Μεγαλώνοντας στη Νέα Υόρκη
Γράφει ο Δημήτρης Κιαχίδης //
«Το μόνο αγόρι στη Νέα Υόρκη»
Σκηνοθεσία Μαρκ Γουέμπ
Σενάριο Άλαν Λιόμπ
Ερμηνείες Κάλουμ Τέρνερ (Τόμας Γουέμπ), Τζεφ Μπρίτζες (Γ.Φ. Τζέραλντ), Κέιτ Μπέκινσειλ (Τζοάνα), Πιρς Μπρόσναν (Ήθαν Γουέμπ), Σίνθια Νίξον (Τζούντιθ Γουέμπ), Κίρσι Κλέμονς (Μίμι)
Ο Τόμας Γουέμπ έχει λίγο καιρό που τέλειωσε το κολέγιο και προσπαθεί να αυτοπροσδιοριστεί στη σύγχρονη Νέα Υόρκη. Γόνος αστών διανοούμενων, ζει μόνος του σε μία πιο ”ταπεινή” περιοχή απ’ αυτήν που βρίσκεται το πατρικό του, προς μεγάλη δυσαρέσκεια του πατέρα του Ήθαν, που του ανήκει ένας σπουδαίος εκδοτικός οίκος, και με τον οποίο ο νεαρός έρχεται συχνά σε αντιπαράθεση, ενώ αντίθετα έχει την αποδοχή της μητέρας του Τζούντιθ, που αντιμετωπίζει ψυχολογικά προβλήματα. Ο Τόμας προσπαθεί να κάνει τα πρώτα του βήματα ως συγγραφέας. Επιπλέον είναι παράφορα και αδιέξοδα ερωτευμένος με την πανέμορφη Μίμι, μια και η νεαρή διανοούμενη ναι μεν απολαμβάνει την παρέα του, αλλά έχει ήδη σχέση.
Ο επίδοξος λογοτέχνης αποκτά έναν καινούργιο γείτονα, τον αινιγματικό Γ.Φ. Τζέραλντ. Πικρόχολος, δυνατός πότης και με ακόμα πιο έντονες απόψεις για τη ζωή, την τέχνη, τον έρωτα συμβουλεύει και παροτρύνει τον Τόμας. Κατά τη διάρκεια μιας βραδινής εξόδου με τη Μίμι ο Τόμας θα αντιληφθεί τον πατέρα του να συνοδεύεται από μία νεαρότερη του γοητευτική γυναίκα και θα καταλάβει ότι συνδέονται ερωτικά. Παρακολουθώντας την θα μάθει πως ονομάζεται Τζοάνα και πως συνεργάζεται με διάφορους εκδοτικούς οίκους. Πληγωμένος και αποπροσανατολισμένος συναισθηματικά θα θέσει ως σκοπό του να διαλύσει τη σχέση του Ήθαν με την Τζοάνα, κάτι που θα οδηγήσει σε απρόβλεπτες καταστάσεις.
Δεν θα μπορούσα να φανταστώ ότι ο σεναριογράφος Άλαν Λιόμπ που με εξαίρεση το πρώτο του σενάριο δεν είχε δώσει τίποτε το αξιόλογο, θα παρέδιδε αυτό το πραγματικά σπουδαίο υλικό.
Κατ’ αρχάς η ιστορία που αφηγείται: δεν αφορά μόνο την ενηλικίωση ή ακόμα καλύτερα την συναισθηματική ωρίμανση ενός νέου ανθρώπου αλλά και πολλά άλλα. Τον έρωτα και την καθοριστική σημασία του στη ζωή μας, την πατρότητα, τη δημιουργία, την τέχνη, τη ματαίωση των ονείρων μας, τις συγκρούσεις γονέων παιδιών που ναι μεν δεν αποφεύγονται αλλά συχνά είναι και ανούσιες, την ανάγκη για την αποδοχή του άλλου, και το γεγονός πως αξίζουμε μία δεύτερη ευκαιρία.
Πέραν αυτών έξι χαρακτήρες (αν και αυτοί που δεσπόζουν είναι ο Τόμας η Τζοάνα και ο Τζέραλντ), ο καθένας με την ιδιαίτερη βαρύτητα του, κερδίζουν το ενδιαφέρον και την προσοχή μας καταφέρνοντας να μας πείσουν για τις πράξεις τους, την αλήθεια που κουβαλάνε, την ανθρωπιά τους.
Τον σκηνοθέτη Μαρκ Γουέμπ τον γνωρίσαμε το 2009 με σπουδαίο ”500 μέρες με τη Σάμερ”, ανατομία ενός δυνατού έρωτα. Μετά από δύο ταινίες της Marvel επιστρέφει στο είδος της μυθοπλασίας που τον ανέδειξε. Επιδέξια στρωτή κινηματογράφηση με ανάλογη χρήση όλων των μέσων (προσέξτε τα εκφραστικά κοντινά πλάνα και τις κινήσεις της κάμερας), σωστή αίσθηση του αφηγηματικού ρυθμού, χαμηλότονη φωτογραφία, η αξιοποίηση των κλειστών χώρων, μοντάζ, ακόμα και η μικρή διάρκεια, όλα λειτουργούν άψογα.
Και βέβαια ο Γουέμπ κινηματογραφεί με ιδιαίτερη αγάπη τη Νέα Υόρκη, τα σπίτια, τα βιβλιοπωλεία, τα μπαρ, τα εστιατόρια, τις γκαλερί, οτιδήποτε σχετίζεται με πολιτισμό, αλλά και τους ανοιχτούς χώρους και καταφέρνει να μας μεταδώσει την ιδιαίτερη ατμόσφαιρα αυτής της εκπληκτικής μητρόπολης.
Όλοι οι ηθοποιοί είναι εξαιρετικοί, κάτι που δεν συνιστά έκπληξη για ερμηνευτές όπως ο Μπρίτζες, η Νίξον, ο Μπρόσναν και η Μπέκινσειλ που υποδύονται τους χαρακτήρες τους με μεγάλη ποικιλία συναισθημάτων .Ιδιαίτερη μνεία όμως αξίζει ο νεαρός Βρετανός Κάλουμ Τέρνερ που είναι άψογος και η Κίρσι Κλέμονς που ναι μεν έχει μικρό ρόλο, αλλά καθοριστικό για τον κεντρικό ήρωα.
Η ταινία έχει σπουδαία μουσική υπόκρουση: πρωτότυπη γραμμένη από τον Ρομπ Σίμονσεν, αλλά και πολλά κομμάτια μεγάλων συνθετών της τζαζ, καθώς και Ντύλαν όπως και το εκπληκτικό ”Τhe only living boy in New York” των Σάιμον και Γκαρφάνκελ, που είναι ο αυθεντικός τίτλος του φιλμ, του οποίου τους στίχους αξίζει να ανακαλύψετε.
Έντονα συναισθήματα στην γοητευτική Νέα Υόρκη σε παγκόσμια πρεμιέρα. Απολαύστε το! 9/10
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
✩ Για την ταινία «Τοτέμ» | Η αγάπη, το ανάχωμα στη φθορά
16/04/2024, 8:10 μμ -
Φιλμικά υβρίδια & μεταγλώσσα στον μεταμοντέρνο κινηματογράφο.
09/04/2024, 8:05 μμ -
«Μέσα στη Μέρα». Με την κοφτερή αμεσότητα ενός χαϊκού
09/04/2024, 8:03 μμ -
Για την ταινία “O ονειροπόλος” (L’homme d’argile)
09/04/2024, 7:49 μμ -
Για «Το Πρόβλημα των Τριών Σωμάτων»
09/04/2024, 7:47 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
Τι είναι ελευθερία σήμερα;
Του Νίκου Τσούλια // Η ελευθερία είναι – κατά τη γνώμη μου – η πιο ανθρωπιστική αξία που διατρέχει πολιτισμούς και ιστορίες, η απόλυτη έννοια της αυτοπραγμάτωσης του ανθρώπου, η νοηματοδότηση της ζωής του. Μόνο αυτή οδηγεί
Περισσότερα -
Mετάφραση | “Έρις” του Stefano Benni
Μετάφραση: Τέλης Πολυχρονιάδης // Έρις του Stefano Benni (δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Il Fatto Quotidiano της Ρώμης στις 6/07/2018) Η σκηνή διαδραματίζεται στο γραφείο μιας ψυχολόγου. Μπαίνουν ο πατέρας, η μητέρα και ένα χλωμό κοριτσάκι
Περισσότερα -
Δύο ποιήματα: “Ύπνος” & “Προφητεία”
Του Νίκου Βουρλάκου // * Ύπνος Έσφιξε στην αγκαλιά της την κούκλα με το βελούδινο φορεματάκι κι αποκοιμήθηκε. Κι ήρθαν έπειτα μέσα σε σύννεφα γαλάζια οι άγγελοι με τα ζαχαρένια φτερά, νεράιδες μέσα σε πέπλα από
Περισσότερα -
«Όποιο κι αν είναι το πεπρωμένο μας/ ας το υποδεχτεί όρθια η ψυχή»
Γράφει ο Κωνσταντίνος Μαρκογιάννης // * Τόλης Νικηφόρου «δακτυλικά αποτυπώματα», εκδ. Μανδραγόρας, 2024 “δρόμος ατέλειωτος είναι η γνώση ισόβια συναρπαστική εξερεύνηση με μυστικά και θαύματα ολοένα να αποκαλύπτονται στον οδοιπόρο ενώ μια σκιά θλίψης αιωρείται για
Περισσότερα -
Ποιητική βραδιά στο θέατρο Εκστάν
Γράφει η Ελένη Αναγνωστοπούλου // Την Πέμπτη 27 Φεβρουαρίου 2020, φιλοξενήθηκε στο θέατρο Εκστάν, η ποιητική βραδιά που ήταν αφιερωμένη στους ποιητές Λέανδρο Πολενάκη, Σταμάτη Πολενάκη και Ζακλίν Πολενάκη. Το Fractal έδωσε το παρόν και μεταφέρει τα όσα
Περισσότερα -
Συνέντευξη με τον Πήτερ Μπην για τον Νίκο Καζαντζάκη: «Η μεγαλύτερη του αρετή ήταν, νομίζω, η αντοχή του»
Από την Ελένη Γκίκα // Θεωρείται ο σπουδαιότερος Καζαντζακιστής στον κόσμο. Ο καθηγητής Πήτερ Μπην έχει μεταφράσει την «Αναφορά στο Γκρέκο», τον «Φτωχούλη του Θεού», τον «Τελευταίο πειρασμό», μόλις τελείωσε την μετάφραση του «Ζορμπά», και ετοιμάζει τώρα και τις
Περισσότερα -
Σκιά κι ελπίδα
Γράφει η Ασημίνα Ξηρογιάννη // Κώστας Γραμματικόπουλος «Ζήτω ο άνθρωπος», εκδ. Βακχικόν, σελ. 58 Μοιάζει σουρεαλιστικό, αλλά στην τέχνη όλα γίνονται. Μέσα στο έργο του Κώστα Γραμματικόπουλου συναντιούνται πρόσωπα που κουβαλούν στις πλάτες τους ιδεολογίες, στάσεις ζωής και
Περισσότερα
