Fractal
Home / Βιβλιοκριτικές / Από το Πουθενά του Άσπρου Χαρτιού στο Παντού του Κόσμου
27/01/2016, 11:58 πμ

Από το Πουθενά του Άσπρου Χαρτιού στο Παντού του Κόσμου

Γράφει η Ελένη Χωρεάνθη //

 

mystiko_tis_magikis_tsagieras

 

Ελένη Γκίκα: “Το μυστικό της μαγικής τσαγιέρας”. Εικονογράφηση: Αντώνης Ασπρόμουργος, Εκδόσεις Καλέντη, Αθήνα 2011

 

« Απρίλης 2011

»Περιμένοντας την αναδεξιμιά μου Νεφέλη, η οποία όταν ήρθε μου κρατούσε μια… τσαγιέρα χρυσοπορτοκαλιά!», αποκαλύπτει η συγγραφέας πώς εμπνεύστηκε «Το μυστικό της μαγικής τσαγιέρας», με μια φράση στην τελευταία σελίδα  της αφήγησης, όταν πλέον οι αναγνώστες έχουν απολαύσει το θαύμα της Τέχνης και έχουν μυηθεί στο μυστήριο της ύπαρξης του χρόνου χάρη στο χώρο που τον ορίζει.

«Tο μυστικό της μαγικής τσαγιέρας», αποτέλεσε τον τίτλο του πρώτου από τρία σύγχρονα εικονογραφημένα παραμύθια για μικρά και μεγάλα παιδιά που έγραψε με τον δικό της τρόπο η Ελένη Γκίκα. Σκοπός της, προφανώς, ήταν να προσεγγίσουν, να μυηθούν και να βιώσουν οι μικροί, αλλά και οι μεγάλοι αναγνώστες της «το θαύμα της Τέχνης και το μυστήριο του Χρόνου», μέσα από απλές, καθημερινές ιστορίες γεμάτες ποίηση, ομορφιά και πανδαισία χρωμάτων.

«Η χώρα των θαυμάτων» δεν είναι μόνο παραμυθένιος χώρος για την «Αλίκη». Η χώρα των θαυμάτων  είναι η χώρα των ποιητών και των παραμυθάδων, των δημιουργών όπου η αισθαντική ποιήτρια συγγραφέας λειτουργεί δημιουργικά περιτριγυρισμένη από όντα μαγικά, όπου βιώνει τη μαγεία της παιδικής ηλικίας και ταυτίζεται κάθε στιγμή δημιουργίας με την ηρωίδα που γέννησε η φαντασία της. Μπαίνει στο ίδιο μήκος οράματος με τη Νεφέλη, την αναδεξιμιά της που εμφανίστηκε βγαίνοντας από τον μαγικό κόσμο της παιδικής ηλικίας κρατώντας μια «χρυσοπορτοκαλιά μαγική τσαγιέρα».

Σ’ έναν κόσμο μαγικό, όπως είναι ο κόσμος της Τέχνης, ο μαγικός κόσμος των θαυμάτων για τα παιδιά που ζουν την παιδική ηλικία του Μάγου, όλα τα όντα, έμψυχα και άψυχα, φυτά και ζώα είναι το ίδιο ζωντανά, έχουν φωνή, έχουν ψυχή, πονούν, χαίρονται, κινούνται και αισθάνονται, υποφέρουν, όπως οι άνθρωποι. Μέσα σ’ έναν κόσμο αθώο και μαγικό τα πάντα είναι δυνατό να συμβούν, το θαύμα είναι υπαρκτό.  Αποτελεί τον πυρήνα, το κύριο χαρακτηριστικό ανθρωπομορφισμού, της αντίληψης του μαγικού κόσμου από τα παιδιά. Τα παιδιά το ζουν το θαύμα αυτό με γενναία πίστη, διαλέγονται με τα άψυχα και ά-ζωα, επικοινωνούν με τον βουβό κόσμο της σιωπής!

Μέσα σ’ ένα τέτοιο θαυμαστό περιβάλλον αναπτύσσονται και λειτουργούν οι ηρωίδες των πρόσφατων παραμυθιών της Ελένης Γκίκα. Φέρνουν τον κόσμο στα δικά τους μέτρα. Επιλέγει ηρωίδες, όχι ήρωες. Όπου εμφανίζεται πρόσωπο αρσενικού γένους, ο ρόλος του είναι δευτερεύων, σύντομος και συμπληρωματικός. Όλα τα πρόσωπα που δρουν κι εκείνα που αναφέρονται, είναι γένους θηλυκού. Και δεν είναι τυχαίο. Η φαντασία, άλλωστε, η δημιουργία, η ποίηση, η τέχνη, η επιστήμη, είναι θηλυκές έννοιες και πραγματικότητες.

Ελένη Γκίκα

Ελένη Γκίκα

Η Νεφέλη έχει αδυναμία στις τσαγιέρες εξαιτίας της μαγικής δικής της με το φυλαγμένο μυστικό. Το θαύμα που βιώνει κάθε στιγμή στο χώρο της η Νεφέλη, μόνο εκείνη το βλέπει. Κανείς άλλος δεν βλέπει τις μπλε πεταλούδες που αποκολλώνται από την γαλάζια μαγική τσαγιέρα και κάνουν κούνια – μπέλα  πάνω στην κουρτίνα της κουζίνας που την κουνάει ο αέρας! Κι όταν πίνει το τσάι της στον κήπο μόνη της ή τρώγοντας κουλουράκια παρέα με τη φίλη της, οι ζωγραφιστές μπλε πεταλούδες πετούν ολόγυρά τους και κάνουν το τοπίο χαρούμενο. Αλλά και οι ζωγραφιστές φράουλες στα μάτια της Νεφέλης κάνουν σταμπωτή την ολόλευκη κουρτίνα της κουζίνας. Το θαύμα κάθε στιγμή συμβαίνει γύρω τους αλλά χρειάζεται να έχεις φαντασία με μάτια ανοιχτά σαν τη Νεφέλη για να το βλέπεις.

Όσοι γνωρίζουν την αδυναμία της Νεφέλης, όλοι της κάνουν δώρο τσαγιέρα. Έχει μαζέψει δέκα εφτά πανέμορφες πορσελάνινες τσαγιέρες από πολλά μέρη του κόσμου σε διάφορα χρώματα, διακοσμημένες με πολύχρωμα σχέδια: πεταλούδες, πουλιά, ζωάκια, λουλούδια, φρούτα και φυτά. Στη συλλογή της υπάρχουν πολλών λογιών τσαγιέρες. Τις έχει αραδιασμένες στο ράφι της κουζίνας κι όταν πέφτει πάνω τους το φως του ήλιου, λαμποκοπούν.

Η Νεφέλη για μυήσει τη φίλη της τη Μαριλού «στο μυστικό της μαγικής τσαγιέρας», πήραν άσπρα χαρτιά και χρωματιστά μολύβια και βάλθηκαν να ζωγραφίζουν τσαγιέρες που ήταν… μαγικές. Η Μαριλού στην αρχή δεν μπορούσε να το καταλάβει αυτό. Αλλά η Νεφέλη τη μύησε στα μυστικά της Τέχνης των χρωμάτων. Με τη ζωγραφική προσπαθούσε να της εξηγήσει ότι μπορείς να καταφέρεις τα πάντα. Να φτιάξεις τον κόσμο όπως σου αρέσει. Να πας βόλτα με το ποδήλατό σου.

« Πάμε μια βόλτα με τα ποδήλατα;» τη ρώτησε.

«Ναι», της έγνεψε η Μαριλού.

Και στη στιγμή βρέθηκαν και οι δυο ζωγραφιστές πάνω στα ζωγραφιστά ποδήλατά τους να τρέχουν στις απέραντες αλάνες του μυαλού που δημιουργεί η φαντασία…Κι αφού έκαναν τον γύρο του όμορφου κόσμου σε ελάχιστα δευτερόλεπτα, η Νεφέλη αποκάλυψε στη φίλη της το «Το μυστικό της μαγικής τσαγιέρας» της:

«Μαριλού, ξέρεις, οι τσαγιέρες κρύβουν μυστικά που κάνουν θαυμαστή τη ζωή μας, γι’ αυτό μας πηγαίνουν κατευθείαν στη Χώρα των Θαυμάτων…», της λέει .

Και το πιστεύει και η ίδια «πως όλες οι ζωγραφιές είναι μαγικές, αφού ξεπετιούνται από το Πουθενά του Άσπρου Χαρτιού στο Παντού του Κόσμου· πόσο μάλλον οι τσαγιέρες της, που αποκτούν χρώμα και σχήμα στην πορσελάνη! Όσο για το τσάι, σαν το λαγό (της Αλίκης στη χώρα των θαυμάτων) του παραμυθιού  τρυπώνει παντού: στις καρδιές και στο νου».

Και το παραμύθι τελειώνει με αυτό το αποκαλυπτικό δίστιχο. Διαφορετικά, πώς να κλείσει το παραμύθι της η ποιήτρια, αλλιώς;

Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Καλέντη σε μεγάλο σχήμα, με χαριτωμένη εικονογράφηση και εντυπωσιακό εξώφυλλο του Αντώνη Ασπρόμουργου.

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες: , , , ,
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top