Fractal

Αντιεξουσιαστική ποίηση

Γράφει ο Θεοχάρης Παπαδόπουλος //

 

To_Kokkino_Kaskol_coverΓιώργος Δουατζής: «Το κόκκινο κασκόλ», εκδόσεις Μανδραγόρας

 

Πριν από λίγο καιρό, είχαμε την ευκαιρία να διαβάσουμε την νέα ποιητική συλλογή του Γιώργου Δουατζή με τον εύστοχο τίτλο: «Το κόκκινο κασκόλ», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Μανδραγόρα».

«Δεν μπορούσα να αφαιρέσω τον κόσμο. Αλλά μπορούσα να/ αφαιρέσω τον εαυτό μου από τον κόσμο», διαβάζουμε στο ποίημα, που έδωσε τον τίτλο του σε όλη τη συλλογή. Σε αυτούς τους δυο στίχους συμπυκνώνεται όλη η πικρία του ανθρώπου, που είδε ότι τα χρόνια πέρασαν και τα όνειρα για έναν καλύτερο κόσμο δεν έγιναν ποτέ αληθινά. Άφησαν, όμως, μια πληγή. Μια πληγή, που ματώνει και το αίμα γίνεται κόκκινο μελάνι και γράφει αιμάτινους στίχους σαν κι αυτούς, που διαβάζουμε από τον Γιώργο Δουατζή.

Όμως, η πικρία, που εκφράζει ο Γιώργος Δουατζής δεν σημαίνει απογοήτευση, ούτε παραίτηση. Ο ποιητής βρίσκει καταφύγιο σε τι άλλο; Στην ποίηση, που «χωράει όλες τις πληγές», ενώ υπάρχουν και οι στιγμές, που ο ποιητής γίνεται μπροστάρης του αγώνα κατά της κοινωνικής αδικίας, όπως στο ποίημα «Δέρας», που αναφερόμενος στη βία κατά των γυναικών, γράφει: «Το σπαρακτικό που είδα κι ένιωσα, δεν θα επιτρέψω / να υπάρξει, να το ξαναδώ.» Άρα, θα συμφωνήσουμε με τον Κώστα Γεωργουσόπουλο, που σε κριτική του για το εν λόγω έργο, γράφει ότι η ποίηση του Γιώργου Δουατζή είναι «βαθιά πολιτική και όχι πολιτικάντικη», ενώ ο κριτικός λογοτεχνίας Δήμος Χλωπτσιούδης γράφει: «η ποίηση του Δουατζή παραμένει αντιεξουσιαστική». Τι σημαίνει, όμως, αντιεξουσιαστική; Σημαίνει ότι στρέφεται ενάντια σε κάθε εξουσία, όχι μόνο, πολιτική, αλλά και οικογενειακή, όπως στο ποίημα «Μανούλες». Ο ποιητής δεν διστάζει να στραφεί ακόμα και εναντίον του εαυτού του, έτσι ώστε να μην αλλοτριωθεί και γίνει σαν όλα εκείνα, που ο ίδιος κατηγορεί: «Κουράστηκα / να βρίσκω ως και τον ίδιο μου τον εαυτό μέσα σε όσα με / κουράζουν.»

Διαβάζοντας τα παραπάνω, θα ‘λεγε κανείς ότι «Το κόκκινο κασκόλ» είναι σαν πολιτικό μανιφέστο, όμως, η ποιητική συλλογή του Γιώργου Δουατζή είναι πάνω από όλα ποίηση. Μια ποίηση, που κινείται στα όρια μιας νέας ρεαλιστικής τάσης, που συναντάμε όλο και περισσότερο σε ποιητές, που γράφουν επηρεασμένοι από την οικονομική κρίση. Το ύφος είναι αριστοτεχνικά δουλεμένο, έτσι ώστε να μπορούμε να το χαρακτηρίσουμε επιτηδευμένα πεζολογικό ή αλλιώς επιμελώς ατημέλητο.

Σε αρκετά ποιήματα ο Γιώργος Δουατζής αναφέρεται στην ποίηση, που την θεωρεί αποκούμπι για τις δύσκολες στιγμές, καταφύγιο, αλλά και ελπίδα, που του δίνει κουράγιο να συνεχίσει να αγωνίζεται ακόμα και κάτω από αντίξοες συνθήκες. Όμως, η ποίηση δεν είναι εύκολη υπόθεση. Άλλα ποιήματα μένουν ημιτελή και άλλα ξηλώνονται. Ο στίχος μπορεί να είναι μόνο μια λέξη, αρκεί να έχει το ειδικό βάρος, που απαιτείται για να στηριχτεί ο στίχος, αλλιώς θα βουλιάξει: «Ήταν, βλέπεις, τόσο μικρός ο στίχος, που βούλιαξε σε μια λέξη».

 

Γιώργος Δουατζής

Γιώργος Δουατζής

 

Συμπερασματικά, η ποιητική συλλογή του Γιώργου Δουατζή «Το κόκκινο κασκόλ», προσθέτει ένα ακόμα λιθαράκι στο πλούσιο ποιητικό έργο του. Ένα έργο, που ο Δουατζής συνεχίζει να το υπηρετεί εδώ και 40 χρόνια με συνέπια και θρησκευτική ευλάβεια, όπως, αναφέρει χαρακτηριστικά και ο ίδιος στο ποίημα «Τρίπτυχο»: «Τη θρησκεία μου την ονόμασαν Ποίηση. / Εκεί δεν έχει θεούς παρά μόνο πίστη».

 

 

* Ο Θεοχάρης Παπαδόπουλος γεννήθηκε στον Πειραιά το 1978. Γιος του ποιητή Αντώνη Θ. Παπαδόπουλου. Σπούδασε στη σχολή Οικονομίας και Διοίκησης του τμήματος Λογιστικής στο ΤΕΙ Χαλκίδας, και ζει στην Αθήνα. Ασχολείται με την ποίηση από τα παιδικά του χρόνια. Έχει πληθώρα δημοσιευμάτων σε λογοτεχνικά περιοδικά. Ποιήματά του έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά, τα βουλγαρικά και τα πακιστανικά (ουρντού). Έχει λάβει μέρος σε διεθνή λογοτεχνικά συνέδρια. Έκανε την πρώτη του δημοσίευση το 1993, ενώ κυκλοφόρησε την πρώτη του ποιητική συλλογή με τίτλο Τα παράταιρα το 1997. Είναι μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών και της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών. Είναι μέλος του Ομίλου για την Unesco Τεχνών Λόγου και Επιστημών Ελλάδας. Είναι μέλος της Φιλολογικής Στέγης Πειραιώς. Είναι ιδρυτικό μέλος του Νέου Πνευματικού Κύκλου Καλλιθέας. Γράφει κριτικές βιβλίων στο περιοδικό Vakxikon.gr, και παρουσιάζει βαλκανική ποίηση στο περιοδικό Αιολικά Γράμματα.

 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top