Ποίηση: «Το μαξιλάρι»
Της Χριστίνας Γεωργαλλή // *
Περίεργο τίτλο διάλεξα,
θα πεις.
Αντιποιητικός, μονότονος, βάρβαρος.
Ένα /α/ τονισμένο ανάμεσα στα /ι/ του κόσμου,
έτσι για να αλλάζει ο επιτονισμός.
Ή η μονοτονία
αν θέλεις.
Κι όμως, εγώ από τα μικρά ξεκίνησα
και τα αλλάζω όλα.
Τόσες νύχτες στην άκρη,
στη μεριά μου.
Λες και υπάρχει αόρατο εμπόδιο
αδυνατώ να πλησιάσω στην άλλη πλευρά
ακόμη και στον ύπνο.
Και χτες ξαφνικά το συνειδητοποίησα:
ένα κρεβάτι μόνο για μένα.
Όαση σε έρημο για τους κουρασμένους.
Το μαξιλάρι μου
ένα «τσακ»
και το πετάω στη μέση.
Έγινε η αρχή.
Μη νομίζεις ότι σταμάτησα, πιστεύω.
Αλλά σε μένα,
ξέρω τι μπορώ να κάνω.
Ήθελα απλώς να πιστεύουν κι οι άλλοι.
Να μοιράζομαι.
Όχι μόνο να πιστεύω και να μένω
κάθε νύχτα στη μεριά μου.
Εσύ δεν έρχεσαι.
Ανακούφιση το μεγάλο κρεβάτι
δεν ξέρω αν θέλω να το μοιραστώ,
συγγνώμη.
Μα αυτή η βαρβαρότητα
-για το μαξιλάρι λέω-
πόσο θα αντέξω να στηρίζομαι επάνω;
* Η Χριστίνα Γεωργαλλή, γεννήθηκε το 1991 και μεγάλωσε στην Κω. Σπούδασε λογοθεραπεία στα Ιωάννινα. Ζει στην πόλη Sheffield της Αγγλίας με στόχο να πραγματοποιήσει σπουδές στην ψυχολογία και τις νευροεπιστήμες. Ξεκίνησε να γράφει από το “Cogito ergo sum”, το προσωπικό της ιστολόγιο, το 2008.
Ετικέτες: Ποίηση
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
Διήγημα: “Αρλέτα, εσύ να είσαι καλά”
16/04/2024, 7:24 μμ -
Ποίημα: “Αραχνοΰφαντη επικράτεια”
16/04/2024, 7:23 μμ -
Διήγημα: “Δε θα με τρελάνουν”
16/04/2024, 7:21 μμ -
Ποίημα: “επιστροφή”
16/04/2024, 7:20 μμ -
Δύο ποιήματα | “η άφεση κατοικεί την άνοιξη”
16/04/2024, 7:19 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
Ποίηση: “Ανεμοπορία”
Της Ασημίνας Αθανασιάδου // * Ανεμοπορία Σφυρήλατα βήματα μας οδηγούν σε πρωτόγνωρες λεωφόρους. Με τ’ ουρανού το μπλε βάφουμε τις σκιές των πόθων μας. Τα καράβια που ταξίδευαν με επιβάτες τα ιδανικά μας αράζουν για
Περισσότερα -
Ένα βιβλίο για την ποίηση
Γράφει η Ασημίνα Ξηρογιάννη // Παναγιώτης Αρβανίτης «Ο τυφλός επισκέπτης», Εκδ. Γαβριηλίδης Πώς ένας ποιητής μπαίνει στο ποίημα κάθε φορά και τι καινούριο φέρνει; Ή τι επικίνδυνο συναντά ο ίδιος εκεί μέσα κατά την είσοδό του; Συνήθως μπαίνεις
Περισσότερα -
“αποσυνάγωγου”. Ανέκδοτο ποίημα του Κώστα Θ. Ριζάκη
Tου Κώστα Θ. Ριζάκη // αποσυνάγωγου σίγουρα η διαπίστωση τόνε θορύβησε αρκετά γενναιόφρων ας τό κρύβει η πάσ’ αλήθεια αυθεντική όχι πράσινα άλογα τον τσιμεντώνει μπαλκονιού τον φέρνει αντιμέτωπον των πόσων αδικούντων γειτόνων ή διαβατικών από
Περισσότερα -
Στο Άγνωστο Μέρος που Στάθηκε ο Χρόνος
Γράφει η Βιολέττα-Ειρήνη Κουτσομπού // * Jeanette Winterson «Το χάσμα του Χρόνου», Μετάφραση: Μυρσίνη Γκανά, εκδ. Μεταίχμιο, σελ. 384 Έπεσα σε ένα χάσμα του χρόνου, στο σημείο αυτό όπου μια χρονική στιγμή και μια άλλη γίνονται ο ίδιος
Περισσότερα -
«Το να κυνηγάς το παρελθόν σου είναι ένα ελεεινό και άθλιο παιχνίδι τελικά» – Έρνεστ Χέμινγουεϊ
Από τον Άγγελο Πετρουλάκη // Πόλα ΜακΛέιν: “Στο Παρίσι με τον Χέμινγουεϊ” Μετάφραση: Φωτεινή Πίπη, Εκδόσεις Ψυχογιός Ο Χέμινγουεϊ μπήκε στη ζωή μου τον Σεπτέμβριο του 1967, στο παζάρι τής μικρής μου πόλης, απ’ το οποίο
Περισσότερα -
Οι πίνακες του Ρενέ Μαγκρίτ ακόμα πιο σουρεαλιστικοί όταν ….κινούνται
Επιμέλεια: Δήμητρα Ντζαδήμα // Ο Ρενέ Μαγκρίτ γεννήθηκε το 1898 στη Λεσίν του Βελγίου και πέθανε το 1967. Σουρεαλιστής καλλιτέχνης -με επιρροές από το καλλιτεχνικό κίνημα του ντανταϊσμού-στα έργα του συχνά παραθέτει συνηθισμένα αντικείμενα, ή κάποιο ασυνήθιστο πλαίσιο, δίνοντας νέες ερμηνείες σε
Περισσότερα -
Βασίλης Βαφέας: Το «Ρισάλτο» είναι μια φυγή αλλά και ένας ίλιγγος μετεωρισμού
Συνέντευξη στην Πέρσα Κουμούτση // Το Σάββατο 10 Σεπτεμβρίου, στο δημοτικό κινηματογράφο της Δραπετσώνας «Μελίνα» προβλήθηκε η νέα ταινία του σκηνοθέτη Βασίλη Βαφέα «Ρισάλτο», τιμώντας έτσι τον Δήμο Κερατσινίου – Δραπετσώνας, όπου πραγματοποιήθηκε το μεγαλύτερο μέρος των γυρισμάτων
Περισσότερα
