“Το γράμμα” – Ένα ποίημα της Ελένης Χωρεάνθη
Με αφορμή «Το γράμμα που λείπει» της Ελένης Γκίκα.
Το γράμμα που λείπει
δεν θα το βρεις
στης αλληλογραφίας τον φάκελο
στο κενό που άφησε
μέσα σου
μια τρυφερή απουσία
εγκαταλείποντας την παλιά
όσο κι ο ήλιος της ζωής
πονεμένη ιστορία αγάπης
Όσο κι αν ψάχνεις δεν θα το βρεις
Τρύπωσε αδόκητα
στην πίσω πτυχή του μυαλού σου
Όμως υπάρχει
σ’ εκείνες τις λέξεις που ακόμα δεν έγραψες
στις φράσεις που δεν άρμοσες σ’ ένα όμορφο κείμενο
στην αλήθεια που ακόμα δεν άγγιξες
ή που δεν τόλμησες να την αγγίξεις
Πονάει
και το ξέρεις
πολύ η αλήθεια
που κρύβεται μέσα σε λέξεις ανείπωτες
στον υποθετικό πλάγιο λόγο
μπορεί και στον
«πιο ισχυρό υποθετικό λόγο»
που σημαίνει κενό απυρόβλητο ή
ανυπέρβλητο ποίημα.
«Το γράμμα που λείπει»
υπάρχει στην πανταχού παρούσα
σιωπηλή απουσία
Πίσω από του φαύλου αιώνα τις ηχηρές φωταψίες
εκεί στην αφημένη στην άκρη ζωή
μπερδεμένο στους κύκλους
που ανίδεη κάνει
ή στο κουβάρι
που τυλίγει στο διάβα της η σιωπή
Πίσω από σφαλισμένα παράθυρα
στις φράσεις της «χάρτινης ιστορίας»
που ανιχνεύει το έρεβος
στα σκόρπια κομμάτια
του διαμελισμένου ποιητικού σώματος
στο αναμενόμενο γράμμα
του παντός απόντος αποστολέα
Όσο κι αν επιστρέφεις στο ίδιο πάντα σημείο
στον Τροπικό του Καρκίνου ή
του Αιγόκερω,
υπάρχει
ξέρεις
ο Ισημερινός που κόβει στα δυο το κενό
Tα ίδια πάντα
αναπάντητα γράμματα θα στέλλεις
στα ίδια προσκόμματα θα σκοντάφτεις
στους ίδιους δρόμους μοναχή θα πορεύεσαι
κι ας ουρλιάζει ολόγυρα
η οφθαλμαπάτη
«Το γράμμα που λείπει»
υπάρχει στα πολλά ενδεχόμενα
στις απορίες των άστρων
στα ανείπωτα λόγια
στο ποίημα που γράφτηκε ως τελευταίο συμβάν
στα άσπρα σεντόνια του ήλιου
απλωμένα στο άπειρο
σε ανεκπλήρωτες υποσχέσεις
σε ανεξόφλητες
– όπως επιταγές –
σχέσεις
στα φιλιά που ταξίδεψαν
και στα δάκρια που στέρεψαν
στα σφαλισμένα μάτια
που πήραν τα όνειρα κι έφυγαν
σ’ ένα ταξίδι κενό
αψηφώντας την καταιγίδα
που αναπόφευκτα έρχεται και θα περάσει
αναίμακτα
το κενό της σιωπής διασχίζοντας
και της μνήμης
Υπάρχει στο ποίημα
που σαν δώρημα ξένο
απροσδόκητο
πλανάται πολύπλαγκτο
πλέοντας στον υγρό ουρανό
στην παλάμη του Θεού πάνω
μέσα στην τέλεια ομορφιά του απόντος
παρόντος κενού
(Ανέκδοτο)
Ελένη Χωρεάνθη
Π. Φάληρο, 28-4-2010 / 20-7- 2017
* Από την Ελένη για την Ελένη
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
Η Σοφία Γκλιάτη Χασιώτη αποχαιρετά τον Δημήτρη Φύσσα
16/04/2024, 9:17 μμ -
✔ Νέες εκδόσεις: 12 καινούργια βιβλία
16/04/2024, 9:16 μμ -
Το βιβλίο κι ο συγγραφέας του: Μυστήρια στο νησί Πίτσι Πίτσου
16/04/2024, 9:16 μμ -
ΑΝΑΓΝΩΣΕΙΣ ΜΕ 500+ ΛΕΞΕΙΣ: Ένα νέο λογοτεχνικό «τοπίο»;
16/04/2024, 9:09 μμ -
Παρακείμενα: «Το παρήγορο συναίσθημα της εσωτερικής έκλαμψης»
16/04/2024, 9:08 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
Εγκλωβισμένοι στη… θολούρα του λευκού
Του Γεωργίου Νικ. Σχορετσανίτη // Ιφιγένεια Σιαφάκα “Λευκό από χθες”, Εκδόσεις Σμίλη. 2017. Αθήνα Ένας άγριος χιονιάς πλημμυρίζει από την αρχή μέχρι το τέλος, σχεδόν όλη την έκταση των σελίδων ετούτου του περίεργου μυθιστορήματος (‘Λευκό από χθες’), της
Περισσότερα -
Ο Μπουκόφσκι και το φαντασμαγορικό Χόλυγουντ
Γράφει ο Βαγγέλης Γραμματικόπουλος // * Τσαρλς Μπουκόφσκι «Χόλιγουντ», Μετάφραση: Γιώργος- Ίκαρος Μπαμπασάκης, εκδ. Μεταίχμιο Το Χόλιγουντ (εκδόσεις Μεταίχμιο, Οκτώβριος 2016, μτφρ. Γιώργος-Ίκαρος Μπαμπασάκης) είναι ένα βιβλίο που αφορά μια ταινία. Πρόκειται για την ταινία Barfly (1987), το
Περισσότερα -
“Σιωπή…στην Γάζα”. Ένα ποίημα του Φεϊζάλ Ντιά αλ Άιντι (Faisal Diaa Al Aidy)
Σιωπή Που να σε θάψω γιέ μου; Το σώμα σου μικρό. Τα μάγουλα σου ζεστά ακόμα Το χέρι σου κλειστό Πού θα τον θάψω θεέ μου; Μικρή αυτή η γη Δεν βλέπεις και εσύ πως μέρα
Περισσότερα -
✔ Δέσποινα Δαμιανού: «Το παρόν επαναξιολογεί συνεχώς το παρελθόν»
Συνέντευξη στην Αργυρώ Μουντάκη // Με ένα εκπληκτικό βιβλίο για παιδιά και όχι μόνο με τίτλο «Μικρασιατική Καταστροφή (1922).Η μεγάλη εικόνα της μικρασιατικής μας περιπέτειας» από την Αρτέον Εκδοτική έρχεται η Δέσποινα Δαμιανού να μιλήσει με λόγο
Περισσότερα -
Σύγχρονος ευρωπαϊκός εθνικισμός: Νέα μορφή πολιτισμικού ιμπεριαλισμού ή αντίδραση στην παγκοσμιοποίηση;
Γράφει η Ρούλα Ιασονίδου // ΕΙΣΑΓΩΓΗ Ο εθνικισμός είναι αναμφισβήτητα ένα από τα κυρίαρχα γεγονότα των δύο τελευταίων αιώνων. Μια σαφής εκδήλωση του μπορεί να θεωρηθεί ο πολλαπλασιασμός των Κρατών-εθνών σε ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο: το 1900 ο
Περισσότερα -
Η ανάγκη του «ανήκειν»
Του Νίκου Τσούλια // * Ila Mae McAfee (USA 1897-1995), Rio Chama (NM), Winter Γεννιέται και συνυπάρχει μαζί με τη συγκρότηση της ταυτότητάς μας. Είναι ουσιαστική ανάγκη που μας συνοδεύει σ’ όλη τη ζωή. Δύσκολα θα βρεθεί άνθρωπος
Περισσότερα -
Η γοητεία της Εξελικτικής Θεωρίας
Του Νίκου Τσούλια // Είναι πλέον η πιο προβεβλημένη επιστημονική θεωρία από κοινωνικής και κοσμοθεωρητικής άποψης. Είναι η πιο μεγάλη και η πιο ουσιώδης «αφήγηση» που μπορεί να διατυπωθεί στην ιστορία του ανθρώπου, αφού αφορά την αφήγηση του
Περισσότερα
