Fractal
Home / Βιβλιοκριτικές / Το τραγικό στ’ ανθρώπινα
26/07/2017, 12:00 μμ

Το τραγικό στ’ ανθρώπινα

Γράφει ο Θεοχάρης Παπαδόπουλος // *

 

Κωνσταντίνος Αλσινός «Το μεγάλο όνειρο», Εκδόσεις «Γαβριηλίδης»

 

Στις μέρες μας, κυκλοφορούν αρκετές ποιητικές συλλογές, που περιέχουν υπαρξιακά ποιήματα, όμως, οι περισσότερες αναμασούν τα ίδια θέματα, δίχως να έχουν κάτι καινούργιο να μας πουν και αν όλα έχουν ήδη ειπωθεί, θα μπορούσε, ίσως, να βρεθεί μια διαφορετική οπτική γωνία, για να τα ξαναδούμε με ενδιαφέρον. Υπάρχουν, όμως, και ποιητικές συλλογές, που ενώ, περιέχουν ποιήματα για θέματα χιλιοειπωμένα, κατορθώνουν να τραβήξουν το ενδιαφέρον του αναγνώστη, γιατί έχουν γραφτεί με τρόπο πρωτότυπο και γλαφυρό.

Μια ποιητική συλλογή, λοιπόν, που ξεχωρίσαμε είναι και το βιβλίο του Κωνσταντίνου Αλσινού: «Το μεγάλο όνειρο», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις: «Γαβριηλίδης».

Ένα μεγάλο μέρος του βιβλίου περιλαμβάνει μια ποιητική σύνθεση, ομώνυμη με τον τίτλο. Ο ποιητής μας δίνει τη δική του θεώρηση για το θάνατο, το χρόνο, τη μοναξιά και την αναμέτρηση του ανθρώπου με τον εαυτό του. Για το θάνατο, ο Κωνσταντίνος Αλσινός γράφει: «Ο θάνατος σε σκοτώνει μονάχα μια φορά / υπάρχουν άλλα που σε σκοτώνουν περισσότερες», ενώ αλλού γράφοντας για όσους έχουν χάσει τους κοντινούς τους συγγενείς κι έχουνε μείνει μόνοι, γνωρίζοντας ότι μετά θα είναι η σειρά τους, αναρωτιέται τραγικά: «Κι αλήθεια τι θα γίνουμε όταν τους θάψουμε όλους!» Για τη φθορά του χρόνου διαβάζουμε: «μόνον ο χρόνος δύναται να χαράξει γραμμές στο μέτωπό μας», ενώ για την αναμέτρηση του ανθρώπου με τον εαυτό του: «Κάθε ματιά μας στον καθρέφτη είναι μια μάχη που ποτέ της δεν κερδίζεται.» Πέρα από τα διάφορα αποσπασματικά στοιχεία, από την ποιητική σύνθεση παρατηρούμε ένα πεζογραφικό στυλ, τέτοιο, όπως, συναντήσαμε πρώτη φορά στον Λωτρεαμόν δίχως να λείπουν οι καταβολές από την νεοελληνική λογοτεχνία, καθώς υπάρχουν σημεία, που μας θυμίζουν, αρκετά Ρίτσο και κάπως λιγότερο Ελύτη. Αρκετά παραστατικές είναι οι ποιητικές εικόνες του τσαγκάρη, που φτιάχνει συνέχεια παπούτσια και συνέχεια γερνάει και του γέρου βαρκάρη, που δεν μπορεί πια να ταξιδέψει, όμως, κάθε νύχτα, στα κρυφά, λύνει τη βάρκα του και φεύγει.

 

Κωνσταντίνος Αλσινός

 

Την συλλογή του Κωνσταντίνου Αλσινού «Το μεγάλο όνειρο» τη συμπληρώνουν αρκετά μικρότερα ποιήματα με τον γενικό τίτλο «Μικρά και μόνα». Εδώ ο ποιητής γίνεται ακόμα πιο άμεσος και θα λέγαμε, ότι αυτά τα μικρά ποιήματα, μας τράβηξαν κάπως περισσότερο. Και εδώ συναντάμε τη μοναξιά, την υποκρισία και το θάνατο. Εδώ τα υπαρξιακά ερωτήματα είναι πιο αμείλικτα. Ο Κωνσταντίνος Αλσινός δέχεται ως πιο τραγικό ζώο τον άνθρωπο, γιατί γνωρίζει ότι κάποια στιγμή θα πεθάνει και αναρωτιέται: «Γιατί ερχόμαστε αν είναι να φύγουμε;» Για τη μοναξιά θα γράψει: «Μοναξιά / είναι όταν περνούν τα χρόνια / μα δεν περνάνε τα λεπτά.» και αλλού: «Άνθρωποι, αγάπες, θύμησες που είναι κοντά για να θυμίζουν / πόσο μακριά μου μπορούνε να βρεθούν.» Δυο ποιήματα, που ξεχωρίσαμε για τον κοινωνικό χαραχτήρα τους είναι το «Ιερά πανήγυρις», όπου διαφαίνεται όλη η υποκρισία της «καλής» κοινωνίας και το «Ώρα εστίν απιέναι», όπου ο άνθρωπος, που τα έχει όλα, αφήνεται στη μακαριότητά του, ενώ δίπλα του πεθαίνουν άλλοι άνθρωποι από τη φτώχεια και την πείνα.

Συμπερασματικά, το βιβλίο του Κωνσταντίνου Αλσινού «Το μεγάλο όνειρο» είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα ποιητική συλλογή και αν, όπως, λέει ο ίδιος η ποίηση είναι μια νήσος σκοτεινή, ξερή και έρημη, που ελκύει τους αναχωρητές, μπορούμε να πούμε ότι η νήσος του ποιητή μας αιχμαλώτισε.

 

 

* Ο Θεοχάρης Παπαδόπουλος γεννήθηκε στον Πειραιά το 1978. Γιος του ποιητή Αντώνη Θ. Παπαδόπουλου. Σπούδασε στη σχολή Οικονομίας και Διοίκησης του τμήματος Λογιστικής στο ΤΕΙ Χαλκίδας, και ζει στην Αθήνα. Ασχολείται με την ποίηση από τα παιδικά του χρόνια. Έχει πληθώρα δημοσιευμάτων σε λογοτεχνικά περιοδικά. Ποιήματά του έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά, τα βουλγαρικά και τα πακιστανικά (ουρντού). Έχει λάβει μέρος σε διεθνή λογοτεχνικά συνέδρια. Έκανε την πρώτη του δημοσίευση το 1993, ενώ κυκλοφόρησε την πρώτη του ποιητική συλλογή με τίτλο Τα παράταιρα το 1997. Είναι μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών και της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών. Είναι μέλος του Ομίλου για την Unesco Τεχνών Λόγου και Επιστημών Ελλάδας. Είναι μέλος της Φιλολογικής Στέγης Πειραιώς. Είναι ιδρυτικό μέλος του Νέου Πνευματικού Κύκλου Καλλιθέας. Γράφει κριτικές βιβλίων στο περιοδικό Vakxikon.gr, και παρουσιάζει βαλκανική ποίηση στο περιοδικό Αιολικά Γράμματα.

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες: ,
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top