιουργία ανεξάρτητου κράτους, με μόνο κίνητρο την πρόσβαση των Άγγλων στο πετρέλαιο του Ινδικού ωκεανού.(Χαρακτηριστικά τα λόγια του Ίσμεϊ προς τον Μάουντμπατεν: δεν νικήσαμε Ναζί και Ιάπωνες για να δώσουμε το μαγαζί στους Σοβιετικούς!). Και για μην ξεχνάμε: το 1940 ως Έλληνες  ήμασταν ήρωες για τον Τσώρτσιλ, αλλά τον Δεκέμβριο του 1944 χώρα υπό βρετανική κατοχή!

 

Πέραν αυτών υπάρχει μία συγκινητική και ταυτόχρονα δυνατή ιστορία αγάπης ανάμεσα στο νεαρό, πανέμορφο, αλλόθρησκο ζευγάρι, ένα σχόλιο πάνω στη θρησκευτική μισαλλοδοξία αλλά και στη δύναμη του έρωτα. Οι πολιτιστικές και πολιτισμικές διαφορές ανάμεσα στους Άγγλους και τους Ινδούς χρωματίζονται με λεπτό χιούμορ. Η ανάπλαση της εποχής είναι εξαιρετική, χάρη στο γύρισμα που έγινε όλο σε φυσικούς χώρους στην Ινδία, στα κοστούμια, και στη μουσική του Α.Ρ. Ράχμαν.

Στρωτή, με σταθερό ρυθμό αφήγηση, από την σκηνοθέτιδα που στο τέλος του φιλμ μας δείχνει με ποιόν τρόπο εμπλέκεται και η δική της οικογένεια στην ιστορία του διαχωρισμού. Το αισθητικό αποτέλεσμα ενισχύεται από τις πολύ καλές ερμηνείες όλων των ηθοποιών, και στους πιο μικρούς ρόλους, με την Γκίλιαν  Άντερσον να εντυπωσιάζει ως Εντουίνα Μαουντμπάτεν, μία χαρισματική γυναίκα που στάθηκε στον σύζυγο της, έχοντας από νωρίς καταλάβει ότι χρησίμευαν ως πιόνια σ’ ένα παιχνίδι που δεν ήλεγχαν.

 

Μία συγκινητική ιστορία αγάπης που διδάσκει ιστορία. 8/10

 

Στον παρακάτω σύνδεσμο: http://www.efsyn.gr/arthro/i-aroyntati-roi-epistrefei θα βρείτε ένα κείμενο της Μικέλας Χαρτουλάρη, που δεν είναι απλά μία κριτική πάνω στο καινούργιο βιβλίο της  Αρουντάτι Ρόι, αλλά και μία σπουδαία, σύντομη, κοινωνιολογική και πολιτική ανάλυση της σύγχρονης Ινδίας.   

 

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες: ,
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top