Fractal

Η επανεφεύρεση της Γένεσης

Γράφει η Ελένη Γκίκα //

 

Μαρκ Τουαίην «Το ημερολόγιο του Αδάμ και της Εύας», εκδ. Ποικίλη Στοά, σελ. 131

 

«Μου είπε ότι φτιάχτηκε από ένα πλευρό που αφαιρέθηκε από το σώμα μου. Δεν μου λείπει κανένα πλευρό».

Οι μεγάλοι συγγραφείς είθισται προτού αξιωθούν να τα πουν ιδιοφυώς απλά και σκωπτικά σαν παιδί και να αντικρίσουν τα πάντα, ειδικά τα μεγάλα, με όλη την αθωότητα του κόσμου, να έχουν κάνει σχεδόν τον γύρο της γης.

Κι ο Σάμιουελ Λάνγκχαρν Κλέμενς, γνωστός σε όλο τον κόσμο με το ψευδώνυμο Μάρκ Τουαίην που γεννήθηκε το 1835 στη Φλόριντα της Πολιτείας του Μιζούρι των ΗΠΑ, αλλά μεγάλωσε στη πόλη Χάνιμπαλ, στις όχθες του ποταμού Μισισιπή, φύση ανήσυχη και φιλέρευνη, που εργάστηκε ως τιμονιέρης σε ποταμόπλοιο, με τον πόλεμο Βορείων- Νοτίων κατατάχθηκε ως στρατιώτης εθελοντής για να βρεθεί κατόπιν μεταλλωρύχος στα μεταλλεία της Νεβάδα, χρυσοθήρας στην Καλιφόρνια και τέλος δημοσιογράφος, κατόρθωσε συγγραφικά να ξαναδεί την Γένεση του σύμπαντος κόσμου.

«Το ημερολόγιο του Αδάμ και της Εύας» και άλλες ιστορίες των Πρωτοπλάστων που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις «Ποικίλη Στοά» [μας έχει δώσει άπειρα ανέκδοτα κλασικά αριστουργήματα] είναι ακριβώς αυτό: ένα βιβλίο αθώα και αφοπλιστικά αποκαλυπτικό όσον αφορά την Εδέμ, τον Χαμένο Παράδεισο, τους Πρωτόπλαστους και την Αρχή των Πάντων.

Χρησιμοποιώντας την Γένεση με τρόπο αφελώς σκωπτικό και ιδιοφυώς κριτικό, ο συγγραφέας γίνεται ο Πρώτος Άνθρωπος, αντικρίζει τα πάντα από το μηδέν, μιλά σαν Αδάμ αλλά και σαν Εύα, με τις παρατηρήσεις του τονίζει τις λιγοστές ομοιότητες και τις μεγάλες διαφορές, είναι αυτόπτης μάρτυς στην πτώση και στην εξορία από τον Παράδεισο, βλέπει να προστίθεται στην ιδιότυπη παρέα τους και ο Κάιν:

«Το βαφτίσαμε Κάιν. Το έπιασε όταν εγώ έστηνα παγίδες στις βόρειες ακτές’ το έπιασε στο δάσος, δυο μίλια μακριά από την καλύβα μας- μπορεί να ήταν και τέσσερα, δεν είναι σίγουρη. Μας μοιάζει κατά κάποιον τρόπο, ίσως και να υπάρχει κάποια συγγένεια». Στο μεταξύ, και δίχως καθόλου να μετακινηθεί εκείνη έπιασε κι άλλο! «Ο Άβελ είναι καλό αγόρι, ωστόσο αν ο Κάιν είχε παραμείνει αρκούδα, θα ήταν ίσως καλύτερος».

Η συμβίωση των πρωτοπλάστων – όπως και γενικότερα ο κόσμος των ανδρών και των γυναικών- θα αποδειχθεί μεγάλος μπελάς στην αρχή: εκείνη, μιλάει συνεχώς. Εκείνος, ίσως και να είναι κουτός, μιλάει ελάχιστα έως καθόλου. Εκείνη έχει μια κακή συνήθεια να ονοματίζει και να αναλύει τα πάντα. Εκείνος είναι πιο στωικός, απολαμβάνει τα πάντα γαλήνια και ουράνια. Εκείνη αισθάνεται ότι είναι ένα κομμάτι ενός πειράματος. Για να το εξακριβώσει και τι δεν τολμά: μιλά με το φίδι, τρώει από τα απαγορευμένα μήλα, μαθαίνει μετά την Πτώση να τον αγαπά, εφευρίσκει πρώτη αυτή τη φωτιά, πεθαίνει για να μάθει τι είναι ο Θάνατος, ο Φόβος κι ο Πόνος.

Με αστείρευτη και ατέρμονη αθωότητα πρώτη εκείνη αντιλαμβάνεται το υπαρξιακό και το οντολογικό:

«Στην αρχή δεν μπορούσα να καταλάβω γιατί πλάστηκα, αλλά τώρα νομίζω ότι ήταν για να διερευνήσω τα μυστικά αυτού του υπέροχου κόσμου, να είμαι ευτυχισμένη και να ευχαριστώ τον Δημιουργό που τα έφτιαξε».

Αισθάνεται τον Έρωτα σαν δώρο της πτώσης:

«Έχασα τον κήπο αλλά βρήκα εκείνον και είμαι ευτυχισμένη».

Πηγαίνει ακόμα πιο πέρα, ανακαλύπτει τη Μνήμη:

«Παρατηρώντας, ξέρω ότι τα αστέρια κάποτε θα τελειώσουν. Έχω δει μερικά από τα καλύτερα να ξεκολλάνε και να πέφτουν από τον ουρανό. Μια και μπορεί να ξεκολλήσει ένα, όλα μπορούν να ξεκολλήσουν’ και μια και μπορεί να ξεκολλήσουν όλα, μπορεί αυτό να συμβεί και την ίδια νύχτα. Κάποτε θα συμβεί- το ξέρω. Έχω αποφασίσει να ξενυχτάω κάθε βράδυ και να τα κοιτάζω μέχρι να με πάρει ο ύπνος’ θα αποτυπώσω στη μνήμη μου αυτά τα αστραφτερά λιβάδια, έτσι ώστε, με τον καιρό, όταν χαθούν, να μπορώ να αποκαταστήσω με την φαντασία μου αυτά τα μυριάδες στολίδια στον μαύρο ουρανό, και να κάνουν να λάμψουν και πάλι, και να μου φαίνονται διπλάσια όταν τα μάτια μου θολώσουν από τα δάκρυά μου».

 

Mark Twain

 

Σε ένα βιβλιαράκι κόσμημα που κινείται από το γέλιο στο δάκρυ, απ’ τη μαγεία στη συγκίνηση, από την αποκάλυψη στο δέος, από την Παραμυθία στη Φιλοσοφία, από την Παράδοση στην Αλληγορία, από τα Πατερικά κείμενα στο Ερευνάται τας Γραφάς με… εισοδισμό, εκ των έσω και με τα ίδια τους τα μέσα: τη Γένεση του Κόσμου και την Χαμένη Εδέμ.

Ο συγγραφέας που έγινε γνωστός με τις «Περιπέτειες του Τομ Σώγιερ» και τις «Περιπέτειες του Χάκλμπερι Φιν» μας κάνει συμμέτοχους και συνένοχους με το «Ημερολόγιο του Αδάμ και της Εύας» στη Γένεση του Κόσμου. Μη το χάσετε. Και έτσι και το διαβάσετε, ένα είναι σίγουρο: δεν θα το ξεχάσετε.

 

 

Δημοσιεύθηκε στον Φιλελεύθερο

 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top