Fractal

Ένα ποίημα: “To φως του φίλου”

Του Χρήστου Δημούλα // *

 

f4

 

ΤΟ ΦΩΣ ΤΟΥ ΦΙΛΟΥ

 

Που να ‘σαι φίλε τώρα

μες στην νυχτιά την παγερή

πού να σε βρίσκει η μπόρα

και η σιωπή η ηχηρή;

 

Που να γυρίζεις, τι να κάνεις

ετούτη εδώ την ώρα

τι ποιήματα να φτιάχνεις

μες στην πουλημένη χώρα;

 

Πόσο μόνος να ‘σαι τις βραδιές

κι άσπρο πάτο να πίνεις το κρασί

ποιές ν’ αγαπάς καρδιές

να τις χαρίζεις την ζωή;

 

Πόση σκόνη, ρίχνει πάνω σου ο χρόνος

να σου κλέβει ημέρες και πνοή

πως βαστάει της νιότης σου ο θρόνος

κάθε μέρα και στιγμή;

 

Στείλε μου Φίλε ένα σημάδι

ένα σινιάλο δυνατό

το Φώς σου να μου διώξει το σκοτάδι

να φτάσει το πρωϊ μου γελαστό.

 

 

10/1/2017

* O Χρήστος Δημούλας, είναι εμπορικός αντιπρόσωπος, λογοτέχνης με τρεις ποιητικές συλλογές, απόφοιτος Παντείου.

Ετικέτες:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top